partnerstwo domowe, prawne lub osobiste uznanie zobowiązania, związku małżeńskiego pary. Do końca XX wieku termin partnerstwo domowe zwykle odnosił się do par heteroseksualnych, które żyły w związku podobnym do związku małżeńskiego, ale które nie zdecydowały się na małżeństwo. (Po pewnym okresie w tym związku ich prawa i obowiązki były zazwyczaj określone w statutach wiążących się z małżeństwem powszechnym.,) Termin ten stosowano również do każdej pary niezamężnej żyjącej razem w związku zaangażowanym, niezależnie od praw i obowiązków.
pod koniec XX wieku, gdy wiele jurysdykcji zaczęło kodyfikować prawa i obowiązki osób żyjących w związkach jednopłciowych, termin ten był stosowany również do tych, którym prawo uniemożliwiało zawarcie związku małżeńskiego., Wiele jurysdykcji pozwalało parom tej samej płci—a w niektórych przypadkach parom heteroseksualnym-na rejestrowanie się jako partnerzy domowi lub tworzenie związków partnerskich, które zazwyczaj zapewniały świadczenia prawne zbliżone lub równoważne do tych z małżeństwa, takie jak prawo do dziedziczenia, wizyty w szpitalu, podejmowanie decyzji medycznych, zróżnicowane opodatkowanie, adopcja i sztuczne zapłodnienie, świadczenia pracownicze dla małżonków i osób pozostających na utrzymaniu i inne. W celu pełniejszego potraktowania debat dotyczących prawnego uznawania takich związków partnerskich zobacz małżeństwo osób tej samej płci.