 Wydział Historii / Genealogii, Biblioteka Publiczna W Denver. |
|
 |
 |
niektóre odcinki szlaków lądowych były tak szorstkie, że wagon uderzał wystarczająco mocno, aby ubić mleko w masło na wieczorny posiłek., |
rywalizacja w samochodach była minimalna, bez przegród i wspólnej toalety i kuchni dla aż 30 emigrantów. Zamożniejsi osadnicy mogli wynajmować całe pudła, w których mogli przewozić nie tylko członków rodziny, ale także artykuły gospodarstwa domowego, sprzęt rolniczy i do sześciu sztuk bydła.
najczęstszym środkiem transportu rodzin do Montany (i gdzie indziej) był jak na razie kryty wagon., W miejsce ogromnych i nieporęcznych wagonów Conestoga używanych na przełomie XVIII i XIX wieku do transportu towarów, emigranci na zachód od Missisipi wybrali lżejszy i łatwiejszy w zarządzaniu „szkuner prairie”, przerobiony wagon rolniczy tak nazwany, ponieważ wyglądał jak łódź przepływająca przez „morze traw”, które tworzyło Wielkie Równiny.
typowy szkuner preriowy ważył około jednej tony, miał 14 stóp długości, 4 stopy szerokości i 2 stopy głębokości. Zbudowane z drewna sezonowanego, takiego jak klon, hickory lub dąb, szkunery' jedynymi metalowymi okuciami były ich żelazne obręcze opon i wzmocnienia na drewnianych osiach., Większość szkunerów miała podwójne podłogi, które ukrywały dwa głębokie schowki. Sama skrzynia wagonowa była uszczelniona lub pokryta skórami, aby była wodoszczelna, co było szczególnie ważne podczas przeprawy przez nieskrępowane rzeki i strumienie.
Zobacz pełną listę.
płócienny wierzch, czyli „czepek” wagonu, był tawny, dwuwarstwowy, pokryty olejem lnianym lub łojem, aby był wodoodporny. Często osadnicy wszywali kieszenie do maski, aby zmaksymalizować przestrzeń do przechowywania., Maska była wspierana przez drewniane łuki, które były moczone w wodzie, dopóki nie stały się wystarczająco giętkie, aby zginać się w kształcie litery U. Otwory z przodu i z tyłu maski zapewniały wentylację.
Zagrodnicy musieli zapakować niezbędne rzeczy do życia na szlaku i poza nim w tę zamkniętą przestrzeń. Chociaż można było strzelać do zwierzyny, a korzenie i jagody zbierać podczas transportu, osadnicy przenosili zdecydowaną większość żywności w wagonie, zajmując większość miejsca do przechowywania. Podstawowe zszywki obejmowały mąkę, bekon, cukier, kawę, herbatę, suszone owoce, mączkę kukurydzianą i ryż., Niektórzy zaradni emigranci przynosili ze sobą jajka zapakowane w beczki z mąką lub mąką. Osadnicy pakowali Minimalne naczynia do gotowania, często ograniczając się do patelni, dzbanka do kawy, blaszanych talerzy i filiżanek, kuchenki obozowej i kilku zestawów sztućców.
Strona 2
Poprzednia / Następna