dyskusja
palmaris longus może być przymocowany do jednej z następujących struktur: powięź przedramienia, ścięgno zginacza nadgarstka łokciowego, retinaculum zginacza (powierzchowne lub głębokie), piiform, scaphoid, paliczka środkowego czwartej cyfry, krótki porywacz kciuka, powięź i mięśnie wychylenia hipotensyjnego, jeden z ścięgna zginacza lub w okolicy stawu śródręczno-paliczkowego.,(4)
dłoń długa może dostać się do kanału Guyona i spowodować ucisk tętnicy łokciowej i nerwu łokciowego znajdującego się w kanale.(4) ścięgno wstawiania może podzielić się na dwa lub więcej wiązek, w którym to przypadku ścięgno lub ścięgna dodatkowe mogą być wstawione do jednej z wyżej wymienionych struktur.(4) odmiany Palmaris longus zostały sklasyfikowane jako: a) kompletna ageneza; b) zmienność położenia i formy jego części cielesnej; c) aberrancja mocowania u jego początków lub Wstawienia; d) powielanie i potrojenie; e) poślizgi akcesoriów; oraz f) zastępowanie elementów o podobnej formie lub położeniu.,(4) odmianą palmaris longus podkreśloną w naszym przypadku jest aberrancy przywiązania palmaris longus przy jego wstawieniu, z obecnością mięśnia pomocniczego.
zmiany w mięśniu dłoniowym długim obejmują również u 10% pacjentów nieobecność jedno – lub obustronną, podwójny mięsień dłoniowy długi z ścięgnistym ślizgiem krzyżowym i dwudzielny mięsień dłoniowy długi., Mobin poinformował o wykorzystaniu rezonansu magnetycznego w celu pokazania obustronnych mięśni pomocniczych dłoni długiej, duplikacji mięśnia dłoniowego długiego, anomalnych połączonych ścięgien mięśnia dłoniowego długiego i mięśnia zginacza nadgarstka łokciowego.(5) zauważono szereg różnic w pochodzeniu, przebiegu i wprowadzaniu palmaris longus, w tym anomalne wprowadzenie w głąb retinaculum, które powoduje zespół cieśni nadgarstka; trójgłowy odwrócony palmaris longus powodujący zespół ciasnoty przedziałowej; i podwójny palmaris longus.,(6) wykazano również wariant polegający na wstawieniu palmaris longus z nerwem środkowym umiejscowionym przyśrodkowo do palmaris longus na nadgarstku.(6)
mięśnie brzucha lub jego ścięgna, lub oba, mogą być bifid. Gdy rozszczep jest obecny w mięśniu, ścięgna mogą wstawić oddzielnie do rozcięgna dłoniowego.(7) chociaż ścięgno mięśnia dłoniowego długiego jest ciągłe wraz z rozcięciem dłoniowym, badania histologiczne i rozwojowe wykazały, że te dwie struktury powstają niezależnie i nie mają wspólnego pochodzenia., Może to wyjaśniać różnice między tymi dwoma podmiotami w odniesieniu do obszarów zajęcia.(8)
rozcięgno dłoniowe wzmacnia się poprzez wstawienie ścięgna dłoniowego długiego. Wzdłużny obszar pretendenoidalny rozcięgna dłoniowego reprezentuje dystalne wiązki powięziowe palmaris longus (gdy występuje palmaris longus). W przypadku braku palmaris longus, flexor carpi ulnaris przejmuje rolę wzmocnienia rozcięgna dłoniowego. Proksymalny koniec odcinka podniebiennego dłoni otrzymuje dwa ważne fragmenty włókien ze ścięgna zginacza nadgarstka łokciowego., Podczas gdy powierzchowny kontyngent włókien łączy się z tymi z dłonią długą, kontyngent głęboki biegnie na powierzchni więzadła pisohamate i łączy retinaculum zginacza z rozcięciem ręki.(9)
palmaris longus jest słabym zginaczem nadgarstka; podzielona palmaris longus ma niewielkie znaczenie i nie wymaga naprawy. Na siłę chwytu dłoni nie ma wpływu brak mięśnia dłoniowego długiego. Cetin i inni poinformowali, że nie było żadnych skarg od pacjentów z nieobecnością palmaris longus dotyczących wykonywania codziennych czynności., Dlatego stosowanie ścięgna mięśnia dłoniowego długiego w chirurgii rekonstrukcyjnej jakiejkolwiek patologii nie może skutkować żadnymi istotnymi zaburzeniami czynnościowymi ręki.(10) ścięgno palmaris longus może być stosowane w rekonstrukcyjnych zabiegach chirurgicznych, w tym w powiększaniu warg, korekcji opadania powiek i leczeniu paraliżu twarzy, bez powodowania jakiejkolwiek deformacji funkcjonalnej.,(11)
unikalne ułożenie ścięgna dłoniowego w kształcie litery V sprawia, że jest ono potencjalnym źródłem zapewnienia szyny w kształcie litery V w wybranych zabiegach rekonstrukcyjnych, takich jak korygowanie kątów ustnych i pokryw w porażeniu twarzy, lub wszelkich innych zabiegach rekonstrukcyjnych, w których wymagana jest szyna w kształcie litery V. Identyfikacja ścięgna dwudzielnego palmaris longus w kształcie litery V została ujawniona dopiero po wykonaniu testu Schaeffera.,(12)
podsumowując, ścięgno palmaris longus jest pierwszym wyborem dla dawcy ścięgna, ponieważ spełnia niezbędne wymagania dotyczące długości, średnicy i dostępności oraz może być stosowane bez powodowania jakichkolwiek deformacji funkcjonalnych. Podczas wykonywania operacji przeszczepu palmaris longus należy pamiętać o zmianach w wprowadzaniu ścięgna dłoniowego. Nie należy stosować mięśnia pomocniczego w celu uniknięcia zespołu kanałowego Guyona. Jeśli to możliwe, dodatkowy mięsień wraz z jego zaopatrzeniem nerwowym powinien pozostać nienaruszony, aby zachować siłę chwytu pacjenta.