diagnostyka różnicowa
w celu uzyskania ostatecznej diagnozy obwodowego BPVC lub migreny konieczna jest dokładna ocena. Zawroty głowy często przedstawia się w wielu kategoriach diagnostycznych, w tym whiplash, migrena tętnicy podstawnej, drgawki, zakażenia, wstrząs mózgu labiryntu i innych urazowych urazów głowy (22,40), i ocznych lub okulistycznych zaburzeń (41)., Układ przedsionkowy jest anatomicznie rozwinięty i reaguje po urodzeniu, ale dojrzewa wraz z innymi zmysłami w pierwszych siedmiu do 10 lat życia (2). Ocena musi uwzględniać Stadium rozwojowe wszystkich związków anatomicznych ucha i układu przedsionkowego (trąbka Eustachiusza, staw skroniowo-żuchwowy, nerw twarzowy, nerwy oczno-ruchowe i drogi oczne itp.) (42,43), a także dojrzewanie kontroli postawy (2,3)., Zaburzenia przedsionkowe spowodowane wadami wrodzonymi lub urazami mogą powodować odchylenie głowy, opóźnioną kontrolę postawy i brak koordynacji (3,43–45).
subiektywny wywiad powinien zawierać profil rozwoju, w tym wszelkie anomalie anatomiczne lub rozwojowe lub wady wrodzone (1,46,47)., Zakażenia typu „TORCH” w wywiadzie (toksoplazmoza, inne zakażenia, różyczka, zakażenie wirusem cytomegalii i opryszczka pospolita) są często związane z zapaleniem błędnika (6,47), chorobą krążeniowo-oddechową i urazem głowy, a w wywiadzie rodzinnym z zawrotami głowy, migreną, utratą słuchu, chorobą demielinizacyjną lub drgawkami (6,47). Należy również sprawdzić przebieg kręgów szyjnych, zarówno traumatycznych, jak i napadowych (22). Należy również ocenić czynniki psychologiczne (47).,
ustalenie wzorca – epizodycznych, ostrych (napadowych) zawrotów głowy, wywołanych zmianami pozycji głowy i obecnością oczopląsu obrotowego i braku szumu w uszach lub utraty słuchu – jest niezbędne. Jeśli oczopląs jest nieobecny podczas badania, problem może nie być przedsionkowy (6). Jednak napadowy oczopląs obwodowy obserwuje się przy ostrym zapaleniu błędnika, stapedektomii i przetokach nadobojczykowych (1,47).
napadowe zawroty głowy z utratą słuchu, na przykład, są zwykle spowodowane infekcją, zapaleniem labiryntów lub chorobą Meniere ' a (niezbyt często u dzieci) (1,47)., Napadowe zawroty głowy bez utraty słuchu mogą być również spowodowane przez infekcje dróg oddechowych i zapalenie ucha środkowego. Jeśli zawroty głowy występuje bez utraty słuchu, ale z utratą kontroli postawy, przyczyną może być migrena tętnicy podstawnej (1). Nieprzerwane zawroty głowy lub zawroty głowy z objawami neurologicznymi Zwykle sygnalizują zmianę centralną, nowotwór lub chorobę zwyrodnieniową (1).
jedną z najczęstszych przyczyn łagodnych napadowych zawrotów głowy u dziecka bez związanej z tym utraty słuchu jest zamknięty uraz głowy (1,40,48), z towarzyszącymi bólami głowy, nudnościami, wymiotami i zaburzeniami widzenia., Po zamkniętym urazie głowy może wystąpić uszkodzenie błony otolitowej (kamica kubulolitowa), odwarstwienie otokonii lub unoszące się szczątki (kamica kanalolitowa). Może wystąpić dysfunkcja labiryntu wtórna do złamania, stłuczenie pnia mózgu i przetoka okołostawowa. Zespół wstrząśnienia może obejmować odczucia pływania, uczucie pustki w głowie, zawroty głowy, unoszenie się, kołysanie i dezorientację (13). Zawroty głowy występują również w padaczce pourazowej (49).
uszkodzenie pnia mózgu w wyniku urazu głowy rzadko jest przyczyną izolowanych objawów przedsionkowych (13)., Dwuuszne, często równoczesne (50) nawadnianie kaloryczne pomaga w badaniu symetrii funkcji przedsionkowej. Testowanie kaloryczne pomaga również określić rokowanie ofiar urazu głowy, szczególnie jeśli występuje zaangażowanie pnia mózgu. Osoby w śpiączce nie produkują normalny tonik (zimny-naprzeciwko oczopląsu, ciepły-same) odchylenia oczu . Brak oczopląsu tonicznego jest słabym objawem prognostycznym powrotu do zdrowia (13).
tomografia komputerowa i RTG części skroniowej są zlecane, jeśli badanie kliniczne jest niejednoznaczne lub podejrzane o uraz głowy lub nowotwór., zdjęcia rentgenowskie i skany kości skroniowych, audiogramy i elektroencefalogramy powinny być prawidłowe w BPVC (4).
obiektywne badania kliniczne w kierunku dysfunkcji przedsionków nie są tak dobrze znormalizowane u dzieci, jak u dorosłych. Dodatkowo jest trudniejszy do wykonania, wymagając zmodyfikowanych podejść w celu zmniejszenia strachu i uzyskania w miarę wiarygodnych nagrań (6). Gry i odgrywanie ról są potrzebne, aby zachować uwagę i spojrzenie., Rodzice mogą być obecni, aby zmniejszyć strach i niepokój, a mniejsze dzieci lub osoby poniżej trzeciego roku życia mogą faktycznie siedzieć na kolanach rodziców, aby przetestować je w specjalnym sprzęcie, takim jak krzesło obrotowe (6). Środowisko testowe nie może być zbyt kolorowe ani zabiegane, chociaż pomocne może być Zdjęcie dziecka poddawanego tego samego rodzaju testom (6,7).
obiektywne badanie przedsionkowe obejmuje zarówno pośrednie, jak i bezpośrednie pomiary czynności przedsionkowej., Badanie statycznej ostrości wzroku może obejmować przegląd nerwów czaszkowych, zwłaszcza nerwów wzrokowych, okołoruchowych i słuchowych oraz badanie odruchu przedsionkowo-ocznego, zwykle poprzez zabawne gry, takie jak peek-A-boo i fiksacja spojrzenia i przesunięcia spojrzenia (7). Dynamiczna ostrość widzenia, również pośrednią miarą funkcji przedsionkowej, zwykle obejmuje badanie oczopląsu potrząsającego głową, w którym dziecko może powiedzieć” nie ” tak szybko, jak to możliwe (7). Soczewki Frenzel można dodawać dla starszych dzieci (6,7).,
testy nosowe Webera, koordynacyjne (od palca do nosa), jak również badania motoryczne (hop, skip, jump) z oczami otwartymi i zamkniętymi służą jako szybkie ekrany (47). Specyficzne (manewr pozycjonowania Hallpike-Dix z lub bez soczewek Frenzela) (7,15) i niespecyficzne (Fukuda stepping) testy mogą pomóc w wyjaśnieniu zajęcia przedsionkowego bez użycia specjalnego sprzętu (7,12,47). Testy Peabody 'ego i Oseretsky' ego-Bruninksa są również przydatne w wyjaśnieniu diagnozy.
większość normalnych dzieci wykazuje prawidłową odpowiedź przedsionkową na bodźce kaloryczne i rotacyjne w wieku dwóch miesięcy (3)., Podczas gdy testowanie kaloryczne jest „złotym standardem” testowania przedsionkowego dorosłych (7), nieuwagi dzieci, brak doświadczenia, strach i niekompletny rozwój niektórych składników ocznego układu motorycznego sprawiają, że testowanie kaloryczne jest trudne (3). Zaleca się ciepłą wodę na zimną, lub użycie powietrza zamiast wody, przy krótszym czasie nawadniania (3,7,50).
Elektronystagmografia pomaga ustalić istnienie i wzór oczopląsu spontanicznego (4), oczopląsu gładkiego, oczopląsu sakkadowego i oczopląsu optokinetycznego (7,50)., Normalne wyniki powinny wskazywać na oczopląs pozycyjny o niskiej prędkości i amplitudzie oraz łagodną, pozaloryczną przewagę kierunkową w tym samym kierunku, co oczopląs podczas ataku w pozycji zwisającej z głową (40,47). Zaciemnione otoczenie może pomóc lekarzowi obserwować spontaniczny oczopląs u niemowląt i małych dzieci (7). Testowanie krzeseł obrotowych jest ogólnie dobrze tolerowane i może pomóc w dostarczeniu dodatkowych danych ilościowych (6,7).,
chociaż ocena równowagi u dzieci jest uważana za istotny element oceny rozwoju (1,3), żadne badania nie porównywały bezpośrednio klinicznych testów kontroli postawy z ilościowymi testami przedsionkowymi u dzieci (2). Posturografia platformy może być dostosowana do dzieci za pomocą Pediatrycznego testu klinicznego Integracji Sensorycznej dla równowagi (P-CTSIB) u dzieci powyżej sześciu lat(2,7). P-CTSIB jest ulepszeniem w stosunku do pochylni w rozróżnianiu indywidualnych wejść sensorycznych (2)., W zależności od poziomu dojrzewania rozwojowego dziecko może bardziej polegać na systemie wzrokowym dla równowagi między wiekiem czterech miesięcy a dwoma latami, a dopiero zaczyna integrować informacje przedsionkowe i somatosensoryczne między wiekiem siedmiu a 10 lat (2,51).