The Kitchen Cabinet był terminem używanym przez przeciwników politycznych prezydenta Stanów Zjednoczonych Andrew Jacksona do opisania jego grupy ginger, zbiór nieoficjalnych doradców konsultował się równolegle z gabinetem Stanów Zjednoczonych („gabinet salonu”) po jego oczyszczeniu gabinetu pod koniec afery Eaton (aka, afera Halka) i jego zerwanie z wiceprezydentem John C. Calhoun w 1999 roku.1831.,
Sekretarz Stanu Martin Van Buren był wdowcem, a ponieważ nie miał żony, aby zaangażować się w spór z Eatonem, udało mu się uniknąć uwikłania się. W 1831 zrezygnował ze stanowiska gabinetu, podobnie jak Sekretarz wojny John Eaton, aby dać Jacksonowi powód do ponownego uporządkowania gabinetu i odwołania sojuszników Calhouna. Jackson zwolnił wówczas Calhounitesa Samuela D. Inghama, Johna Brancha i Johna M. Berrien., Van Buren, którego Jackson już wskazywał, że chce kandydować na wiceprezydenta w 1832 roku, pozostał w Waszyngtonie jako członek gabinetu kuchennego, dopóki nie został mianowany ministrem Wielkiej Brytanii. Eaton został następnie mianowany gubernatorem Terytorium Florydy.
Szafka Kuchenna Jacksona zawierała jego wieloletnich sojuszników politycznych Martin Van Buren, Francis Preston Blair, Amos Kendall, William B. Lewis, Andrew Jackson Donelson, John Overton, Duff Green, Isaac Hill i jego nowy prokurator generalny Roger B. Taney. Jako dziennikarze Blair i Kendall zostali szczególnie powiadomieni przez konkurencyjne gazety.,
Jackson sprowadził Blair do Waszyngtonu, by przeciwstawić się Calhounite Duff Green, redaktor United States Telegraph, z nową gazetą, The Globe. Lewis był kwatermistrzem Jacksona podczas wojny w 1812 roku; Andrew Donelson był przybranym synem Jacksona i prywatnym sekretarzem; a Overton był przyjacielem i partnerem biznesowym Andrew Jacksona od 1790 roku.