proces traconego wosku, zwany także cire-perdue, metoda odlewania metalu, w której stopiony metal wlewa się do formy, która została utworzona za pomocą modelu woskowego. Po wykonaniu formy model wosku jest stopiony i osuszany. Wydrążony rdzeń można uzyskać poprzez wprowadzenie odpornego na ciepło rdzenia, który zapobiega całkowitemu wypełnieniu formy przez stopiony metal. Powszechne na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Australii, metoda wosku traconego pochodzi z III tysiąclecia p. n. e.i od tego czasu uległa niewielkim zmianom.,
José-Manuel Benito
aby odlać model z gliny w brązie, z modelu wykonywana jest forma, a wnętrze tej negatywnej formy jest szczotkowane stopionym woskiem do pożądanej grubości końcowego brązu. Po usunięciu formy otrzymana powłoka woskowa jest wypełniona mieszaniną żaroodporną., Na zewnątrz powłoki woskowej, która może być modelowana lub regulowana przez artystę, zamontowane są rurki woskowe, które zapewniają kanały do nalewania brązu podczas odlewania oraz otwory wentylacyjne dla szkodliwych gazów wytwarzanych w procesie. Metalowe kołki są wbijane przez skorupę do rdzenia, aby ją zabezpieczyć. Następnie przygotowana woskowa powłoka jest całkowicie pokryta warstwami gipsu żaroodpornego, a całość jest odwrócona i umieszczona w piekarniku. Podczas ogrzewania tynk wysycha, a wosk wypływa przez kanały utworzone przez rurki woskowe., Forma gipsowa jest następnie pakowana w piasek, a stopiony brąz wlewa się przez kanały, wypełniając przestrzeń pozostawioną przez wosk. Po ochłodzeniu Tynk zewnętrzny i rdzeń są usuwane, a brąz może otrzymać wykończenie. Zobacz też: odlewnictwo; rzeźba: techniki reprodukcji i wykończenia powierzchni.