wczesne metalowe puszki po napojach nie miały zakładek; otwierały się za pomocą przekłuwacza do puszek lub klucza kościelnego, urządzenia przypominającego otwieracz do butelek z ostrym punktem. Puszkę otwierano przez wybijanie dwóch trójkątnych otworów w pokrywie—dużego do picia i drugiego mniejszego do wpuszczania powietrza.,
już w 1922 roku wynalazcy starali się o patenty na puszki z zakładkami, ale ówczesna technologia sprawiła, że wynalazki te były niepraktyczne. Późniejsze ulepszenia zobaczyły końce puszki wykonane z aluminium zamiast stali.
również w 1959 roku Ermal Fraze opracował metodę otwierania puszek, która zdominowała rynek napojów w puszkach. Jego wynalazkiem był „pull-tab”. Wyeliminowało to konieczność stosowania oddzielnego narzędzia do otwierania poprzez przymocowanie aluminiowej dźwigni z pierścieniem ściągającym za pomocą nitu do wstępnie punktowanej części klinowej górnej części puszki., Pierścień był nitowany do środka góry, co tworzyło wydłużony otwór na tyle duży, że jeden otwór jednocześnie służył do wypływania napoju, podczas gdy powietrze napływało. Wcześniej, podczas rodzinnego pikniku, Pan Fraze zapomniał przynieść otwieracz do puszek i był zmuszony użyć zderzaka samochodowego, aby otworzyć puszkę piwa. Myśląc, że musi być łatwiejszy sposób, nie spał całą noc, dopóki nie wymyślił przycisku. Puszki Pull-tab lub wyrzucone z nich zakładki były potocznie nazywane „pop-topami”., W 1970 roku, pull-tabs był powszechnie popularny, ale jego popularność przyszedł z problemem, że ludzie często odrzucić pull-tabs na ziemi, jak i ryzyko cięcia stóp lub palców na nich.
problem wyrzucanych blatów rozwiązał wynalazek „push-tab”. Używany głównie na puszkach po piwie Coors w połowie lat 70., push-tab był podniesionym okrągłym punktowanym obszarem używanym zamiast pull-tab. Nie potrzebował pierścienia, żeby się podciągnąć., Zamiast tego podniesiony aluminiowy blister został wciśnięty w dół do puszki, z małym, bez rowka, który utrzymywał kartę połączoną po wepchnięciu do środka. Wypychacze nigdy nie zyskały dużej popularności, ponieważ podczas gdy rozwiązały problem śmieci z zakładką, stworzyły zagrożenie bezpieczeństwa, w którym palec osoby po wciśnięciu zakładki do puszki był natychmiast narażony na ostre krawędzie otworu. Cechą puszek po piwie push-tab Coors było to, że miały drugi, mniejszy, push-tab u góry jako odpowietrznik., „Push-tab” został wprowadzony do Australii na początku lat 80. i był lokalnie znany jako”pop-tops”.
problemy bezpieczeństwa i śmieci zostały ostatecznie rozwiązane w latach 70.dzięki wynalezieniu przez Daniela F. Cudzika nieusuwalnego „stay-Tab”. Pierścień ściągający został zastąpiony aluminiową dźwignią, a wyjmowana zakładka została zastąpiona wstępnie punktowaną owalną zakładką, która działała podobnie do zakładki push-tab, ale podniesiony blister nie był już potrzebny, ponieważ nitowana dźwignia wykonywałaby teraz zadanie popchnięcia zakładki otwartej i do wnętrza puszki.,
puszki są zwykle w szczelnych kartonach tekturowych, pudłach z tektury falistej lub tacach pokrytych folią z tworzywa sztucznego. Cały system dystrybucji i opakowania muszą być kontrolowane w celu zapewnienia świeżości.
Edycja Pop-tab
Mikolaj Kondakow i James Wong z Thunder Bay, Ontario, Kanada wymyślili wersję pull tab dla butelek w lub przed 1951 (patent kanadyjski 476789)., W 1962 roku Ermal Cleon Fraze (1913-1989) z Dayton, Ohio, Stany Zjednoczone, wynalazł podobną integralną wersję nitu i pull-tab (znaną również jako Ring pull w brytyjskim angielskim), która miała pierścień przymocowany do nitu do ciągnięcia, a która odpadłaby całkowicie, aby ją wyrzucić. W 1963 roku otrzymał patent USA nr 3,349,949 na jego pull-top can design i licencję na jego wynalazek Alcoa and Pittsburgh Brewing Company, z których ten ostatni jako pierwszy wprowadził projekt na puszki po piwie Iron City. Pierwszymi napojami bezalkoholowymi sprzedawanymi w aluminiowych puszkach były R. C., Cola i Diet-Rite Cola, obie produkowane przez Royal Crown Cola company, w 1964 roku.
wczesne ściągacze łatwo się odczepiają. W 1976 roku Journal of the American Medical Association odnotował przypadki spożywania przez dzieci tabulatorów, które zerwały się i spadły do puszki.
Full-top Pull-tabs były również używane w niektórych puszkach z olejem i są obecnie używane w niektórych zupach, karmach dla zwierząt domowych, piłkach tenisowych, orzechach i innych puszkach.
Stay-on-tabEdit
można otworzyć „standardowy” rozmiar, raz powszechne w amerykańskich napojów bezalkoholowych.
w 1975 roku Daniel F., Cudzik, inżynier z firmy Reynolds Metals, złożył wniosek patentowy na projekt „zamknięcia końcowego pojemnika”. Później stał się znany jako „Sta-Tab”. Kiedy w 1975 roku uruchomiono Sta-Tab, na Falls City beer i, szybko, innych napojach, nastąpił początkowy okres testów konsumenckich i edukacji. Cudzik otrzymał później patenty na tę „łatwą otwartą ścianę” (US 3967752, issued 1976-07-06 us 3967753, issued 1976-07-06 ). Ważność tych patentów została podtrzymana w późniejszych sporach sądowych.
podobnie zaprojektowany „Easy-open ecology end” został wymyślony przez Ermala Fraze ' a i Omara Browna., Jego wniosek patentowy został również złożony w 1975 roku. Konstrukcja ta, podobnie jak Cudzika, wykorzystuje oddzielną zakładkę przymocowaną do górnej powierzchni jako dźwignię do wciskania punktowanej części pokrywy, która składa się pod górną częścią puszki i z drogi powstałego otworu, zmniejszając w ten sposób obrażenia i przydrożne śmieci spowodowane wyjmowanymi zakładkami.
puszki typu „retained ring-pull” zastąpiły puszki typu „pull-off” w Wielkiej Brytanii w 1989 roku dla napojów bezalkoholowych i w 1990 roku dla napojów alkoholowych.,
Wide mouthEdit
jedną z nowszych modyfikacji can design było wprowadzenie puszki „wide mouth” pod koniec lat 90. amerykańska firma Can, obecnie część Rexam, i Coors Brewing Company posiadają patent na projekt wide mouthedit (numer D385,192) od 1997 roku. Inne firmy mają podobne projekty dla szerokiej jamy ustnej. Ball Corporation z 2008 roku ma rurkę odpowietrzającą, aby umożliwić bezpośredni przepływ powietrza do puszki, zmniejszając ilość łyków podczas nalewania.,
naciśnij przycisk canEdit
jedną z odmian była puszka z Przyciskiem, w której znajdowały się dwa wstępnie przycięte przyciski-jeden mały i jeden duży—w górnej części puszki uszczelnione plastikową membraną. Przyciski te były zamykane przez zewnętrzny nacisk napoju gazowanego. Konsument otworzyłby puszkę, wciskając oba przyciski, co skutkowałoby dwoma otworami. Mały otwór działałby jako odpowietrznik, aby zmniejszyć ciśnienie wewnętrzne, więc większy przycisk mógłby zostać naciśnięty, aby utworzyć otwór używany do spożywania napoju., Konsumenci mogli również łatwo skaleczyć się na krawędziach otworów lub utknąć palcami.
puszki z przyciskami były używane przez Pepsi w Kanadzie od lat 70. do 1980. i Coors w latach 70. zostały zastąpione przez pull tabs. Używany w Australii, lokalnie znany jako „pop-top”, do napojów bezalkoholowych na początku lat 80., jednak browar Heineken wprowadził na rynek w Europie puszki z prasą lub przyciskiem jako krótkotrwałą strategię marketingową w latach 90.,
Pełna przysłona endEdit
Fiński Browar Fat Lizard używa puszek „topless”, w których cała pokrywa jest usuwana podczas otwierania puszki.
kolejną odmianą puszki po napojach jest „koniec pełnego otworu”, w którym można zdjąć całą pokrywę – zamieniając aluminiową puszkę w filiżankę. Crown Holdings po raz pierwszy zaprojektował „360 End” do użytku przez SABMiller na Mistrzostwach Świata FIFA 2010 w RPA. Był używany przez Anheuser-Busch InBev w Chinach i Brazylii oraz przez Sly Fox Brewing Company w Stanach Zjednoczonych.,
zamykana pokrywkaedytuj
kolejną odmianą puszki po napojach jest zamykana pokrywka. Wersja opatentowana przez Cogito Can we Francji została użyta przez Groupe Casino, francuską sieć spożywczą dla napoju energetycznego własnej marki.
pokrywki wielokrotnego zamykania są obecnie bardzo często używane do produktów premium w puszkach, takich jak woda i napoje energetyczne.