staż w Perugii
data przybycia Rafaela do Perugii nie jest znana, ale kilku badaczy umieszcza ją w 1495 roku. Pierwsza wzmianka o działalności Rafaela jako malarza znajduje się w dokumencie z 10 grudnia 1500 roku, w którym stwierdza się, że młody malarz, zwany wówczas „mistrzem”, otrzymał zlecenie pomocy w namalowaniu ołtarza, które ma być ukończone do 13 września 1502 roku., Jest z tego jasne, że Raphael dał już dowód swojego Mistrzostwa, tak bardzo, że w latach 1501-1503 otrzymał dość ważne zlecenie-namalowanie Koronacji Matki Boskiej dla kaplicy Oddi w kościele San Francesco w Perugii. Wielki mistrz Umbryjski Pietro Perugino wykonał freski w Collegio del Cambio w Perugii w latach 1498-1500, dzięki czemu Rafael, jako członek swojego warsztatu, mógł zdobyć szeroką wiedzę zawodową.,
oprócz tej praktycznej instrukcji, spokojny, wykwintny styl Perugino wpłynął również na Rafaela. Wręczenie kluczy św., Piotr, namalowany w latach 1481-82 przez Perugino dla Kaplicy Sykstyńskiej Pałacu Watykańskiego, zainspirował pierwsze większe dzieło Rafaela, małżeństwo z Dziewicą (1504). Wpływ Perugino przejawia się w naciskach na perspektywy, w stopniowanych relacjach między figurami a architekturą oraz w lirycznej słodyczy figur. Niemniej jednak, nawet w tym wczesnym obrazie, jest jasne, że wrażliwość Rafaela była inna niż wrażliwość jego nauczyciela., Dyspozycja figur jest mniej sztywno związana z architekturą, a dyspozycja każdej figury w stosunku do innych jest bardziej nieformalna i ożywiona. Słodycz figur i delikatna relacja między nimi przewyższa wszystko w twórczości Perugino.
trzy małe obrazy Rafaela wykonane krótko po ślubie Dziewicy—wizja Rycerza, trzy łaski i św. Michała—są mistrzowskimi przykładami malarstwa narracyjnego, ukazującymi, jak również młodzieńczą świeżość, dojrzewającą zdolność kontrolowania elementów własnego stylu., Mimo że nauczył się wiele od Perugino, Raphael pod koniec 1504 roku potrzebował innych modeli do pracy; jasne jest, że jego pragnienie wiedzy skłoniło go do spojrzenia poza Perugię.