raporty onkologiczne

wprowadzenie

reaktywne formy tlenu (ROS) są wysoce niestabilne i reaktywne cząsteczki zawierające cząsteczki tlenu. Należą do nich nadtlenek wodoru(H2O2), anion ponadtlenkowy (O2● -) i rodnik hydroksylowy (●OH).Chociaż ROS są uznawane za leki cytotoksyczne, mogą one służyć asekundowym posłańcom do kontrolowania wielu zdarzeń komórkowych, takich jak ekspresja genów, różnicowanie, proliferacja komórek i śmierć komórek(1,2)., ROS są w sposób ciągły wytwarzane przez endogenny metabolizm tlenowy w komórkach w postaci teo2● – i / lub są celowo wytwarzane przez oksydazy, takie jak oksydaza fosforanu dinukleotydu nikotynamidowo-adeninowego (NADPH) i oksydaza ksantynowa (3).O2●− jest przekształcany doh2o2 przez enzym dysmutazy ponadtlenkowej (4). H2O2 jest dalej przetwarzany na O2 i H2O przez katalaze lub peroksydazy Glutationowe (5).W porównaniu z innymi członkami ROS, non-rodnicalh2o2 jest w stanie swobodnie przenikać przez komórki I wchodzi w interakcję z żelazem żelazowym (chemią Fentona), co powoduje wysoce destrukcyjne i krótkotrwałe działanie OH., Wytwarzanie różnych form ROS na różnych poziomach może być użyteczne lub szkodliwe dla komórek i tkanek.W szczególności nadmierne ilości ROS mogą być wynikiem nadprodukcji i/lub zmniejszenia regulacji przeciwutleniaczy.Zwiększony poziom ROS może spowodować uszkodzenie DNA, białek ilipidy w komórkach, implikując je w etiologii kilku chorób, w tym raka (6-9).

apoptoza jest zaprogramowaną śmiercią komórki i zachodzi w dwóch różnych szlakach: w mitochondrialnym szlaku wewnętrznym i w zewnętrznym szlaku pośredniczonym przez receptor (10)., Kluczowym etapem apoptozy za pośrednictwem cytochondriów jest translokacja cytochromku z mitochondriów do cytozolu i jego następcza interakcja z Apaf-1 i kaspazą-9 w celu utworzenia kompleksu (apoptosomu). Apoptosom dodatkowo aktywuje kaspazę wykonawczą-3, -6 i -7 (11). Z drugiej strony, szlak ekstrynowy zaczyna się od wiązania specyficznych ligandów, takich jak TNF-α, TRAIL i Fas, do odpowiednich receptorów śmierci komórki, które stymulują aktywność kaspazy-8 i -3 (12)., Kaspaza – 8 rozszczepia BID, Apro-apoptotyczne białko cytozolowe z rodziny Bcl-2, w celu wytworzenia zwartego produktu, tBID, który wchodzi do mitochondriów i zmniejsza potencjał błony mitochondrialnej (MMP;ΔΨm), powodując uwalnianie cytochromu c. przeniesienie innego białka apoptotycznego, Bax z cytozolu do mitochondriów, powoduje również podobną utratę MMP(ΔΨm). Kaspaza-3 jest kluczową kaspazą wykonawczą; jej aktywacja może systematycznie rozkładać integralność komórek poprzez rozszczepienie kilku kluczowych białek, takich jak polimeraza Poli (ADP-ryboza) (PARP) i RhoGDI.,

płuca są podatne na różne urazy przenoszone drogą powietrzną i krew, które w konsekwencji mogą powodować zwłóknienie i raka płuc (13). Uważa się, że rakotwórczość raka płuca jest ściśle związana z zapaleniem tkanek wywołanym przez H2O2. Oczekuje się, że w czasie zapalenia stężenie H2O2 w tkankach osiągnie poziom prawie milimolarny, podczas gdy niskie poziomy H2O2 wytwarzane przez oksydazy NADPH w normalnych warunkach nie będą miały większego wpływu niż mikrośrodowisko błon osocza, takie jak lipidry (14,15)., Niemniej jednak,w obu przypadkach, H2O2 może modulować życiowe funkcje komórkowe proliferacji komórek, śmierci i różnicowania poprzez zmianę sygnałów i ekspresji genów, a jego wyższe poziomy mogą prowadzić dooptozy i/lub martwicy. Egzogenny H2O2 jest często stosowany jako przedstawiciel ROS do symulacji stresu oksydacyjnego w komórkach i tkankach. H2O2 jest względnie nietoksyczny dla normalnych komórek ludzkich komórek żyłkowo-śródbłonkowych pępowiny i komórek mięśni gładkich tętnicy płucnej (16,17). H2O2-wywołana śmierć komórek raka płuc może mieć badania cytotoksyczne.,

w niniejszym badaniu oceniano molekularny wpływ egzogennego H2O2 na komórki nowotworowe Calu-6 i A549 w odniesieniu do wzrostu i śmierci komórek, a także badano antyapoptotyczne działanie różnych inhibitorów kaspazy w komórkach nowotworowych płuc leczonych H2O2.,

materiały i metody

hodowla komórkowa

linie komórek ludzkiego raka płuc Calu-6 i A549 zostały zakupione od Korean Cell Line Bank (Seul, Korea) i były uprawiane w pożywce RPMI-1640 uzupełnionej 10% surowicą fetalbovine (FBS; Sigma-Aldrich; Merck KGaA, Darmstadt, Niemcy)i 1% penicylin streptomycyną (Gibco-BRL; Thermo fisherscientific, Inc., Waltham, MA, USA). Komórki te były regularnie hodowane w 100-mm plastikowych naczyniach do hodowli tkanek (Nunc, Roskilde, Dania) i zbierane roztworem trypsyny-EDTA (Gibco-BRL;Thermo Fisher Scientific, Inc.).,

odczynniki

wzrost komórek i testy liczby komórek

zmiany wzrostu komórek oceniano za pomocą bromku 3-(4,5-dimetylotiazol-2-ilo)-2, 5-difenylotetrazolium (MTT;Sigma-Aldrich; Merck KGaA), jak opisano wcześniej(19). Liczba żywych i martwych komórek została określona metodą barwienia niebieskich komórek trypanu (20). Komórki były wystawione na działanie oznaczonego stężenia H2O2 z lub bez 15 µM każdego inhibitora kaspazy przez 24 godziny.,

cykl komórkowy i analiza komórkowa pod-G1

cykl komórkowy i analiza komórkowa pod-G1 przeprowadzono za pomocą barwienia jodkiem propidium (PI; Sigma-Aldrich; Merck KGaA) opisanego szczegółowo (20). Komórki były wystawione na działanie wyznaczonych ilości H2O2 z lub bez 15 µM każdego caspaseinhibitor przez 24 h. rozkład cyklu komórkowego analizowano za pomocą cytometru przepływowego aFACStar (Becton-Dickinson and Company, FranklinLakes, NJ, USA).,

annexin V-FITC barwienie dla śmierci komórkowejdetekcja

apoptotyczna śmierć komórek została zweryfikowana przez pomiar komórek pokrytych Izotiocyjanianem Annexin V-fluoresceiny (FITC;Invitrogen; Thermo Fisher Scientific, Inc.), jak wcześniej opisano (20). Komórki były narażone na oznaczoną ilość H2O2 z lub bez 15µm każdego inhibitora kaspazy przez 24 h. barwienie Aneksyną V-FITC analizowano cytometrem przepływowym FACStar (Becton-Dickinson IFIRMA).,

ocenę MMP(ΔΨm)

MMP (ΔΨm) oceniono za pomocą fluorescencyjnego barwnika rhodamine123 (Sigma-Aldrich; Merck KGaA), jak wcześniej opisano (21). Komórki były narażone na wyznaczone ilości H2O2 z lub bez 15 µM każdego inhibitora kaspazy przez 24 h. intensywność barwienia Rhodamine 123 była analizowana za pomocą cytometru przepływowego FACStar(Becton-Dickinson and Company). Brak rodaminy 123 zkomórek wskazywał na utratę MMP (ΔΨm) w komórkach raka płuc., Poziomy MMP(ΔΨm) w komórkach nieuwzględniających MMP (ΔΨm)-komórki stratne zostały wyrażone jako średnia fluorescencyjność, która została oszacowana przez oprogramowanie CellQuest (Wersja 5.1;Becton-Dickinson and Company).

Analiza Western blot

zmiany w komórkach leczonych Bcl-2, caspase-3 i PARP inH2O2 analizowano metodą westernblotting. Krótko, 1 × 106 komórek w naczyniu hodowli 60 mm(Nunc) inkubowano z wyznaczoną ilością H2O2 przez 24 h. próbki zawierające 20 µg całkowitej proteiny oddzielono 8 lub 12.,5% żel SDS-PAGE, przenoszony naimmobilon-P membrany PVDF (EMD Millipore, Billerica, MA, USA) Przez elektrolotowanie, a następnie badany przeciwciałami anty-Bcl-2,anty-caspase-3, anty-PARP i anty-β-aktyny (rozcieńczenie 1:5000; Santa CruzBiotechnology, Santa Cruz, CA, USA). Membrany leczono przeciwciałami wtórnymi sprzężonymi z peroksydazą (rozcieńczenie 1: 5 000; Cell signaling Technology, Inc.). Bloty zostały opracowane przez ludzi z zestawu ECL (Amersham Life Science, Arlington Heights, IL, USA).,

oznaczanie ilościowe aktywności kaspazy-3 i −8

aktywność kaspazy-3 i -8 oceniano za pomocą zestawów do oznaczania kolorymetrycznego kaspazy-3 i -8 (R&D Systems, Inc.) (20). 1 × 106 komórek w 60-mm naczyniu hodowlanym (Nunc) otrzymywało 75 µM H2O2 przez 24 godziny. do oceny aktywności kaspazy-3 i −8 użyto próbek zawierających 50 µg białka całkowitego.

Analiza statystyczna

dane reprezentujące co najmniej dwa niezależne wyniki (średnia ± SD) zostały przeanalizowane za pomocą oprogramowania InStat(GraphPad Prism4; GraphPad Software, Inc.,, San Diego, CA, USA). T-test lub jednokierunkowa analiza wariancji (ANOVA) z analizą posthoc za pomocą testu wielokrotnego porównania Tukey ' a została wykorzystana do danych parametrycznych. P<uznano, że 0,05 wskazuje na astatystycznie istotną różnicę.

wyniki

H2O2 wpływa na wzrost komórek i rozkład cyklu w komórkach raka płuc

wpływ komórkowy H2o2na wzrost komórek raka płuc badano po 24 godzinach., Leczenie z 50-250 µM H2O2 w sposób zależny od dawki znacząco redukuje (trypanblue-ujemny) i zwiększa martwe (trypanblue-dodatni) komórki Calu-6 (ryc. 1a). W oparciu o testy MTT, 50-250 µMH2O2 znacznie osłabiło wzrost komórek calu-6 o IC50 ~ 50 µM (rys. 1B). Po zbadaniu rozkładu cyklu komórkowego w komórkach calu-6 leczonych H2O2, komórki Calu-6 poddane działaniu 75-µM H2O2 wykazały znaczące zatrzymanie fazy G1 cyklu komórkowego w porównaniu z komórkami kontrolnymi (rys.2A i B)., Podobnie jak w Calu-6, po leczeniu H2O2 liczba żywych komórek A549 zmniejszyła się i znacznie zwiększyła się liczba martwych komórek w sposób zależny od dawki (rys. 1C). Ponadto H2O2 w zależności od dawki zmniejszał wzrost komórek a549 o IC50 ~100 µM (rys. 1D). Leczenie 100 µMH2O2 również znacząco wywołało fazę G1 w komórkach A549 w porównaniu z komórkami kontrolnymi (rys. 2A i B).

wpływ H2O2 na śmierć komórek raka płuc i MMP (ΔΨm) w komórkach raka płuc leczonych 2O2

, Podczas gdy 50-100 µM H2O2 znacząco zwiększył odsetek komórek sub-G1 w komórkach Calu-6, 250 µM H2O2 nie zwiększył aktywności komórek sub-G1 w tych komórkach (rys. 2A i C). Jednak leczenie H2O2 w zależności od dawki zwiększało się wtedy o 50-250 µM, a w komórkach Calu-6 (rys. 3A). Gdy wpływ H2O2 na MMP (ΔΨm) w komórkach Calu-6 został oceniony za pomocą rodaminy 123, H2O2 wywołał utratę MMP (ΔΨm) w zależnym od dawki mechanizmie (rys. 3b)., W odniesieniu do poziomu toMMP (ΔΨm) w komórkach Calu-6 z wyłączeniem negativerhodamine 123 barwiących komórek, H2O2 zmniejszył poziom MMP (ΔΨm) w komórkach Calu-6 w zależnym od dawki urządzeniu (rys. 3C). W komórkach A549, leczenie 50 i 100 µM H2O2 znacznie zwiększyło odsetek komórek sub-G1, ale leczenie 250 i 500 µM H2O2 nie wykazało tego efektu (rys. 2A i C).H2O23D). Dodatkowo, H2O2 w zależności od dawki zmniejszał utratę MMP (ΔΨm)w komórkach A549 (rys. 3E)., Podczas gdy 50 µMH2O2 zwiększyło poziom MMP (ΔΨm) w komórkach a549, 100-250 µM H2O2 znacznie zmniejszyło poziom MMP (ΔΨm)w tych komórkach (rys. 3F).

wpływ H2O2 białka związane z apoptozą i kaspazy w komórkach raka płuc leczonych 2O2

ocena białek związanych z apoptozą podczas śmierci komórek płuc wywołanej przez H2O2 wykazała, że Bcl-2, białko anty-apoptotyczne, zmniejszyło leczenie uponH2O2 w komórkach Calu-6 (rys. 4A). Poziom pro-kaspazy-3 został zmniejszony o 75 µM H2O2 (rys. 4A). Nieprzerwana forma PARP 116 kDa nie została zmieniona przez H2O2 (rys. 4A)., Stwierdzono, że aktywność kaspazy-3 była zwiększona w calu-6celach leczonych H2O2, podczas gdy aktywność kaspazy-8 nie uległa znaczącej zmianie (rys. 4B). Leczenie 50-100 µMH2O2 wydawało się zmniejszać poziomy Bcl-2, Pro-kaspazy-3 i białka PARP w komórkach A549 (ryc. 4C). W szczególności, 100 µMH2O2 wykazało znaczny spadek poziomu tych białek. Leczenie 75 µM H2O2 znacząco zwiększyło aktywność kaspazy – 3 w komórkach A549 i znacząco zwiększyło aktywność kaspazy-8 (ryc. 4D).,

inhibitory kaspazy wpływają na wzrost i śmierć komórek w komórkach raka płuca leczonych H2O2

następnie staraliśmy się rozszyfrować rolę poszczególnych kaspaz w indukowanej przez H2O2 śmierci komórek w ciągu 24 godzin w liniach komórkowych raka płuca. Komórki Calu-6 i A549 były wstępnie inkubowane 15 µM inhibitorem kaspazy przez 1 h przed rozpoczęciem leczenia 75 lub 100 µM H2O2. Żaden z inhibitorów kaspazy nie wpływał na hamowanie wzrostu indukowane przez H2O2 zarówno w liniach komórkowych Calu-6, jak i A549(rys. 5A i D)., Jednakże, wszystkie inhibitory aspazy testowane w H2O2-treated calu-6 zmniejszyły odsetek komórek sub-G1 do poziomu komórek kontrolnych (rys. 5b). Ponadto, leczenie wszystkimi badanymi inhibitorami kaspazy znacznie zmniejszyło liczbę komórek barwionych Aneksyną V-FITC w komórkach calu-6 leczonych 2O2, ale zmniejszony efekt był słabszy w porównaniu ze zmniejszeniem liczby komórek sub-G1 (rys. 5C). Wszystkie caspaseinhibitory znacznie uratowały komórki A549 od śmierci komórek promowanych przez H2O2, jak oceniono na podstawie populacji komórek sub-G1 (rys.5E)., Ponadto inhibitory te znacznie zmniejszyłyliczba komórek barwionych Aneksyną V-FITC w komórkach a549 leczonych 2O2 (rys. 5F). Każdy inhibitor kaspazy miał bardzo podobne działanie przeciwzmierne w komórkach raka płuc leczonych H2O2.

inhibitory kaspazy wpływają na MMP(ΔΨm) w nowotworach płuc leczonych H2O2

śmierć komórek jest silnie związana z zapadaniem się MMP (ΔΨm) (22).W ten sposób oznaczano MMP (ΔΨm) w komórkach raka płuc leczonych 75 lub 100 µMH2O2 z każdym inhibitorem kaspazy lub bez niego w ciągu 24 godzin., Jednak wszystkie inhibitory tecaspazy nie zmniejszyły znacząco utraty MMP (ΔΨm)w komórkach calu-6 leczonych H2O2(rys. 6A). Dodatkowo, większość tych inhibitorów nie wpływała na komórki Calu-6 levelin H2O2 leczonych MMP (ΔΨm). Jednakże, inhibitor kaspazy – 9 (Z-LEHD) wydaje się nasilać spadek poziomu w tych komórkach (rys. 6B). w komórkach A549 wszystkie inhibitory kaspazy częściowo zapobiegły utracie MMP (ΔΨm)przez H2O2 (rys. 6C). W komórkach a549 leczonych InH2O2, hamowanie przez kaspazę-9 w sposób selektywny dodatkowo wzmagało spadek poziomu MMP (ΔΨm) (rys. 6D)., Ten inhibitor znacznie obniżył poziomy MMP (ΔΨm) w komórkach kontrolnych Calu-6 i A549 (rys. 6B andD).

dyskusja

rak płuc stanowi jedną z głównych przyczyn śmiertelności związanej z rakiem na świecie i jest związany z złośliwą aktywnością ROS. W niniejszym badaniu exogenousH2O2 był stosowany do wytwarzania stresu oksydacyjnego w komórkach raka płuc. Badanie to koncentrowało się na zdefiniowaniu molekularnych mechanizmów hamowania wzrostu komórek i śmierci komórek w komórkach calu-6 i a549 leczonych lekami calu-6 i a549., Na podstawie testów MTT, po ekspozycji 24-godzinnej wartości IC50 dla H2O2 wynosiły odpowiednio ~50 i 100 µM w komórkach Calu-6 i A549.H2O2 w zależności od dawki zwiększał liczbę komórek calu-6 i A549, co wskazywało na to, że indukowana przez H2O2 śmierć komórek raka płuc nastąpiła w wyniku apoptozy. Najwyraźniej H2O2 obniżył poziom Bcl-2 i pro-kaspazy – 3 w obu typach komórek.PARP został zmniejszony w a549cells leczonych H2O2. Ponadto aktywność kaspazy-3 i -8 zwiększyła się w obu typach komórek leczonych H2O2.Apoptoza jest silnie związana z zapadaniem się MMP (ΔΨm) (22).,H2O2 wywołał utratę MMP (ΔΨm) w komórkach Calu-6 i A549 w zależnym od dawki badaniu, co wskazuje, że śmierć komórek raka płuc przezh2o2 była ściśle związana z upadkiem MMP (ΔΨm). Ponadto H2O2 obniżył poziom MMP (ΔΨm) w komórkach raka płuca zawierających barwnik rodamine 123.

chociaż 50-100 µM H2O2 znacznie zwiększyło procent komórek sub-G1 Calu-6 i A549, 250 lub 500 µM H2O2 nie wykazało podobnego działania, co wskazuje, że wyższe dawki H2O2 utrwaliły te komórki raka płuc w podobny sposób jak etanol lub metanol., Tak więc, H2O2 wydaje się wywoływać śmierć komórek raka płuc jednocześnie poprzez martwicę i apoptozę, w zależności od jej koncentracji. W szczególności, 75 i 100 µMH2O2 zdawało się jednocześnie wywoływać zarówno apoptozę, jak i martwicę w komórkach Calu-6, ponieważ te dawki H2O2 nie zwiększyły odsetka komórek lub-G1 w porównaniu z komórkami leczonymi 50 µM H2O2, jak również nie stwierdzono zmian w poziomach postaci intactforma białka PARP. Konieczna jest ocena aktywności zewnątrzkomórkowej dehydrogenazy mleczanowej w komórkach raka płuc o stężeniu 50 – 500 µM H2O2 w celu wykrycia martwiczej śmierci komórek., Wcześniejsze badania wykazały rolę H2O2 w zatrzymaniu fazy cyklu komórkowego i progresji poprzez dostosowanie białek związanych z cyklem komórkowym (23,24).zgodnie z tym, leczenie 75 lub 100 µMH2O2 wśród badanych dawek znacznie zmniejszyło zatrzymanie fazy G1 w komórkach Calu-6 i a549. Tak więc zatrzymanie fazy G1 wraz z indukcją śmierci komórki jest potencjalmechanizmem stojącym za tłumieniem wzrostu komórek uponH2O2. H2O2 nie powodował jednak żadnych szczególnych zatrzymań fazowych cyklu komórkowego w komórkach HeLa (20)., Wyniki te wykazały, że wywołany stresem oksydacyjnym 2O2 manifestuje się wpływ na progresję cyklu komórkowego w zależności od typu komórki i dawki H2O2.

zastosowane w tym doświadczeniu inhibitory kaspazy nie osłabiły zahamowania wzrostu w komórkach nowotworowych calu-6 i A549 leczonych 2O2,podczas gdy inhibitory te znacznie zapobiegały śmierci komórek wywołanej przez H2O2 w tych komórkach.Chociaż H2O2 do pewnego stopnia zwiększał aktywność kaspazy-8 w obu komórkach raka płuca, to hibitor kaspazy-8 znacznie osłabiał śmierć komórek wywołaną przez H2O2., Tak więc, nieznaczna zmiana aktywności kaspazy-8 wydaje się mieć silny wpływ na szlak Pro-apoptotyczny w komórkach nowotworowych leczonych H2O2. Wyniki te wskazywały również, że do indukcji apoptozy w komórkach nowotworowych leczonych H2O2 potrzebne są zarówno drogi mitochondrialne, jak i szlaki śmierci komórek. Ważne byłoby ustalenie, w jaki sposób H2O2 wpływa na ścieżkę receptora śmierci komórki, aby wywołać apoptozę w komórkach raka płuc. Jeśli chodzi o MMP (ΔΨm), inhibitory kaspazy nie miały znaczącego wpływu na utratę komórek Calu-6 i A549 leczonych MMP (ΔΨm) inh2o2., Ponadto inhibitory te nie przywróciły obniżonego poziomu MMP(ΔΨm) w komórkach nowotworowych leczonych H2O2. Zamiast tego inhibitor kaspazy – 9 zwiększył poziom w tych komórkach. Jest prawdopodobne, że utrata MMP (ΔΨm) po leczeniu H2O2 aktywowała różne szlaki metaboliczne związane z kaspazami tomitochondrialnymi i receptorami śmierci komórki, w konsekwencji zmniejszając apoptozę i aktywacja kaspaz przez H2O2 nie mogła pozytywnie zwiększyć utraty MMP(ΔΨm)., Ponadto utrata MMP (ΔΨm) wywołana przez H2O2 może nie doprowadzić do całkowitego wywołania apoptozy w komórkach Calu-6 i A549 w wyniku obniżenia aktywności kaspazy.

podsumowując, H2O2 hamuje wzrost komórek raka płuc poprzez śmierć komórek i fazę G1 cyklu komórkowego. Śmierć komórek Calu – 6 i A549 spowodowana przezh2o2 wynikała z martwicy, a także apoptozy zależnej od ascaspazy (rys.7). Przedstawione wyniki dostarczają użytecznych informacji na temat cytotoksycznego wpływu exogenousH2O2 na komórki raka płuc w odniesieniu do wzrostu i śmierci komórek., Ponadto nowatorskie strategie leczenia raka płuc oparte na stosowaniu H2O2 mogą być pomocne w zmniejszaniu śmiertelności związanej z tą chorobą.

podziękowania

Nie dotyczy.

finansowanie

niniejsze badanie było wspierane przez grant z National Research Foundation of Korea (NRF) finansowany przez Koreangovernment (MSIP; 2016r1a2b4007773) i wspierany przez „ResearchBase Construction Fund Support Program” finansowany przez Chonbuk NationalUniversity w 2018 roku.,

dostępność danych i materiałów

wszystkie dane wygenerowane lub analizowane podczas tego badaniaostają zawarte w niniejszym opublikowanym artykule.

wkład autorów

WHP był jedynym współautorem koncepcji i projektu, pozyskania danych, analizy i interpretacji danych oraz napisania manuskryptu. WHP odpowiada za wszystkie aspekty pracy, zapewniając, że kwestie związane z dokładnością lub integracją jakiejkolwiek części pracy są odpowiednio badane i rozwiązywane.

akceptacja i zgoda Etyczna

Nie dotyczy.,

zgoda pacjenta na publikację

Nie dotyczy.

konkurencyjne zainteresowania

autor oświadcza, że nie ma konkurencyjnych zainteresowań.,-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide

FITC

fluorescein isothiocyanate

PI

propidium iodide

	Gonzalez C, Sanz-Alfayate G, Agapito MT,Gomez-Dziecko, Rocher and Obese W: Significance of ROS in oxygensensing in cell systems with sensitivity to physiological wtórnie w wyniku niedotlenienia.,Respir Physiol Neurobiol. 132:17–41. 2002. Zobacz artykuł: Google Scholar: PubMed / NCBI
	Baran CP, Zeigler MM, Tridandapani S andMarsh CB: rola ROS i RNS w regulowaniu życia i śmierci monocytów krwi. Curr Pharm Des. 10:855–866. 2004. Zobacz artykuł: Google Scholar: PubMed/NCBI
	Zorov DB, Juhaszova M and Sollott SJ:mitochondrialny Ros-induced Ros release: an update and review.Biochim Biophys Acta. 1757:509–517. 2006., Zobacz artykuł : Google Scholar : PubMed/NCBI
	Zelko in, Mariani tj i Folz RJ:dismutase Superoxide multigene family: a comparison of CuZn-SOD(SOD1), mn-SOD (SOD2), and EC-SOD (SOD3) gene structures,evolution, and ekspresja. Gratis Radic Biol Med. 33:337–349. 2002.Zobacz artykuł: Google Scholar: PubMed/NCBI
	Wilcox CS: reaktywne gatunki tlenu: Rolesin ciśnienie krwi i funkcja nerek. Currently Rep. 4: 160-166. 2002., Zobacz artykuł: Google Scholar: PubMed/NCBI
	Chen TJ, Jeng JY, Lin CW, Wu CY i Chenyc: hamowanie kwercetyny zależnej od ROS i niezależnej apoptozy w komórkach szczura glejaka C6. Toksykologia. 223:113–126. 2006.,Zobacz artykuł: Google Scholar: PubMed / NCBI
	dasmahapatra G, Rahmani M, Dent P andGrant S: adaphostin tyrphostin oddziałuje synergistycznie z inhibitorami proteasomu w celu wywołania apoptozy w ludzkich komórkach białaczkowych poprzez reaktywny mechanizm zależny od form tlenu (ROS). Krew.107:232–240. 2006., Zobacz artykuł: Google Scholar: PubMed / NCBI
	Wallach-Dayan SB, Izbicki G, Cohen py,Gerstl-Golan R, Fine A i Breuer R: bleomycyna inicjuje apoptozy komórek nabłonka płuc przez ROS, ale nie przez szlak FAS / FasL. Am JPhysiol Lung Cell Mol Physiol. 290: L790–L796. 2006. Zobacz artykuł: Google Scholar: PubMed/NCBI
	Sarsour EH, Kumar MG, Chaudhuri L, KalenAL i Goswami PC: kontrola Redox cyklu komórkowego w zdrowiu ichorze., Antioxid Redox Signal. 11:2985–3011. 2009. View Article : Google Scholar : PubMed/NCBI
	Budihardjo I, Oliver H, Lutter M, Luo Xand Wang X: Biochemical pathways of caspase activation duringapoptosis. Annu Rev Cell Dev Biol. 15:269–290. 1999. View Article : Google Scholar : PubMed/NCBI
	Mehmet H: Caspases find a new place tohide. Nature. 403:29–30. 2000., Zobacz artykuł : Google Scholar : PubMed/NCBI
	Hengartner MO: the biochemistry ofapoptosis. Natura. 407:770–776. 2000. Zobacz artykuł : Google Scholar : PubMed/NCBI
	Hinz B, Phan SH, Thannickal VJ, PrunottoM, Desmoulière A, Varga J, De Wever O, Mareel m and Gabbiani G:Recent developments in myofibroblast biology: Paradigms forconnective tissue przebudowa. Am J Pathol. 180:1340–1355.,Zobacz artykuł: Google Scholar: PubMed/NCBI
	Rhee SG, Kang SW, Jeong w, Chang TS, YangKS i Woo HA: intracellular messenger function of hydrogenperoxide and its regulation by peroksiredoxins. Curr Opin Cell Biol.17:183–189. 2005. Zobacz artykuł: Google Scholar: PubMed / NCBI
	Vilhardt F i van Deurs B: oksydaza fagocytenadph zależy od mikrodomeny membranowej wzbogaconej w cholesterol do montażu. EMBO J. 23: 739-748. 2004., Zobacz artykuł: Google Scholar: PubMed/NCBI
	Park Wh: wpływ egzogennej śmierci ONCELLA H2O2, reaktywnych gatunków tlenu i poziomu glutationu w tętnicy płucnej i komórkach śródbłonka ludzkiej żyły pępowinowej. Int Jmol Med. 31:471–476. 2013. Zobacz artykuł : Google Scholar: PubMed/NCBI
	Park Wh: egzogenny H2O2 indukuje wzrost i śmierć komórek ludzkich tętnic płucnych gładkich komórek mięśniowych poprzez zubożenie glutationu., Mol Med Rep. 14: 936-942. 2016.Zobacz artykuł: Google Scholar: PubMed / NCBI
	Han YH, Kim Sz, Kim SH i Park Wh:Pirogallol hamuje wzrost raka płuc Calu-6 komórek zależnej apoptozy viacaspazy. Chem Biol Interact. 177:107–114. 2009.,Zobacz artykuł : Google Scholar : PubMed/NCBI
	Park Wh, Seol JG, Kim ES, Hyun JM, Jungcw, Lee CC, Kim BK i Lee YY: zahamowanie wzrostu trójtlenku arsenu w komórkach szpiczaka MC/CAR poprzez zatrzymanie cyklu komórkowego w związku z indukcją kinazy zależnej od cyklin inhibitor,P21 i apoptoza. Cancer Res. 60: 3065-3071. 2000.,PubMed/NCBI
	Oncol Rep. 31:2413-2421. 2014. Zobacz artykuł: Google Scholar: PubMed / NCBI
	You BR, Kim SH and Park Wh: reactiveoxygen species, glutation, and tioredoxin influence suberoylbishydroxamic acid-induced apoptosis in a549 lung cancer cells.Guz Biol. 36:3429–3439. 2015., Zobacz artykuł: Google Scholar: PubMed/NCBI
	Yang J, Liu X, Bhalla K, Kim CN, IbradoAM, Cai J, Peng Ti, Jones DP and Wang X: Prevention of apoptosis byBcl-2: uwolnienie cytochromu c z mitochondriów zablokowane. Nauka.275:1129–1132. 1997. Zobacz artykuł: Google Scholar: PubMed/NCBI
	Han YH, Kim Sh, Kim Sz and Park Wh:Antymycyna a jako środek uszkadzający mitochondria indukuje fazę s cyklu komórkowego w komórkach HeLa. Life Sci., 83:346–355. 2008.Zobacz artykuł: Google Scholar:PubMed/NCBI
	Han YH, Kim Sz, Kim SH i Park Wh: Pirogallol hamuje wzrost ludzkich komórek raka płuc Calu-6 Toxicol In Vitro.22:1605–1609. 2008. Zobacz artykuł : Google Scholar: PubMed/NCBI