czasy Klasyczneedytuj
Platon uważał, że dzieci nigdy się nie nauczą, jeśli nie będą chciały się uczyć. W Republice powiedział:”… obowiązkowa nauka nigdy nie utkwiła w umyśle.”Debata edukacyjna w czasach Cesarstwa Rzymskiego powstała po osiągnięciu przez chrześcijaństwo szerokiej akceptacji. Pytanie dotyczyło wartości edukacyjnej przedchrześcijańskiej myśli klasycznej: „biorąc pod uwagę, że wiedza przedchrześcijańskich Rzymian była pochodzenia pogańskiego, czy można było bezpiecznie uczyć ją chrześcijańskich dzieci?,”
nowoczesne reformyedytuj
chociaż reforma oświaty miała miejsce na szczeblu lokalnym w różnych punktach w całej historii, współczesne pojęcie reformy edukacji wiąże się z rozpowszechnieniem obowiązkowej edukacji. Reformy edukacji nie stały się powszechne, dopóki zorganizowane szkolnictwo nie zostało wystarczająco usystematyzowane, aby „zreformować”.”
we współczesnym świecie wzrost gospodarczy i szerzenie się demokracji podniosły wartość edukacji i zwiększyły znaczenie zapewnienia wszystkim dzieciom i dorosłym dostępu do skutecznej edukacji wysokiej jakości., Nowoczesne reformy edukacji są w coraz większym stopniu napędzane rosnącym zrozumieniem tego, co działa w edukacji i jak skutecznie ulepszać nauczanie i uczenie się w szkołach. Jednak w niektórych przypadkach cele reformatorów ” wysokiej jakości edukacji „oznaczały” edukację o wysokiej intensywności”, z wąskim naciskiem na szybkie nauczanie indywidualnych, przyjaznych testom subskills, niezależnie od wyników długoterminowych, adekwatności rozwojowej lub szerszych celów edukacyjnych.,
reformy szkolnictwa klasycznegoedytuj
Zachodnia Edukacja klasyczna nauczana od XVIII do XIX wieku ma cechy, które inspirowały reformatorów. Klasyczna Edukacja najbardziej interesuje się odpowiedziami kto, co, gdzie i kiedy? pytania, które dotyczą większości uczniów. O ile nie uczy się uważnie, nauczanie grupowe w naturalny sposób zaniedbuje teoretyczne pytania „dlaczego” i „które”, które silnie dotyczą mniej uczniów.
Edukacja Klasyczna w tym okresie również nie uczyła języków i kultur lokalnych (wernakularnych)., Zamiast tego nauczał języków starożytnych o wysokim statusie (greki i łaciny) i ich kultur. Spowodowało to dziwne skutki społeczne, w których Klasa intelektualna może być bardziej lojalna wobec starożytnych kultur i instytucji niż wobec ich rodzimych języków ludowych i ich rzeczywistych władz.
Anglia w XIX wiekuEdytuj
zanim istniały publiczne szkoły finansowane przez rząd, Edukacja niższych klas była przez szkołę charytatywną, pionierską w XIX wieku przez organizacje protestanckie i zaadaptowaną przez Kościół Rzymskokatolicki i rządy., Ponieważ szkoły te operowały na bardzo małych budżetach i starały się służyć jak największej liczbie potrzebujących dzieci, zostały zaprojektowane tak, aby były tanie.
podstawowym programem było rozwijanie szkół „gramatycznych”. Uczyły one jedynie gramatyki i księgowości. Program ten pozwolił ludziom na rozpoczęcie działalności gospodarczej, aby zarabiać pieniądze, i dał im umiejętności, aby kontynuować edukację tanio z książek. „Gramatyka” była pierwszą trzecią rozpowszechnionego wówczas Systemu Edukacji klasycznej.,
Joseph Lancaster
ostateczny rozwój gimnazjum był przez Joseph Lancaster i Andrew Bell, którzy opracowali system monitorial. Lancaster zaczynał jako biedny Kwakier na początku XIX wieku w Londynie. Bell założył Szkołę Madras w Indiach. System monitorial wykorzystuje nieco bardziej zaawansowanych uczniów do nauczania mniej zaawansowanych uczniów, osiągając stosunek uczeń-nauczyciel nawet 2, jednocześnie kształcąc ponad tysiąc uczniów na osobę dorosłą., Lancaster promował swój system w dziele zatytułowanym ulepszenia w edukacji, które rozprzestrzeniły się szeroko w całym anglojęzycznym świecie.
Scrip, forma pieniądza bez znaczenia poza szkołą, powstała po stałym kursie wymiany z czesnego ucznia. Każda praca szkoły była oferowana przez uczniów w scrip, z największą wygraną. Jednak każdy uczeń może wystawiać na aukcje pozycje w swoich klasach., Oprócz korepetycji, uczniowie mogli wykorzystać scrip do zakupu żywności, artykułów szkolnych, książek i dziecinnych luksusów w sklepie szkolnym. Osoby dorosłe otrzymywały wynagrodzenie z ofert pracy.
Z w pełni rozwiniętymi gospodarkami wewnętrznymi, Lancaster schools zapewniło wykształcenie gramatyczne za koszt na ucznia blisko 40 dolarów rocznie w 1999 roku. Uczniowie byli bardzo sprytni w zmniejszaniu kosztów, a raz wynalezione ulepszenia były szeroko stosowane w szkole., Na przykład uczniowie Lancaster, zmotywowani do oszczędzania scrip, ostatecznie wynajmowali poszczególne strony podręczników z biblioteki szkolnej i czytali je w grupach wokół stoisk muzycznych, aby obniżyć koszty podręczników. Uczniowie często wymieniali się korepetycjami, a za przedmioty i usługi płacili paragonami z „down tutoring.”
W rezultacie starsze dzieci działające jako monitory dyscyplinarne stawały się brutalnymi mistrzami zadań. Ponadto szkoły nie uczyły podporządkowania się prawosławnym wierzeniom chrześcijańskim ani władzom państwowym., W rezultacie większość krajów anglojęzycznych opracowała obowiązkowe publiczne płatne kształcenie, aby utrzymać edukację publiczną w „odpowiedzialnych” rękach. Elity te twierdziły, że szkoły Lancaster mogą stać się nieuczciwe, zapewnić słabe wykształcenie i nie były odpowiedzialne przed ustalonymi władzami.
zwolennicy Lancastera odpowiedzieli, że każdy uczeń może uniknąć oszustw, mając taką możliwość, i że rząd nie płaci za edukację, a tym samym nie zasłużył na nic w swoim składzie.,
Lancaster, choć motywowany dobroczynnością, twierdził w swoich broszurach, że jest zaskoczony faktem, że dobrze żył z dochodów swojej szkoły, nawet gdy niskie koszty udostępniały ją najuboższym dzieciom ulicy. Jak na ironię, Lancaster żył z dobroczynności przyjaciół w swoim późniejszym życiu.,
postępowe reformy w Europie i Stanach Zjednoczonychedytuj
termin postępowy w edukacji jest używany nieco bezkrytycznie; istnieje wiele rodzajów postępowości edukacyjnej, większość z historycznie znaczących rodzajów osiąga szczyt w okresie od końca XIX do połowy XX wieku.
Child-studyEdit
Jean-Jacques Rousseau
Jean-Jacques Rousseau został nazwany ojcem ruchu child-study., Mówi się, że Rousseau „odkrył” dziecko (jako przedmiot badań).
głównym dziełem Rousseau jest Emile: or, On Education, w którym przedstawia program edukacyjny dla hipotetycznej edukacji noworodka do dorosłości., Rousseau przedstawił podwójną krytykę zarówno wizji edukacji przedstawionej w Republice Platona, jak i społeczeństwa jego współczesnej Europy i metod wychowawczych, które uważał za przyczyniające się do niej; uważał, że człowiek może być albo człowiekiem, albo obywatelem, i że chociaż Plan Platona mógł przynieść to drugie kosztem tego pierwszego, współczesna Edukacja zawiodła w obu zadaniach., Opowiadał się za radykalnym wycofaniem dziecka ze społeczeństwa i procesem edukacyjnym, który wykorzystywał naturalny potencjał dziecka i jego ciekawość, ucząc go, konfrontując go z symulowanymi rzeczywistymi przeszkodami i warunkując go doświadczeniem, a nie intelektualnie. Jego idee rzadko były wdrażane bezpośrednio, ale wywarły wpływ na późniejszych myślicieli, zwłaszcza Johanna Heinricha Pestalozziego i Friedricha Wilhelma Augusta Fröbela, wynalazcę przedszkola.,
Horace MannEdit
w Stanach Zjednoczonych Horace Mann (1796 – 1859) z Massachusetts wykorzystał swoją bazę polityczną i funkcję sekretarza stanu Massachusetts do promowania edukacji publicznej w swoim rodzinnym stanie i kraju. Jego styl krzyżowania cieszył się szerokim poparciem Klasy średniej. Historyk Ellwood P., Cubberley twierdzi:
nikt nie zrobił więcej niż on, aby ustanowić w umysłach Amerykanów koncepcję, że edukacja powinna być Uniwersalna, nie-sekciarska, wolna, a jej celem powinna być efektywność społeczna, cnota Obywatelska i charakter, a nie zwykłe uczenie się lub rozwój sekciarskich celów.
tożsamość Narodowaedytuj
edukacja jest często postrzegana w Europie i Azji jako ważny system utrzymania jedności narodowej, kulturowej i językowej. Prusy wprowadziły reformy szkół podstawowych, aby nauczać ujednoliconej wersji języka narodowego, „Hochdeutsch”., Jedną z istotnych reform było przedszkole, którego celem było, aby dzieci spędzały czas w nadzorowanych zajęciach w języku narodowym, gdy dzieci były na tyle Młode, że mogły łatwo nauczyć się nowych umiejętności językowych.
ponieważ większość współczesnych szkół kopiuje wzory pruskie, dzieci rozpoczynają naukę w wieku, w którym ich umiejętności językowe pozostają plastyczne, a im łatwo jest nauczyć się języka narodowego. Był to zamierzony projekt ze strony Prusaków.
w USA, w ciągu ostatnich dwudziestu lat ponad 70% nieangielskojęzycznych imigrantów w wieku szkolnym przybyło do USA przed ukończeniem 6 roku życia. W tym wieku mogli uczyć się angielskiego w szkole i osiągnąć biegłość nie do odróżnienia od native speakera. W innych krajach, takich jak Związek Radziecki, Francja, Hiszpania i Niemcy, podejście to znacznie poprawiło wyniki testów czytelniczych i matematycznych dla mniejszości językowych.,
DeweyEdit
John Dewey
John Dewey, filozof i pedagog mieszkający w Chicago i Nowym Jorku, pomógł konceptualizować rolę edukacji amerykańskiej i międzynarodowej w pierwszych czterech dekadach XX wieku., Jako ważny członek amerykańskiego ruchu pragmatycznego, przeniósł podporządkowanie wiedzy do działania w świat edukacyjny, argumentując za edukacją empiryczną, która umożliwiłaby dzieciom poznanie teorii i praktyki jednocześnie; znanym przykładem jest praktyka nauczania elementarnej fizyki i biologii uczniów podczas przygotowywania posiłku. Był ostrym krytykiem” martwej ” wiedzy oderwanej od praktycznego życia ludzkiego.,
Dewey krytykował sztywność i objętość edukacji humanistycznej oraz emocjonalne idealizacje edukacji oparte na ruchu nauki dzieci, które były inspirowane przez Rousseau i tych, którzy go naśladowali. Swoje teorie wychowawcze przedstawił jako syntezę obu poglądów. Jego hasłem było, że szkoły powinny zachęcać dzieci do ” uczenia się przez działanie.”Chciał, aby ludzie zdali sobie sprawę, że dzieci są naturalnie aktywne i ciekawe. Zrozumienie logiki Deweya najlepiej przedstawia jego” Logic, The Theory of Inquiry ” (1938)., Jego teorie wychowawcze zostały przedstawione w „My Pedagogic Creed”, the School and Society, The Child and Curriculum, and Democracy and Education (1916). Bertrand Russell skrytykował koncepcję logiki Deweya, mówiąc: „to, co nazywa „logiką”, nie wydaje mi się być częścią logiki w ogóle; powinienem nazwać to częścią psychologii.”
kwestia historii praktyki edukacyjnej Deweyana jest trudna., Był powszechnie znanym i wpływowym myślicielem, ale jego poglądy i sugestie były często niezrozumiane przez tych, którzy starali się je stosować, co skłoniło niektórych historyków do sugerowania, że nigdy nie było rzeczywistego wdrożenia na znaczną skalę postępowej edukacji Deweyana. Szkoły, z którymi sam Dewey był najbardziej związany (choć najbardziej znana, „Szkoła laboratoryjna”, była w rzeczywistości prowadzona przez jego żonę) miały znaczne wzloty i upadki, a Dewey opuścił University of Chicago w 1904 roku w związku z problemami dotyczącymi Dewey School.,
wpływ Deweya zaczął słabnąć w okresie po ii Wojnie Światowej, a zwłaszcza w okresie zimnej wojny, gdy na pierwszy plan wysunęła się bardziej konserwatywna polityka edukacyjna.
postęp administracyjnyedytuj
forma postępu edukacyjnego, która odniosła największy sukces w realizacji swojej polityki, została przez historyków nazwana „postępem administracyjnym”. Proces ten zaczął być realizowany na początku XX wieku., Podczas gdy w swojej retoryce Dewey był pod wpływem, a jeszcze bardziej jego popularyzatorów, postępowość administracyjna była w swojej praktyce znacznie bardziej pod wpływem rewolucji przemysłowej i koncepcji ekonomii skali.,
postępowcy administracyjni są odpowiedzialni za wiele cech współczesnej edukacji amerykańskiej, zwłaszcza amerykańskich szkół średnich: programy doradcze, przejście z wielu małych lokalnych szkół średnich do dużych scentralizowanych szkół średnich, różnicowanie programów nauczania w formie przedmiotów fakultatywnych i śledzenia, programowych, zawodowych i innych form standaryzacji oraz wzrost regulacji stanowych i federalnych i biurokracji, z odpowiednim zmniejszeniem lokalnej kontroli na poziomie Rady Szkolnej. (Por., „Stanowa, Federalna i lokalna Kontrola edukacji w Stanach Zjednoczonych”, poniżej) (Tyack and Cuban, PP. 17-26)
reformy te stały się odtąd mocno zakorzenione, a wielu dzisiaj, którzy identyfikują się jako postępowcy, sprzeciwia się wielu z nich, podczas gdy konserwatywna reforma edukacji w czasie zimnej wojny przyjęła je jako ramy dla wzmocnienia tradycyjnego programu nauczania i standardów.
, w kierunku bardziej modernistycznej reformy oświaty, choć spotkała się ona z ograniczonym powodzeniem.
koniec XX i początek XXI wieku (Stany Zjednoczone)edytuj
reformy wynikające z ery praw obywatelskichedytuj
od lat 50.do lat 70. wiele proponowanych i wdrożonych reform w edukacji w Stanach Zjednoczonych wynikało z Ruchu Praw Obywatelskich i związanych z nimi trendów; przykłady obejmują zakończenie segregacji rasowej i dążenie do desegregacji, afirmacja i zakaz modlitwy szkolnej.,
1980edytuj
w latach 80.część tempa reformy edukacji przesunęła się z lewej Na prawą, wraz z uwolnieniem zagrożonego narodu, staraniami Ronalda Reagana o zmniejszenie lub wyeliminowanie Departamentu Edukacji Stanów Zjednoczonych.
„on rząd federalny i praktycznie wszystkie rządy stanowe, instytucje kształcące nauczycieli, związki zawodowe nauczycieli, główne fundacje i środki masowego przekazu usilnie naciskały na wyższe standardy, większą odpowiedzialność, więcej „czasu na zadania” i bardziej imponujące wyniki w nauce”.,
ta zmiana w prawo spowodowała, że wiele rodzin szukało alternatyw, w tym „szkoły czarterowe, szkoły postępowe, szkoły Montessori, Szkoły Waldorfskie, Szkoły afrocentryczne, szkoły religijne – lub nauczanie ich w domu i w swoich społecznościach.”
w drugiej połowie dekady, E. D., Hirsch wysunął wpływowy atak na jedną lub więcej wersji progresywnej edukacji, opowiadając się za położeniem nacisku na”umiejętności kulturowe” —fakty, zwroty i teksty, które Hirsch twierdził, że każdy Amerykanin znał kiedyś i które teraz znają tylko niektórzy, ale nadal były niezbędne do dekodowania podstawowych tekstów i utrzymania komunikacji. Idee Hirscha pozostają znaczące w latach 90. i 21. wieku i są włączane do praktyki szkolnej poprzez podręczniki i programy nauczania opublikowane pod jego własnym wydawnictwem.,
lata 90.i 2000edytuj
większość stanów i okręgów w latach 90. przyjęła edukację opartą na wynikach (OBE) w jakiejś formie. Państwo stworzyłoby Komitet do przyjęcia standardów i wybrać instrument ilościowy, aby ocenić, czy uczniowie znali wymagane treści lub mogą wykonywać wymagane zadania. Cele Edukacji Narodowej oparte na standardach (Goals 2000) zostały określone przez Kongres Stanów Zjednoczonych w latach 90., Wiele z tych celów opierało się na zasadach edukacji opartej na wynikach, a nie wszystkie cele zostały osiągnięte do roku 2000 zgodnie z założeniami. W 2001 roku uchwalono ustawę No Child Left Behind Act, która od 2016 roku jest nadal aktywnym ogólnokrajowym mandatem w Stanach Zjednoczonych.
Niektórzy zwolennicy opowiadali się za zastąpieniem tradycyjnego dyplomu szkoły średniej świadectwem początkowego Mistrzostwa., Innymi ruchami reformacyjnymi były „Szkoła do pracy”, które wymagały od wszystkich studentów, z wyjątkiem tych, którzy przebywali na ścieżce uniwersyteckiej, spędzenia znacznego czasu na zajęciach w miejscu pracy. Zobacz też: szkoły Niepubliczne.
administracja Obamy (2008-2015)Edytuj
pod rządami Obamy wiele bardziej restrykcyjnych elementów, które zostały uchwalone w ramach No Child Left Behind (NCLB, 2001), zostało usuniętych w ustawie Every Student Succeeds Act (ESSA, 2015), która ogranicza rolę rządu federalnego w odpowiedzialności szkolnej., Niektórzy twierdzą, że przyznanie państwom większej władzy może pomóc zapobiec znacznym rozbieżnościom w wynikach edukacyjnych w różnych państwach. ESSA została zatwierdzona przez byłego prezydenta Obamę w 2015 roku, który zmienił i umocnił ustawę o Edukacji Podstawowej i średniej z 1965 roku. Departament Edukacji ma do wyboru podjęcie działań w celu zwrócenia uwagi na wspomniane różnice poprzez określenie najniższych wyników rządów stanowych i dostarczanie informacji na temat stanu i postępów każdego państwa na różnych parametrach edukacyjnych., Może również zapewnić rozsądne finansowanie wraz z Pomocą techniczną, aby pomóc państwom o podobnych danych demograficznych współpracować w ulepszaniu swoich programów edukacji publicznej.
administracja Trumpa (2016-obecnie)Edit
podczas swojej kampanii Trump skrytykował Standard Common Core States z 2010 roku i inne przypadki „rządu federalnego przesadnie.”Jego orędownictwem było powierzenie rządom państwowym i lokalnym większej odpowiedzialności za politykę edukacyjną. W 2017 roku, pod rządami Trumpa, Betsy DeVos została powołana na 11. Sekretarza Edukacji., Była zdecydowanym zwolennikiem wyboru szkoły, programów voucherów szkolnych i szkół czarterowych, DeVos była bardzo spornym wyborem, ponieważ jej własna Edukacja i kariera miała niewiele wspólnego z formalnym doświadczeniem w systemie edukacji w USA. „Wiele grup edukacyjnych sprzeciwiło się jej nominacji, powołując się na jej brak doświadczenia w Edukacji Publicznej.”Uzyskała licencjat z ekonomii biznesu w Calvin College w Grand Rapids w stanie Michigan. W zdominowanym przez Republikanów Senacie otrzymała 50-50 głosów-remis, który został złamany przez wiceprezydenta Mike 'a Pence' a., Przed objęciem stanowiska pełniła funkcję prezesa firmy zarządzającej inwestycjami, Windquest Group. Popierała ideę pozostawienia edukacji rządom stanowym na mocy nowej ustawy K-12. DeVos przywołał interwencjonistyczne podejście rządu federalnego do polityki edukacyjnej po podpisaniu ESSA. Pierwotne podejście do tej zasady nie zmieniło się znacząco. Jej zdaniem populistyczna polityka czy populizm ruchu edukacyjnego zachęcały Reformatorów do składania obietnic, które nie były zbyt realistyczne i dlatego trudne do spełnienia.,
modernizacja systemu Edukacyjnegoedytuj
wielu opiniotwórców twierdzi, że sytuacja we wszystkich amerykańskich instytucjach społecznych jest taka sama. Te instytucje, które obejmują rząd, szkolnictwo wyższe, opiekę zdrowotną i środki masowego przekazu, są nadal zestrojone z tradycyjnym lub oryginalnym systemem gospodarczym. Istnieje potrzeba przejścia na gospodarkę informacji cyfrowej. Pojawi się więcej dostawców szkolnictwa wyższego, które obejmują kolegia i uniwersytety, nietradycyjne podmioty, takie jak okręgi szkolne, biblioteki i muzea oraz organizacje nastawione na zysk., Wszystkie te zainteresowane strony będą docierać do większej liczby odbiorców i wykorzystywać podobne narzędzia i technologie w celu osiągnięcia swoich celów. Artykuł wydany przez CBNC.com powiedział, że główna komisja senacka weźmie pod uwagę przepisy, które ponownie zatwierdzają i modernizują ustawę Carla D. Perkinsa. Prezydent George Bush zatwierdził ten statut w 2006 12 sierpnia 2006. Ta nowa ustawa podkreśli znaczenie finansowania federalnego dla różnych programów zawodowych i technicznych (CTE), które lepiej zapewnią uczącym się umiejętności poszukiwane., Kongres może zapewnić większej liczbie studentów dostęp do odpowiednich umiejętności w edukacji zgodnie z możliwościami kariery w XXI wieku.
obecnie istnieje wiele inicjatyw mających na celu rozwiązanie tych problemów, takich jak innowacyjna współpraca między rządami federalnymi i stanowymi, edukatorami i sektorem biznesu. Jednym z tych wysiłków jest Pathways to Technology Early College High School (P-TECH). Ten sześcioletni program został uruchomiony we współpracy z IBM, edukatorami z trzech miast w Nowym Jorku, Chicago i Connecticut oraz ponad 400 firm., Program oferuje uczniom szkół średnich i stowarzyszonych programy koncentrujące się na programie nauczania STEM. Partnerstwo angażujące szkołę średnią, prywatne i publiczne przedsięwzięcie, powstało dzięki pomocy Northrop Grumman, globalnej firmy ochroniarskiej. Od 1971 r. udzielała pomocy około 7000 uczniom szkół średnich (juniorom i seniorom)poprzez indywidualne coaching, a także ekspozycję na obszary STEM i Kariery. W 2016 Roku Time.,com opublikował artykuł, w którym wspomina, że jednym ze sposobów reenergizacji gospodarki Stanów Zjednoczonych jest zapewnienie wysokiej jakości edukacji i szkoleń dla amerykańskiej młodzieży. Istnieje potrzeba aktualizacji strumieni finansowania dla szkół na poziomie federalnym, stanowym i lokalnym, takich jak granty Pell adresujące wymagania studentów. Dotacja lub określona kwota pieniędzy jest przyznawana przez rząd w każdym roku szkolnym dla uczniów w niekorzystnej sytuacji, którzy muszą płacić czesne w college ' u.,
szkolnictwo wy ¿Szeedytuj
szkolnictwo wy ¿sze w Stanach Zjednoczonych Ameryki zawsze by3o uwa ¿ane za wyj1tkowe na ca3ym ¶ wiecie, chocia ¿s ± obawy dotycz ± ce kosztownej i wysokiej jako ¶ ci edukacji, niewpływaj ± cych wskaźników koñczenia i zwiêkszaj ± cego siê zadłużenia studentów. Kwestie te budziły wątpliwości co do skuteczności konwencjonalnego podejścia do szkolnictwa wyższego. Pojawiły się liczne propozycje reform federalnych w celu poprawy statusu szkolnictwa wyższego w USA., Niektóre z zaleceń obejmowały zobowiązanie instytucji do odpowiedzialności za STUDENTÓW/ nieuczestniczenie lub rzucenie szkoły, zmianę przestarzałego procesu akredytacji w nadzorowaniu dostępu do subwencji federalnych i umożliwienie dostępu do bezpłatnej edukacji.
edukacja oparta na mocnych Stronedytuj
wykorzystuje metodologię, która ceni celowe zaangażowanie w działania, które sprawiają, że uczniowie stają się samodzielnymi i wydajnymi uczniami. Trzymając się poglądu, że każdy posiada naturalne dary, które są unikalne dla własnej osobowości (np., zdolności obliczeniowe, talent muzyczny, zdolności plastyczne), to również podtrzymuje ideę, że dzieci, pomimo ich braku doświadczenia i wieku czułości, są w stanie poradzić sobie z udręką, w stanie przetrwać trudy, i może wznieść się ponad trudne czasy.
Kariera i Edukacja Technicznaedytuj
prezydent Donald Trump podpisał wzmocnienie kariery i edukacji technicznej dla 21st Century Act (HR 2353) w lipcu 31, 2018. Jest to pierwsza ustawa podpisana przez amerykańskiego prezydenta, która wprowadziła znaczące zmiany do federalnego systemu edukacji. Ponownie autoryzuje Carl D., Perkins Career and Technical Education Act, program o wartości 1,2 miliarda dolarów zmodyfikowany przez Kongres Stanów Zjednoczonych w 2006 roku.
Przesunięto również przesunięcie o zmianę ustawy o szkolnictwie wyższym. Grupy biznesowe i edukacyjne, takie jak Rada Dyrektorów Szkół stanowych, a także National Governors Association pochwaliły Kongres USA za szybką pracę w ciągu ostatniego miesiąca., Jednak niektóre organizacje wspierające, takie jak Advanced CTE i Association for Career and Technical Education obawiają się, że wspomniane prawo może nakłonić Państwa do ustanowienia biernych przepisów dotyczących kariery i Edukacji Technicznej.
nowe przepisy wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2019 r.i zastępują ustawę Carl D. Perkins Career and Technical Education (Perkins IV) z 2006 r., Postanowienia w Perkins V umożliwia okręgom szkolnym korzystanie z dotacji federalnych dla wszystkich uczniów poszukiwania kariery i działań rozwojowych w klasach średnich, a także kompleksowe doradztwo i mentoring akademicki w klasach wyższych. Jednocześnie ustawa ta aktualizuje i powiększa znaczenie „specjalnych populacji”, aby obejmowały osoby bezdomne, młodzież zastępczą, osoby, które opuściły system opieki zastępczej i dzieci z rodzicami pełniącymi aktywną służbę w siłach zbrojnych Stanów Zjednoczonych.