kilka lat temu przeprowadziliśmy badanie, w którym poprosiliśmy ludzi, aby pomogli nam stworzyć kampanię reklamową dla usługi turystycznej o nazwie VisitSwitzerland.ch (które wymyśliliśmy)., Zebraliśmy uczestników w małe grupy i pokazaliśmy im zdjęcie-szwajcarski krajobraz jeziora, góry i charakterystyczną flagę kraju z białym znakiem plus na czerwonym tle – wraz z pytaniem: „co sprawiło, że zakochaliście się w Szwajcarii?”Daliśmy uczestnikom trzy minuty na wymyślenie niezapomnianej odpowiedzi, a następnie pozwoliliśmy im podzielić się swoimi pomysłami ze swoimi grupami.
w każdej prezentacji mieliśmy dwie osoby (które z nami pracowały), które najpierw dzieliły się, używając skryptów, które dla nich napisaliśmy., Pierwszy prezenter wygłosił proste oświadczenie wychwalające Szwajcarię: „kraj jest piękny. Sceneria zapiera dech w piersiach!”Drugi prezenter zmienił swoje podejście. W połowie prezentacji powiedział: „góry są świetne do jazdy na nartach i wędrówek! To niesamowite!”W drugiej połowie dodał kalambur:” góry są świetne do jazdy na nartach i wędrówek, a flaga to duży plus! Serio, to niesamowite!”
przyznam, że to nie jest najśmieszniejszy żart na świecie. Ale użyliśmy go do przetestowania prostego pytania: czy jeden żart może mieć znaczący wpływ na to, jak ludzie są postrzegani przez innych?, W naszym badaniu odpowiedź była jednoznacznie twierdząca. Uczestnicy, którzy usłyszeli drugi prezenter, który żartował, ocenili go jako pewniejszego i bardziej kompetentnego niż ci, którzy słyszeli jego dowcip-Darmowa dostawa. Prezenter żartobliwy był również częściej wybierany na lidera kolejnych zadań grupowych. To nie jest zła zapłata za jedną śmieszną próbę humoru.
to stwierdzenie może nie dziwić—wielu z nas uważa, że humor ma znaczenie., Zapytaj swoich kolegów, jakie cechy cenią u przyjaciela lub romantycznego partnera, a prawdopodobnie powiedzą ci (między innymi), „poczucie humoru”, „ktoś, kto mnie rozśmiesza” lub „ktoś, kto śmieje się z moich żartów.”Ale zapytaj tych samych ludzi, jakie cechy cenią u lidera, a szanse są takie, że humor nie będzie na szczycie listy. Mamy tendencję do postrzegania humoru jako pomocniczego zachowania przywódczego.
w rzeczywistości jest to potężne narzędzie, którego niektórzy ludzie używają instynktownie, ale więcej może używać celowo., Jeden dobry śmiech – albo jeszcze lepiej-kultura pracy, która zachęca do lekkomyślności-ułatwia komunikację interpersonalną i buduje spójność społeczną. Analiza dużych zestawów komunikacji w miejscu pracy sugeruje, że humor występuje w co najmniej 10% e-maili i jest nieco bardziej prawdopodobny dla liderów w interakcjach twarzą w twarz. Ale te liczby mogą (i powinny) być większe., Badania przeprowadzone przez nas i innych wykazały, że humor może wpływać i wzmacniać hierarchie statusu w grupach, budować zaufanie interpersonalne i wysokiej jakości relacje w pracy, a także zasadniczo kształtować sposób, w jaki ludzie postrzegają siebie nawzajem pewność siebie, kompetencje, ciepło i jasność komunikacji. Wpływa również na zachowania krytyczne i postawy, które mają znaczenie dla skuteczności przywództwa, w tym wydajność pracy pracowników, zadowolenie z pracy, zaangażowanie organizacyjne, zachowania obywatelskie, kreatywność, bezpieczeństwo psychologiczne w grupach i chęć ponownego współdziałania w przyszłości.,
jednak dowcipy, które wypadają płasko (nie są śmieszne, nikt się nie śmieje) lub są obraźliwe (są postrzegane jako nieodpowiednie dla kontekstu), mogą zaszkodzić profesjonalnej pozycji, sprawiając, że kasjer żartów wydaje się mniej inteligentny i mniej Kompetentny. Mogą one obniżyć status, a w skrajnych przypadkach kosztować ludzi ich pracę.
jeden dobry śmiech—albo jeszcze lepiej, miejsce pracy, które zachęca do lekkości—buduje spójność.,
w tym artykule przedstawiamy wskazówki, jak wykorzystać określone rodzaje humoru, aby stać się skuteczniejszym liderem—i jak uniknąć bycia przestrogą podczas następnego seminarium szkoleniowego HR w Twojej firmie.
Humor może poprawić (lub zaszkodzić) Status
Humor i śmiech są misternie związane ze statusem i władzą. Osoby z niższych szeregów, które dobrze je władają, mogą wspiąć się w hierarchii statusu w swoich działach i organizacjach., Jak widzieliśmy w szwajcarskim badaniu reklamowym (przeprowadzonym wspólnie z naszym kolegą Maurice Schweitzerem z Wharton School), osoby, które robią śmieszne i odpowiednie dowcipy, są bardziej skłonne do nominacji na stanowiska kierownicze przez swoich rówieśników. W tym samym projekcie badawczym przeprowadziliśmy eksperyment, w którym poprosiliśmy ludzi, aby przypomnieli sobie chwile, gdy kolega był zabawny. Okazało się, że związek między humorem a statusem jest tak silny, że samo zachęcanie osób do przypomnienia sobie żartobliwej wymiany ze współpracownikiem zmieniło ich postrzeganie statusu współpracownika.,
Humor nie tylko pomaga jednostkom awansować na stanowiska władzy, ale także pomaga im skuteczniej przewodzić, gdy już tam są. Profesorowie Cecily Cooper( University of Miami), Tony Kong (University of South Florida) i Craig Crossley (University of Central Florida) stwierdzili, że kiedy liderzy używali humoru jako narzędzia interpersonalnego, ich pracownicy byli szczęśliwsi, co sprzyjało lepszej komunikacji i skutkowało wzrostem zachowań obywatelskich—dobrowolnych działań, które ułatwiają efektywność organizacji., Oznacza to, że kiedy liderzy używali humoru, ich pracownicy byli bardziej skłonni wyjść poza call of duty.
Dlaczego humor jest tak potężny? W badaniu, aby zrozumieć, co sprawia, że rzeczy śmieszne, naukowcy Caleb Warren (University of Arizona) i Peter McGraw (University of Colorado at Boulder) odkryli, że humor najczęściej występuje, gdy coś jest postrzegane jako łagodne naruszenie., Przeprowadzili badania, w których uczestnicy przedstawili scenariusze przedstawiające kogoś, kto robi coś łagodnego (na przykład, skok o tyczce z powodzeniem), naruszenie (skok o Tyczce nieudany i poważnie ranny), lub oba (skok o Tyczce nieudany, ale nie poważnie ranny). Uczestnicy, którzy widzieli trzeci rodzaj scenariusza (jednocześnie naruszenie i łagodne) byli bardziej skłonni do śmiechu niż ci, którzy widzieli scenariusze, które były albo ściśle łagodne, albo ściśle naruszenia., Rzeczy wydają nam się Zabawne, naukowcy doszli do wniosku, gdy sprawiają, że czujemy się niekomfortowo, ale robią to w sposób, który jest akceptowalny lub nie jest zbyt groźny.
ponieważ opowiadanie dowcipów naruszających nasze bezpieczeństwo psychiczne może być postrzegane jako ryzykowne, może sprawić, że ludzie będą bardziej pewni siebie i bardziej kompetentni. W jednym z naszych badań odkryliśmy, że niezależnie od tego, czy żart został uznany za udany lub nieodpowiedni, uczestnicy postrzegali żartowców jako bardziej pewni siebie—ponieważ mieli odwagę próbować żart w ogóle., Budowanie zaufania w ten sposób prowadzi do wyższego statusu (pod warunkiem, że publiczność nie ma informacji sugerujących brak kompetencji). Odkryliśmy również, że ludzie, którzy naruszają oczekiwania i normy w społecznie odpowiedni sposób, są postrzegani jako bardziej kompetentni i inteligentni. To odkrycie potwierdza nasze uczucia do zabawnych rozmówców: podziwiamy i szanujemy ich dowcip, co podnosi ich prestiż.
, Dowcipy, które wykraczają zbyt daleko poza linię stosowności, mają odwrotny skutek-reakcję „eeeek”. Zamiast myśleć, że żartowniś jest inteligentny i kompetentny, obserwatorzy myślą, co za idiota lub nie mogę uwierzyć, że właśnie to powiedział. Chociaż kasjerzy niestosownych dowcipów są nadal postrzegani jako pewni siebie, niska kompetencja sygnalizowana nieudanymi próbami humoru może prowadzić do utraty statusu. W rzeczywistości nasze badania potwierdzają, że nieudany humor jest dość kosztowny dla liderów, co czyni ich jeszcze gorszymi od poważnych, pozbawionych humoru przywódców, którzy w ogóle nie próbują żartować., Znalezienie równowagi między łagodnym naruszeniem a skrajnym naruszeniem może być trudne—nawet profesjonalni KOMICY rutynowo spotykają się z krytyką za przekroczenie granicy—a potrzeba umiejętności, aby to zrobić.
Znaczenie kontekstu
kiedy rozmawiamy z innymi, musimy zrównoważyć wiele motywów jednocześnie. Możemy dążyć do jasnej i dokładnej wymiany informacji, wywierać na sobie pozytywne wrażenie, nawigować po konflikcie, bawić się i tak dalej. Stopień, w jakim każdy motyw jest postrzegany jako normatywny i społecznie akceptowalny, różni się w zależności od ustawienia., Dlatego kontekst jest tak ważny, jeśli chodzi o humor. Prawdopodobnie bezpieczniej jest opowiedzieć swoją zabawną historię o okropnej obsłudze hotelowej, której doświadczyłeś za granicą znajomym na przyjęciu (gdzie motywem normatywnym jest przyjemność) niż agentowi Straży Granicznej, gdy ponownie odwiedzasz kraj (gdzie motywem normatywnym jest wymiana informacji). Pewien żart może działać olśniewająco dobrze z jedną grupą ludzi, ale całkowicie flop z inną – lub nawet z tej samej grupy w innym kontekście., I chociaż dowcipy na ogół funkcjonują jako (dobrze zaplanowane) spoiwo społeczne, mogą mieć odwrotny skutek, jeśli są postrzegane jako cienko zawoalowane przechwałki lub jako obraźliwe dla konkretnych ludzi lub pomysłów.
oto sposoby na uchwycenie korzyści płynących z humoru, unikając ryzyka kontekstowego.
kiedy używać dowcipów w środku.
Ta forma humoru zdarza się zawsze, gdy osoba z zewnątrz nie ma informacji potrzebnych do uzyskania dowcipu. Dowcipy wewnątrz są niezwykle powszechne—nasze dane sugerują, że prawie każdy brał w nich udział lub był świadkiem., Ale w jaki sposób rozmowa wewnątrz, zwłaszcza wewnątrz żartów, wpływa na dynamikę w grupie?
we współpracy z Ovul Sezer (University of North Carolina), Maurice Schweitzer i Michael Norton (Harvard Business School) przeprowadziliśmy badanie, aby zrozumieć te efekty. Poprosiliśmy ludzi, aby zaangażowali się w burzę mózgów na komunikatorze. Każdy uczestnik został połączony z dwoma naszymi asystentami badawczymi udającymi innych uczestników., W jednym warunkiem, jeden badacz wysłał wiadomość do zespołu, że uczestnik nie mógł odczytać (wyglądało to jak zniekształcony tekst), a następnie drugi badacz wysłał odpowiedź: „zgadzam się!”To sprawiło, że uczestnik myślał, że pozostali dwaj wymienili się informacjami, do których nie był wtajemniczony. W innym stanie drugi badacz odpowiedział na zniekształconą wiadomość: „Hahaha, to przezabawne, zgadzam się!”To była subtelna różnica—w obu warunkach uczestnicy byli na zewnątrz. Czy to miało znaczenie, czy to, co przegapili, było zabawne? Tak., Uczestnicy byli bardziej skłonni wierzyć, że ich partnerzy uważali się za lepszych w stanie wewnątrz żart niż w stanie wewnątrz informacji, i zgłaszali niższą identyfikację grupy i spójność, gdy tajna wymiana wiązała się z żartem.
Adam Voorhes/Galeria Stock
wszyscy doświadczyliśmy tego zjawiska na własnej skórze. Chociaż lekkomyślność jest zazwyczaj uważana za zachowanie, które wiąże ludzi ze sobą, może rysować linie uskoków w grupie, sprawiając, że niektórzy ludzie czują się niezręczni i wykluczeni. Żarty w środku mają swoje miejsce, oczywiście., Mogą sygnalizować bliskość lub koleżeństwo, sprawiając, że ludzie czują się zadowoleni z bycia w pętli. Ten rodzaj humoru może być przydatny w sytuacjach transakcyjnych lub niekonsekwencyjnych, gdy nie ma większego znaczenia, czy outsider go nie rozumie. Ale badania nad tego rodzaju humorem są jasne: gdy ważna jest spójność grupy, opowiadaj dowcipy, które każdy może zrozumieć.
kiedy stosować sarkazm.
pomimo tego, że jesteś baaardzo dobry w posługiwaniu się sarkazmem, trochę więcej wskazówek nie zaszkodzi., Badania Li Huanga (INSEAD), Francesca Gino (Harvard) i Adama Galinsky ' ego (Columbia) pokazują, że sarkazm nie jest tylko dla nastolatków próbujących drażnić rodziców; może być również przydatny dla menedżerów i zespołów. W swoim badaniu uczestnicy albo robili lub otrzymywali sarkastyczne komentarze, albo robili lub otrzymywali szczere komentarze. Uczestnicy stanu sarkazmu byli znacznie bardziej skłonni do rozwiązania zadania kreatywnego przydzielonego później w eksperymencie niż ci w stanie szczerym., W kolejnym badaniu uczestnicy zostali poproszeni o przypomnienie sobie czasu, w którym powiedzieli lub usłyszeli coś sarkastycznego lub czasu, w którym powiedzieli lub usłyszeli coś szczerego. Po raz kolejny kreatywność w kolejnym zadaniu była wyższa w stanie sarkazmu.
dlaczego tak się dzieje? Sarkazm polega na mówieniu jednej rzeczy i znaczeniu czegoś przeciwnego, więc używanie i interpretowanie go wymaga abstrakcyjnego myślenia na wyższym poziomie( w porównaniu z prostymi wypowiedziami), co zwiększa kreatywność., Minusem jest to, że sarkazm może powodować wyższe poziomy postrzeganego konfliktu, szczególnie gdy zaufanie jest niskie między ekspresjerem a odbiorcą. A ponieważ sarkazm polega na mówieniu czegoś odwrotnego od tego, co masz na myśli, istnieje ryzyko nieporozumienia lub co gorsza, jeśli odbiorca nie odbierze humorystycznych intencji i weźmie sarkastyczny komentarz dosłownie. Lekcja: Uwolnij swoją sarkastyczną stronę, aby uzyskać kreatywne soki-ale stonuj to z nowymi kolegami, w nieznanych okolicznościach lub podczas pracy w zespołach, w których nie zbudowano jeszcze silnych relacji., Dopóki nie zdobędziesz zaufania, najlepiej komunikować się z szacunkiem.
kiedy stosować samorozprężanie.
podczas kampanii prezydenckiej John F. Kennedy stanął przed oskarżeniami, że jego bogaty ojciec próbował kupić wybory. Podczas kolacji w Gridiron w 1958 roku Kennedy odniósł się do tych oskarżeń, mówiąc: „właśnie otrzymałem następujący telegram od mojego hojnego tatusia:” drogi Jacku, nie kupuj ani jednego głosu więcej, niż jest to konieczne. Niech mnie diabli, jeśli mam zapłacić za osuwisko.,””
samouczek może być skuteczną metodą neutralizacji negatywnych informacji o sobie. Badania jednego z nas (Brad) i Maurice Schweitzer wykazały, że osoby są postrzegane jako cieplejsze i bardziej kompetentne, gdy ujawniają negatywne informacje o sobie za pomocą humoru, niż gdy ujawniają je w poważny sposób. Kiedy dodają humoru do ujawnienia, odpowiedniki postrzegają negatywne informacje jako mniej prawdziwe i mniej ważne., Na przykład badanie wykazało, że kandydaci do pracy, którzy ujawnili swoje ograniczone zdolności matematyczne w humorystyczny sposób („mogę dodawać i odejmować, ale geometria jest tam, gdzie rysuję linię”) byli postrzegani jako lepiej zdolni do matematyki niż ci, którzy ujawnili informacje w poważny sposób („mogę dodawać i odejmować, ale walczę z geometrią”).
są jednak granice korzyści płynących z samouwielbienia humoru. Wśród osób o niższym statusie może się to odbić, jeśli dana cecha lub umiejętności są niezbędnym obszarem kompetencji., Na przykład statystyk może bezpieczniej zrobić sobie deprecjonujące żarty o swojej ortografii niż o swoich umiejętnościach statystycznych. Tak więc podczas omawiania podstawowych kompetencji inna forma humoru może lepiej służyć temu celowi. (Wyjątek warto wspomnieć, gdy jest samo deprecjacja o podstawowej kompetencji jest jedyną alternatywą dla ujawniania informacji w poważny sposób.,) Należy również unikać używania humoru do ujawniania swoich niepowodzeń w sytuacjach, w których lekkomyślność byłaby postrzegana jako nieodpowiednia (np. jeśli zeznajesz w sądzie) lub gdy porażka jest postrzegana jako tak poważna, że żartowanie o niej byłoby w złym guście. Na przykład podczas kolacji korespondenta Białego Domu W 2004 roku, prezydent George W. Bush pokazał wideo, w którym szukał wokół Gabinetu Owalnego i powiedział: „Ta broń masowego rażenia musi gdzieś być. Nie, żadnej broni tam…może tutaj?,”Temat był zbyt konsekwentny dla żartów, a wideo wywołało ostrą krytykę.
kiedy używać humoru do unikania trudnych pytań.
w drugiej z dwóch debat podczas kampanii prezydenckiej w USA w 1984 roku Ronald Reagan, urzędujący, został zapytany, czy jego wiek utrudniałby mu wykonywanie pracy w drugiej kadencji. W wieku 73 lat Reagan był już najstarszym prezydentem w historii Ameryki i był postrzegany jako zmęczony podczas pierwszej debaty. Prezydent odpowiedział, mówiąc: „nie uczynię z wieku problemu tej kampanii., Nie zamierzam wykorzystywać, do celów politycznych, młodości i braku doświadczenia mojego przeciwnika.”Publiczność, wraz z przeciwnikiem Reagana, Walterem Mondale, wybuchła śmiechem. Mondale powiedział później, że był to moment, w którym wiedział, że przegrał wybory.
niewielu ludzi lubi zadawać trudne pytania, takie jak te, które stawiał Reaganowi. Poprzednie badania ujawniły szereg sposobów, w jakie ludzie mogą reagować: milcząc, wyraźnie kłamiąc, paląc (mówiąc prawdę, aby celowo wprowadzić w błąd) lub odpowiadając innym pytaniem., Używanie humoru do unikania pytania jest inną opcją, która może być bardzo pomocna w pewnych sytuacjach. Wynika to z badań Madelijn Strick (Uniwersytet w Utrechcie) i jego współpracowników. Tak jak dobry magik dostaje publiczność patrzeć z dala od kuligów ręki, udany żart może odwrócić naszą uwagę od pewnych informacji. Udany humor również nas uszczęśliwia i częściej ufamy ludziom, gdy jesteśmy w dobrym nastroju. I jak już wspomnieliśmy, zabawni ludzie są postrzegani jako bardziej inteligentni i wykwalifikowani., Reakcja Reagana była tak skuteczna, że atakowano jego zdolności umysłowe. Reagan reagując z humorem (nawet ze scenariuszem, który prawdopodobnie przećwiczył), zasygnalizował publiczności, że nadal jest bystry psychicznie.
kiedy stosować humor do przekazywania negatywnych opinii.
podczas wojny secesyjnej Abraham Lincoln był rozgniewany, gdy generał George B. McClellan nie zaatakował generała Roberta E. Lee w Richmond. Lincoln odniósł się do tej kwestii w liście do McClellana, mówiąc: „jeśli nie chcesz używać armii, chciałbym ją pożyczyć na jakiś czas., Z całym szacunkiem, A. Lincoln.”Używanie humoru do dostarczania negatywnych opinii, tak jak Lincoln, może sprawić, że krytyka stanie się bardziej niezapomniana.
dostarczanie negatywnych opinii może być trudne, więc może być kuszące, aby wrócić do żartu, aby rozjaśnić nastrój. Jednak krytyka w formie żartu może zmniejszyć jej wpływ. Peter McGraw i współpracownicy przeprowadzili eksperymenty, w których uczestnicy przejrzeli skargi, które zostały złożone w humorystyczny lub poważny sposób., Chociaż humorystyczne skargi były lepiej odbierane niż poważne, były również postrzegane jako bardziej łagodne, a ludzie czuli się mniej zmuszeni do podjęcia działań w celu naprawienia problemu.
ponieważ towarzyszenie krytyce z humorem łagodzi sprzężenie zwrotne, umniejsza uzyskanie punktu, gdy problem nie jest oczywisty. Jeśli kierownik żartuje z poślizgu podwładnego, pracownik może pomyśleć, że jego wydajność nie poślizgnęła się lub że sytuacja nie jest wielka. Gdyby tak było, dlaczego miałaby z tego żartować?
kiedy używać humoru jako mechanizmu radzenia sobie.,
pamiętasz dzień po wyborach prezydenckich w USA? Dla zwolenników Donalda Trumpa był to szczęśliwy dzień; dla zwolenników Hillary Clinton, nie tak bardzo. Skorzystaliśmy z tej okazji, aby dowiedzieć się, w jaki sposób humor może pomóc ludziom radzić sobie z negatywnymi wiadomościami. Dzień po wyborach, jedna z nas (Alison) i kilku współpracowników poprosiło ludzi, którzy głosowali na Clintona, aby napisali coś humorystycznego lub coś znaczącego o zwycięstwie Trumpa., Ci, którzy szukali humoru w tej sytuacji, czuli się o tym lepiej w tej chwili—i nadal czuli się o tym lepiej, gdy naukowcy sprawdzili z powrotem z nimi miesiące później.
Humor może być niezwykle potężnym narzędziem do radzenia sobie nawet w najtrudniejszych okolicznościach. Konsultantka przywództwa Linda Henman odkryła, że amerykańscy jeńcy wojenni w Wietnamie często używali go do radzenia sobie z trudnymi warunkami, których doświadczyli., Strick i współpracownicy przeprowadzili badania, w których przedstawili uczestnikom zdjęcia negatywnych scen (takich jak Atak fizyczny lub wypadek samochodowy), a następnie zabawny bodziec lub pozytywny, ale nie zabawny bodziec. Uczestnicy przedstawiani z zabawnym bodźcem zgłaszali mniej negatywnych emocji niż uczestnicy przedstawiani z niehumorystycznym. Dlaczego? Ponownie, poznawczo wymagający aspekt humoru rozprasza ludzi, pozostawiając ich mniej w stanie skupić się na negatywnych informacjach.
inne badania wykazały jednak, że rodzaj humoru ma znaczenie., Jedno z badań Andrei Samson (Uniwersytet we Fryburgu) i Jamesa Grossa (Stanford) wykazało, że pozytywny, dobroduszny humor w odpowiedzi na złe wiadomości sprawił, że ludzie czuli się lepiej, ale negatywne, ciemne lub wredne dowcipy sprawiły, że czuli się gorzej. Ważne jest również, aby uważać na obrażanie innych żartami, gdy sytuacja jest w toku lub niedawno („za wcześnie”).
ale ogólnie humor może być niezwykle przydatny w pomaganiu ludziom radzić sobie nie tylko w trakcie lub bezpośrednio po negatywnym wydarzeniu, ale także w dłuższej perspektywie., W innych badaniach Samson I Gross przeprowadzone z Alana Glassco (Twitter) i Ihno Lee (Uplight), uczestnicy, którzy stworzyli Zabawne odpowiedzi na negatywne bodźce (takie jak reagowanie na zdjęcie człowieka z szwów twarzy z, „teraz ma wielki kostium zombie na Halloween!”) odnotowano wyższy pozytywny wpływ tydzień później, gdy ponownie pokazano negatywne zdjęcia., Więc następnym razem, gdy otrzymasz złe wieści w pracy (powolna sprzedaż lub nieudana premiera), pomyśl o sposobach śmiechu z tego („przynajmniej nie musimy się martwić o stockouts” lub „byłem stres jeść tak dużo, że szkoda, że moje portfolio nie śledzi mojej talii”), nawet jeśli nie mówisz ich na głos. Jak zauważa komik Stephen Colbert: „nie można się jednocześnie śmiać i bać—niczego. Jeśli się śmiejesz, nie bój się.,”
nie musisz być komikiem
tak jak nie musisz być Philem Mickelsonem, aby dobrze radzić sobie w firmowym golfie, nie musisz być Amy Schumer, Ali Wong czy John Mulaney, aby dobrze wykorzystać humor w biurze. Jeśli już, podążanie za stylem lub treścią wielu profesjonalnych komików – którzy mają przesuwać granice stosowności – byłoby niebezpieczne w większości miejsc pracy. Sukces żartu zależy od tego, kto go opowiada, gdzie i kiedy jest opowiadany i komu, więc każdy powinien zachować ostrożność, próbując powtórzyć dowcip komika w pracy., Dobrą wiadomością jest to, że twoi koledzy nie oczekują, że będziesz tak ostry (lub tak zabawny) jak profesjonaliści—lub nawet w ogóle opowiadać zaplanowane dowcipy.
Kiedy myślisz o humorze jako narzędziu przywództwa, Uznaj, że ludzie mogą być zabawni na różne sposoby. Na przykład dowcipni rozmówcy różnią się od wyszukanych gawędziarzy, sprytnych e-maili i prezenterów. Każdy z tych rodzajów humoru wymaga innego czasu reakcji, unikalnego tempa dostawy i zrozumienia publiczności., Jeśli czujesz się nieswojo z robieniem żartów w dużej grupie lub podczas prezentacji, trzymaj się humoru w rozmowach jeden na jednego. Jeśli masz tendencję do poważniejszego rozmawiania jeden na jeden, Możesz spróbować wysyłać zabawniejsze e-maile. Opcje włączenia więcej humoru do swojego życia zawodowego obfitują.
Humor w pracy to delikatny taniec, a badania nad humorem wciąż są w powijakach. Uczeni (w tym my) zdobywają oparte na danych opisy tego, jak ludzie używają różnych rodzajów humoru, i kiedy to działa, a kiedy nie., Ale wszelkie zasady korzystania z humoru muszą zawierać zastrzeżenie: kontekst ma znaczenie. Dynamika konwersacji może się znacznie różnić od kultury do kultury, osoby do osoby i grupy do grupy. Czynniki te są trudne w nawigacji i utrudniają—nawet w tej chwili-wiedzieć, czy Twoja próba humoru zakończyła się sukcesem, czy nie. Wiele osób będzie się grzecznie śmiać, nawet jeśli coś nie jest śmieszne lub jest w złym guście, tworząc zawodną pętlę sprzężenia zwrotnego.
Jeśli uważasz, że nie potrafisz dowcipów w pracy, lub jesteś zbyt zdenerwowany, aby spróbować, to w porządku., Nie każdy ma być zabawny, tak jak nie każda próba humoru zakończy się sukcesem. (Nawet profesjonalni KOMICY mają takie bity.) Ale nadal możesz włączyć lekkomyślność do swojego życia zawodowego, robiąc coś prostego: doceniając humor innych ludzi. Bądź szybki, aby się śmiać i uśmiechać. Rozkoszuj się absurdem życia i żartami, które słyszysz. Życie pozbawione humoru jest nie tylko mniej radosne—jest również mniej produktywne i mniej kreatywne, dla Ciebie i dla osób wokół ciebie., Obfite korzyści czekają tych, którzy postrzegają humor nie jako pomocnicze zachowanie organizacyjne, ale jako centralną ścieżkę do statusu i rozkwitu w pracy.