Świątynia Sensō-ji
Sensō-ji jest centrum największego i najpopularniejszego Festiwalu w Tokio, Sanja Matsuri. Odbywa się to w ciągu 3-4 dni późną wiosną i widzi okoliczne ulice zamknięte dla ruchu od świtu do późnego wieczora.
dominującym wejściem do świątyni jest Kaminarimon lub „Brama Gromu”. Ta imponująca Buddyjska struktura ma masywną papierową latarnię dramatycznie pomalowaną w żywe czerwono-czarne odcienie, które sugerują grzmoty i błyskawice., Za Kaminarimon znajduje się Nakamise-dori ze sklepami, a następnie Hōzōmon lub „Brama skarbca”, która zapewnia wejście do wewnętrznego kompleksu. Wewnątrz świątyni znajduje się pięciokondygnacyjna pagoda oraz sala główna poświęcona Kannonowi.
co roku do Sensō-ji odwiedza wielu turystów, zarówno Japończyków, jak i z zagranicy. Catering dla odwiedzających tłumy, w okolicy znajduje się wiele tradycyjnych sklepów i lokali gastronomicznych, które oferują tradycyjne dania (ręcznie robione makarony, sushi, tempura itp.)., Nakamise-Dori, ulica prowadząca od Bramy Gromu do samej świątyni, jest wyłożona małymi sklepikami sprzedającymi pamiątki, począwszy od fanów, ukiyo-e( odciski drzew), kimono i inne szaty, buddyjskie zwoje, tradycyjne słodycze, po zabawki Godzilli, koszulki i paski do telefonów komórkowych. Sklepy te są częścią żywej tradycji sprzedaży pielgrzymom, którzy szli do Sensō-ji.
w samej świątyni, a także w wielu miejscach na jej podejściu, znajdują się stalle o-mikuji. Za sugerowaną darowiznę w wysokości 100 jenów odwiedzający mogą skonsultować się z wyrocznią i boskimi odpowiedziami na swoje pytania., Querents potrząsają etykietkami z zamkniętych metalowych pojemników i odczytują odpowiadające im odpowiedzi z jednej ze 100 możliwych szuflad.
wewnątrz świątyni znajduje się cichy ogród kontemplacyjny utrzymany w charakterystycznym japońskim stylu.
KaminarimonEdit
Kaminarimon. Po prawej stronie stoi posąg Fūjina, a po lewej Raijina
Kaminarimon (Thunder, „brama gromu”) jest zewnętrzną z dwóch dużych bram wejściowych, które ostatecznie prowadzą do Sensō-ji (wewnętrznej istoty hōzōmon) w Asakusa, Tokio, Japonia., Brama z latarnią i posągami jest popularna wśród turystów. Ma 11,7 m wysokości, 11,4 m szerokości i zajmuje powierzchnię 69,3 m2. Pierwsza Brama została zbudowana w 941 roku, ale obecna Brama pochodzi z 1960 roku, po tym jak poprzednia Brama została zniszczona w pożarze w 1865 roku.
Historiaedit
Kaminarimon został zbudowany po raz pierwszy w 941 roku przez Taira no Kinmasa, dowódcę wojskowego. Pierwotnie znajdowała się w pobliżu Komagaty, ale została zrekonstruowana w obecnym miejscu w 1635 roku. Uważa się, że było to wtedy, gdy bogowie wiatru i grzmotu zostały po raz pierwszy umieszczone na bramie., Brama była wielokrotnie niszczona na przestrzeni wieków. Cztery lata po jej przeniesieniu, Kaminarimon spłonął, a w 1649 Adtokugawa Iemitsu odbudował bramę wraz z kilkoma innymi ważnymi budowlami w kompleksie świątynnym. Brama spłonęła doszczętnie w 1757 r. i ponownie w 1865 r. Obecna struktura Kaminarimon została poświęcona w grudniu 1960 roku AD . Dziewięćdziesiąt pięć lat po ostatnim pożarze, Konosuke Matsushita, założyciel Matsushita Electric Industrial Company (obecnie Panasonic), został poproszony o odbudowę bramy., Dzięki darowiznom pieniężnym od Matsushity Brama została odbudowana w 1960 roku.
Funkcjeedit
cztery posągi znajdują się w Kaminarimonie, dwa w przednich wnękach i dwa po drugiej stronie. Z przodu bramy znajdują się posągi bogów shintō-fūjina i Raijina. Fūjin, bóg wiatru, znajduje się po wschodniej stronie bramy, podczas gdy Raijin, bóg piorunów, znajduje się po zachodniej stronie., Oryginalne rzeźby zostały poważnie uszkodzone w pożarze w 1865 roku, ocalały tylko głowy, a rzeźby odrestaurowano w celu rekonstrukcji bramy w 1960 roku.
na rewersie bramy stoją dwa dodatkowe posągi: Buddyjski Bóg Tenryū na wschodzie i bogini Kinryū na zachodzie. Zostały one przekazane w 1978 roku z okazji 1350. rocznicy pierwszego pojawienia się Bodhisattwy Kannon (Awalokiteśwara) w Asakusie, co doprowadziło do powstania Sensō-ji. Posągi zostały wyrzeźbione przez 106-letniego wówczas mistrza rzeźbiarza Hirakushi Denchū.,
pod środkową bramą wisi gigantyczna czerwona latarnia (chōchin). Ma 3,9 metra wysokości, 3,3 metra szerokości i waży około 700 kilogramów (1500 funtów). Obecna Latarnia, piąta iteracja, została zbudowana przez Takahashi Chōchin K. K w 2013 roku i ma taką samą metalową podstawę Na spodzie, jak poprzednia Latarnia. Baza ma tabliczkę z nazwą „Matsushita Denki”, skróconą formę starej japońskiej nazwy Panasonic, Matsushita Denki Sangyo Kabushiki Gaisha. Z przodu latarni widnieje nazwa Bramy, Kaminarimon (雷門)., Na odwrocie znajduje się oficjalna nazwa bramy, Fūraijinmon (風雷神門). Podczas festiwali, takich jak Sanja Matsuri, latarnia jest zawalona, aby pozwolić wysokim obiektom przejść przez bramę.w 1996 roku, w wyniku połączenia się z Shimano, Sensō-ji został zastąpiony przez Sensō-ji, który w 1997 roku został zastąpiony przez Sensō-ji.,hōzōmon (treasure,”brama skarbów”) to wewnętrzna część dwóch dużych bram wejściowych, które ostatecznie prowadzą do Sensō-ji.Kaminarimon) w Asakusa w Tokio. W drugiej części Hōzōmon znajduje się dwupiętrowa Brama (nijūmon), w której znajduje się wiele skarbów Sensō-ji. Na pierwszym piętrze znajdują się dwa posągi, trzy latarnie i dwa duże Sandały. Ma 22,7 metra wysokości, 21 metrów szerokości i 8 metrów głębokości.,
HistoryEdit
Północna ściana bramy
Hōzōmon został zbudowany w 942 roku przez Taira no Kinmasa. Zniszczony przez pożar w 1631 roku, został odbudowany przez Iemitsu Tokugawa w 1636 roku. Stał jeszcze przez 300 lat, aż po raz kolejny spłonął podczas nalotów na Tokio w 1945 roku. W 1964 roku zbudowano obecną stalowo-żelbetową konstrukcję z darowizną w wysokości 150 milionów jenów od Yonetarō Motoya.,
ponieważ brama została zrekonstruowana przy użyciu materiałów ognioodpornych, górna część Hōzōmon przechowuje cenne sutry Sensō-ji. Skarby te obejmują kopię Sutry Lotosu, która została uznana za Japoński skarb narodowy oraz Issai-kyō, kompletny zbiór buddyjskich pism, który został uznany za ważną własność kulturową.,w przeciwieństwie do Kaminarimon, w którym znajdują się cztery różne posągi, Hōzōmon posiada dwa posągi strażnika, które znajdują się po obu stronach południowej bramy.buźka. Te 5,45-metrowe posągi przedstawiają Niō, bóstwa opiekuńcze Buddy. Z powodu tych posągów brama była pierwotnie nazywana Niōmon (Gate, „Brama niō”), zanim została przemianowana na hōzōmon.
w bramie znajdują się również trzy duże latarnie., Największą i najbardziej widoczną latarnią jest czerwony chōchin, który wisi pod środkiem otworu bramy. Przy wysokości 3,75 m, średnicy 2,7 m i wadze 400 kg Latarnia nosi nazwę miasta Kobunachō (小舟町). Obecna wersja latarni pochodzi z 2003 roku, kiedy to 5 milionów jenów zostało podarowanych przez mieszkańców Kobunachō. Jego darowizna upamiętniała 400. rocznicę rozpoczęcia okresu Edo. Po obu stronach chōchin wisiały dwa 2,75-metrowe miedziane tōrō o wadze około 1000 kg każdy., Wszystkie trzy latarnie są całkowicie usunięte podczas festiwali, takich jak Sanja Matsuri.na północnej (tylnej) stronie Hōzōmona znajdują się dwa słomiane sandały o długości 4,5 m i szerokości 1,5 m, ważące po 400 kg każdy.