Sporotrichosis (choroba ogrodnika róży) i klasyfikacja grzybicy

Obraz: akwarelowy rysunek szyi kobiety cierpiącej na grzybicę grzybiczą. Na szyi i klatce piersiowej występuje rozproszony, niejednolity rumień, z grupą okrągłych i owalnych, gładkich, czerwonych wzniesień. Przez http://wellcomeimages. Licencja: CC BY 4.,0

czynniki ryzyka rozwoju grzybicy

• antybiotykoterapia
• sterydy lub chemioterapia
• cukrzyca
• Stan upośledzenia odporności jak w ludzkim wirusie niedoboru odporności (HIV).
• skrajne grupy wiekowe, tj. bardzo młode lub bardzo stare

Klasyfikacja grzybic

grzybice można podzielić na następujące typy na podstawie stopnia inwazji tkanek.,

grzybica powierzchowna

Ta infekcja ogranicza się do powierzchownej warstwy skóry i włosów, np.

grzybica skórna

grzybica skórna nie tylko wkracza głębiej w naskórek skóry, ale obejmuje również włosy i paznokcie ciała. Organizmy wywołujące tę infekcję nazywane są „dermatofity” i często ograniczają się do keratynizowanej warstwy skóry, włosów i paznokci. Układ odpornościowy gospodarza może być aktywowany, powodując lokalne zmiany zapalne. Przykłady obejmują grzybicy zakażenia.,

grzybica podskórna

grzybica podskórna występuje w wyniku przeszywającego urazu skóry, powodując tym samym atak organizmu na skórę, podskórny tłuszcz, powięź i mięśnie. Takie infekcje wymagają oczyszczenia i leczenia lekami przeciwgrzybiczymi.

grzybica układowa

grzybica układowa może być spowodowana zarówno pierwotnymi patogenami, jak i organizmami oportunistycznymi, które już znajdują się w organizmie. W pierwszym przypadku są one zwykle wdychane i rozprzestrzeniają się do lokalnych tkanek i strumienia limfatycznego, powodując zakażenie ogólnoustrojowe., Zakażenia oportunistyczne występują najczęściej u osób z obniżoną odpornością. Przykłady te ostatnie obejmują kandydozę, aspergilozę i kryptokokozę.

Sporotrichosis

obraz: ten fotomikrograf ujawnia konidiofory i konidia grzyba Sporothrix schenckii. Sporotrichosis, spowodowany patogenem etiologicznym S. schenckii, jest infekcją skóry obejmującą warstwę podskórną. Objawia się powstawaniem dużych owrzodzeń, jednak choroba może się rozprzestrzeniać systemowo., Przez centra kontroli i Zapobiegania Chorobom. Licencja: Public domain.

Sporotrichosis, znana również jako „choroba ogrodnika róży”, jest infekcją grzybiczą wywoływaną przez gatunek Sporothrix schenckii, co przedstawiono na rysunku. Najczęstszą formą sporotrichosis jest zakażenie skóry. Zgłaszano również zakażenia płuc i rozsiane, choć rzadkie.

Epidemiologia

Sporotrichosis występuje na całym świecie. Występuje endemicznie w Chinach. Epidemie odnotowano w południowej Afryce, Australii i Brazylii. W Peru częstość występowania wynosi 1 przypadek na 1000 osób., Rokowanie choroby jest bardzo dobre.

zachorowalność jest związana ze sporotrichozą płucną, szczególnie u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) lub zapaleniem szpiku kostnego, które rozwija się w wyniku rozprzestrzeniania. Śmiertelność jest istotna u pacjentów z obniżoną odpornością.

Sporotrichoza występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn i najczęściej występuje u dorosłych.

Patofizjologia

najczęstszym sposobem przenoszenia sporotrichozy jest zaszczepienie skóry., Organizm dimorficzny znajduje się w glebie i wchodzi do skóry poprzez skaleczenia, rany lub ugryzienia zwierząt lub zadrapania.

początkowa czerwonawa, martwicza grudka skórnej sporotrichozy pojawia się po 1-10 tygodniach uszkodzenia skóry. Ziarniniak jest tworzony przez neutrofile, histiocyty i komórki olbrzymie, wraz z miejscową tkanką martwiczą. Ten ropny obszar jest następnie otoczony przez limfocyty i komórki plazmatyczne.

infekcja grzybicza rozprzestrzenia się za pośrednictwem strumienia limfatycznego, poprzez bezpośrednią inwazję lokalnych tkanek, a rzadko poprzez krwiobieg., Hematogenne rozpowszechnianie, jeśli występuje, powoduje ciężkie infekcje trzewne, w tym zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Wspólne pozaustrojowe miejsca zakażenia są kości, stawy, ścięgna, i bursae.

rzadka postać sporotrichozy występuje po wdychaniu organizmu, co powoduje zapalenie płuc, szczególnie u pacjentów z POChP lub alkoholizmem. Takie zakażenia są klinicznie i radiologicznie nieodróżnialne od gruźlicy lub histoplazmozy. Może wpływać na zatoki, nerki, subglottic region, i siatkówki.,

Prezentacja kliniczna

prezentacja kliniczna sporotrichozy zależy od stanu immunologicznego gospodarza i miejsca zakażenia. Pacjenci zwykle występują z pierwotną zmianą w dystalnych kończynach. Mały, czerwony, bezbolesny guzek może pojawić się w 1-12 tygodni po kontakcie z grzybem, zwykle pojawia się w ramieniu, palcu i dłoni. Początkowo jest to mały guzek, który powiększa się i staje się krostkowy, a później owrzodzenia. Bardzo wolno się goi. Zmiana jest lekko bolesna, ale nie ma żadnych objawów choroby ogólnoustrojowej, takich jak gorączka.,

później, nowe zmiany zaczynają pojawiać się wzdłuż linii układu limfatycznego ciała. Należy rozważyć stałe zmiany skórne sporotrichosis, jeśli nie wyleczą się samoistnie lub w trakcie leczenia antybiotykami. Mogą również wystąpić reakcje nadwrażliwości, takie jak rumień guzowaty lub rumień wielopostaciowy.

cechy kliniczne sporotrichozy płucnej są zwykle niespecyficzne i dają tylko wskazówki dotyczące podstawowej patologii układu oddechowego. Objawy obejmują kaszel, duszność, ból w klatce piersiowej i gorączka. Zakażenie rozsiane występuje często u osób z obniżoną odpornością., W takich przypadkach objawy zależą od danego narządu.

rozsiana sporotrichoza wykazuje objawy w zależności od zaangażowanej części ciała, takie jak ból stawów spowodowany zakażeniem stawów, trudności w myśleniu oraz ból głowy i drgawki spowodowane zakażeniem ośrodkowego układu nerwowego.

Diagnostyka

Sporotrichozę należy odróżnić od innych zakażeń bakteryjnych i grzybiczych płuc i stawów., Diagnostyka różnicowa obejmuje:

obraz: ramię tego pacjenta pokazuje efekty choroby grzybiczej sporotrichosis, wywołanej przez grzyba S. schenckii. Autor: dr Lucille K. Georg Licencja: Public domain.,

• bakteryjne zapalenie płuc
• blastomykoza
• histoplazmoza
• trąd
• sarkoidoza
• gruźlica
• tularemia
• kiła

diagnostykę sporotrichozy można przeprowadzić poprzez hodowlę organizmów z okazów, takich jak ropa, biopsje skóry, płyn mózgowo-rdzeniowy (CSF) i płyn maziowy. Periodic acid-Schiff, gomori Methenamine silver, lub immunohistochemiczne barwienie jest często używany do wizualizacji organizmów.

stosunek płynu mózgowo-rdzeniowego do przeciwciał przeciw sporotrichozie w surowicy wskazuje na zajęcie opon mózgowo-rdzeniowych., Podobnie, rentgenowskie i tomografia komputerowa (CT) skany klatki piersiowej ujawniają patologii układu oddechowego; jednak nie zapewniają ostatecznej diagnozy.

leczenie

1. podejście medyczne obejmuje leczenie przeciwgrzybicze wszystkich form sporotrichozy.

• doustny itrakonazol jest najczęściej stosowany przez okres 3-6 miesięcy.
• przesycony jodek potasu (SSKI) jest również skuteczny przeciwko sporotrichozie skórnej; należy go jednak unikać u kobiet w ciąży.,
• w ciężkich przypadkach zaleca się dożylne podawanie amfoterycyny B W przypadku rozsianej sporotrichozy, a następnie leczenie itrakonazolem przez 1 rok.

1. miejscowe stosowanie ciepła może być również korzystne, ponieważ organizm rośnie lepiej w temperaturze 35°C. Pacjenci mogą wykonywać swoje rutynowe czynności, jak to możliwe.
2. w przypadku sporotrichozy kostno-stawowej opieka chirurgiczna polega na odpowiednim drenażu dotkniętych stawów. Oczyszczenie może być konieczne., W przypadku sporotrichosis płucnej, może być konieczne chirurgicznie usunąć chorą część płuc lub całe płuco.

profilaktyka i kontynuacja

nie ma szczepionki zapobiegającej sporotrichozie. Sporotrichosis można zapobiec za pomocą rękawiczek i długich rękawów podczas aktywności na świeżym powietrzu, takich jak ogrodnictwo. Idealnie, zwierzęta powinny być również traktowane podczas noszenia rękawic, aby uniknąć przenoszenia chorób odzwierzęcych. Zwierzęta, które mają zmiany skórne, mogą łatwo przenosić chorobę na ludzi., Last but not least, edukacja pacjenta jest wymagana w odniesieniu do sposobu transmisji i niekorzystnych skutków terapii przeciwgrzybiczej.