Staphylococcus aureus zakażenie krwi pochodzące z dróg moczowych: charakterystyka i 30-dniowa śmiertelność

Staphylococcus aureus jest zarówno komensalnym organizmem kolonizującym skórę i górne drogi oddechowe, jak i ludzkim patogenem, odpowiedzialnym za wywołanie szerokiego zakresu zakażeń, od dość łagodnych zakażeń skóry i tkanek miękkich po stany zagrażające życiu, takie jak bakteremia i zapalenie wsierdzia. S. aureus jest rzadką przyczyną zakażenia dróg moczowych w populacji ogólnej, stanowiącą 0,4% -4% pozytywnych posiewów moczu.1-3

S., bakteriuria aureus (SABU) występuje częściej u pacjentów z zamieszkującymi cewniki dróg moczowych4 i może odzwierciedlać kolonizację dróg moczowych tylko u osób bezobjawowych. Jednak po wyizolowaniu z moczu bez wyraźnego skupienia moczu, SABU może być markerem hematogennego wysiewu dróg moczowych, z szacowaną częstością 7-16% u pacjentów z zakażeniem krwi S. aureus (SABSI).5-7 S. aureus zakażenie krwi ze źródła układu moczowego (SABSI-UTS) jest rzadkim powikłaniem S., zakażenia układu moczowego aureus, co stanowi tylko 3-6% pacjentów z SABSI.8 900 pacjentów z zespołem SABSI-UTS stanowiło wyzwanie ze względu na trudności w przypisaniu epizodu SABSI do źródła układu moczowego i różnice w definiowaniu tego zespołu.

Grillo i współpracownicy przeprowadzili wieloośrodkowe retrospektywne badanie kohortowe dorosłych pacjentów hospitalizowanych z SABSI w celu określenia cech i 30-dniowej śmiertelności pacjentów z SABSI-UTS.,W tym badaniu badacze zdefiniowali produkt SABSI jako obecność co najmniej jednego dodatniego posiewu krwi uzyskanego u pacjenta z objawami podmiotowymi i przedmiotowymi zakażenia. SABSI-UTS zdiagnozowano u pacjentów z SABSI i obecnością objawów przedmiotowych i podmiotowych układu moczowego, brakiem wiarygodnego źródła zakażenia poza moczem oraz wzrostem posiewu moczu ≥ 105 jednostek tworzących kolonię/mL.

spośród 4181 epizodów SABSI, badacze zidentyfikowali 132 (3,16%) przypadki SABSI-UTS, podobne do szacunków z wcześniejszych badań.8,9 pacjentów z SABSI-UTS, 116 (87 .,9%) byli mężczyźni, mediana wieku wynosiła 70 lat, a mediana oceny współwystępowania wynosiła 5 punktów. 104 (78,7%) zakażeń sklasyfikowano jako zakażenia szpitalne lub związane z opieką zdrowotną, podczas gdy 28 (21,2%) zakażeń zostało nabytych w społeczności. Cewniki moczowe osadzane na stałe były obecne u 94 (71,2%) pacjentów, a manipulacje w moczu (np. zmiana cewnika, interwencja chirurgiczna w moczu) wystąpiły u 85 (64,4%) pacjentów przed wystąpieniem SABSI, a mediana czasu od manipulacji do bakteriemii wynosiła 9 dni.

, szczepy aureus i 30-dniowa śmiertelność pacjentów, definiowana jako zgon z jakiejkolwiek przyczyny w ciągu 30 dni po wystąpieniu bakteriemii, porównywano pomiędzy pacjentami z SABSI-UTS a pacjentami z SABSI z innego źródła. Badacze stwierdzili, że SABSI-UTS był częściej wywoływany przez oporny na metycylinę Staphylococcus aureus (MRSA) w porównaniu z SABSI pochodzącym ze źródła nie moczowego (40,9% vs 17,5%, P <.001). 30-dniowa śmiertelność była istotnie mniejsza u pacjentów z SABSI-UTS w porównaniu z pacjentami z SABSI ze źródeł niezwiązanych z układem moczowym (14,4% vs 23,8%, P = .02)., Pacjenci z SABSI-UTI spowodowanym przez MRSA rzadziej otrzymywali odpowiednią empiryczną antybiotykoterapię niż pacjenci ze szczepami wrażliwymi na metycylinę (40,3% vs 79,6%, P <.001), nie stwierdzono jednak istotnej różnicy w umieralności pomiędzy grupami(18,5% (10 z 54) umieralności w MRSA vs .11,5% (9 z 78) umieralności w MSSA, P=.261). Różnica w umieralności między grupami może nie zostać wykryta z powodu małej wielkości próby i małej liczby zgonów.,

w analizie wieloczynnikowej u pacjentów, którzy byli zależni od aktywności dziennej (skorygowany stosunek szans , 3,9; 95% CI, 1,2-13,8) lub mieli utrzymującą się bakteriemię, zdefiniowaną jako czas trwania bakteriemii ≥3 dni po odpowiednim leczeniu przeciwdrobnoustrojowym (AOR, 7,9; 95% CI, 1,6-39,5), zwiększono szanse na 30-dniową śmiertelność po dostosowaniu do wieku > 70 lat i wynik >5 pkt.

wyniki tego badania mają istotne implikacje dla opieki nad pacjentem. Chociaż rzadko, klinicyści powinni uznać, że S., aureus zakażenie krwi może być bezpośrednio przypisane do dróg moczowych. Niedawne cewnikowanie układu moczowego i / lub manipulacja układem moczowym mogą być czynnikami ryzyka rozwoju zakażenia układu moczowego S. aureus, a następnie zakażenia układu krwionośnego. Ponieważ MRSA było przyczyną 40% SABI-UTI, klinicyści powinni rozważyć empiryczne pokrycie MRSA u pacjentów z możliwym zakażeniem układu moczowego S. aureus., Wreszcie, badanie to podkreśla inny powód znaczenia ograniczenia stosowania cewnikowania i manipulacji moczu tylko osobom z wyraźnym wskazaniem do tego.

Polly van den Berg, MD jest obecnie drugi rok choroby zakaźne fellow w Beth Israel Deaconess Medical Center w Bostonie, MA. Jej zainteresowania kliniczne obejmują kontrolę zakażeń i zarządzanie środkami przeciwdrobnoustrojowymi.

, Charakterystyka i wyniki zakażenia krwi Staphylococcus aureus pochodzącego z dróg moczowych: wieloośrodkowe badanie kohortowe. Otwarte Forum 2020; 7(7): ofaa216.

1. Arpi M, Renneberg J. znaczenie kliniczne bakteriurii Staphylococcus aureus. J Urol. 1984;132(4):697-700
2. Demuth PJ, Gerding DN, Crossley K. Staphylococcus aureus bakteriuria. Arch Intern Med. 1979;139(1):78-80.
3. Al Mohajer M, Musher DM, Minard CG, Darouiche RO. Znaczenie kliniczne bakteriurii gronkowca złocistego w Szpitalu Klinicznym. Scand J Infect Dis., 2013;45(9):688-695.
4. Karakonstantis S, Kalemaki D. Ocena i postępowanie w bakteriurii Staphylococcus aureus: przegląd zaktualizowany. Infekcja. 2018;46(3):293-301.
5. Asgeirsson H, Kristjansson M, Kristinsson KG, Gudlaugsson O. znaczenie kliniczne bakteriurii Staphylococcus aureus w ogólnopolskim badaniu osób dorosłych z bakteriemią S. aureus. / Align = „Left” / 2012;64(1):41-46.
6. Stokes w, Parkins MD, Parfitt ECT, Ruiz JC, Mugford G, Gregson DB. Częstość występowania i wyniki bakteriurii Staphylococcus aureus: badanie populacyjne. / Align = „Left” / 2019;69(6):963-969.,
7. Karakonstantis S, Kalemaki D. znaczenie kliniczne współistniejącej bakteriurii u pacjentów z bakteriemią Staphylococcus aureus. Przegląd i metaanaliza. Infect Dis (Lond). 2018;50(9):648-659.
8. Jacobsson G, Gustafsson E, Andersson R. Eur J Clin Microbiol Infect Dis. 2008;27(9):839-848.
9. Benfield T, Espersen F, Frimodt-Møller N, et al. Rosnąca częstość występowania, ale zmniejszająca się śmiertelność w szpitalu dorosłych bakterii Staphylococcus aureus w latach 1981-2000. / Align = „Left” / 2007;13(3):257-263.,
10. Grillo S, Cuervo G, Carratalà J, et al. Charakterystyka i wyniki zakażenia krwi Staphylococcus aureus pochodzącego z dróg moczowych: wieloośrodkowe badanie kohortowe. Otwarte Forum 2020; 7(7): ofaa216.