Suttee, sanskryt sati („dobra kobieta „lub” cnotliwa żona”), Indyjski zwyczaj podpalania się żony na stosie pogrzebowym zmarłego męża lub w inny sposób wkrótce po jego śmierci. Chociaż suttee nigdy nie było powszechnie praktykowane, było ideałem kobiecego oddania, utrzymywanym przez pewne Brahmana i kasty Królewskie., Czasami jest to związane z mitem hinduskiej bogini Sati, która spłonęła na śmierć w ogniu, który stworzyła poprzez swoje moce jogiczne po tym, jak jej ojciec obraził jej męża, Boga Shivę—ale w tym micie Shiva pozostaje żywa i mści się na Śmierci Sati.
pierwsze wyraźne odniesienie do praktyki w sanskrycie pojawia się w wielkim eposie Mahabharata (skompilowanym w obecnej formie około 400 n. e.). Jest również wspomniany przez diodorusa Siculusa, greckiego autora z I wieku p. n. e., w jego relacji z Pendżabu w IV wieku p. n. e., Liczne kamienie suttee, pomniki żon, które zmarły w ten sposób, znajdują się w całych Indiach, najwcześniej datowane na 510 n. e. Kobiety czasami doznały poświęcenia przed spodziewaną śmiercią mężów w walce, w tym przypadku spalenie nazwano jauhar. W okresie muzułmańskim (XII–XVI w.) Radżputowie praktykowali jauhar, przede wszystkim w Chitorgarh, aby ratować kobiety przed gwałtem, który uważali za gorszy od śmierci, z rąk podbijających wrogów. Trudności napotykane przez wdowy w tradycyjnym hinduskim społeczeństwie mogły przyczynić się do rozprzestrzeniania suttee.,
większa częstość suttee wśród braminów z Bengalu była pośrednio spowodowana systemem prawa Dayabhaga (ok. 1100), który panował w Bengalu i który dawał dziedziczenie wdomom; takie kobiety były zachęcane do popełnienia suttee, aby udostępnić swoje dziedzictwo innym krewnym. W XVI wieku kroki w celu zakazania suttee podjęli władcy Mogołów Humayun i jego syn Akbar., Suttee stało się centralną kwestią pod rządami brytyjskiego Raja, który najpierw tolerował ją, a następnie niechcący zalegalizował ją, ustanawiając warunki, na jakich można to zrobić, a następnie ostatecznie, w 1829 roku, zakazał jej-używając potępienia jako jednego ze swoich usprawiedliwień dla kontynuowania brytyjskich rządów w Indiach.
Suttee był czasami popełniany dobrowolnie, ale znane są przypadki przymusu, ucieczki i ratunku. Rozproszone przypadki tego nadal występują, najbardziej notorycznie w przypadku Roop Kanwar, 18-letnia wdowa, która popełniła suttee w 1987 roku., Incydent był bardzo kontrowersyjny, ponieważ grupy w całych Indiach albo publicznie broniły działań Kanwar, albo oświadczyły, że została zamordowana.