na drodze do chirurgii bariatrycznej, Cheryl Parker, 42, nigdy nie marzył jej podróż odchudzanie zabierze ją tam, gdzie jest dzisiaj. To jej historia.
Kiedy lekarz powiedział mi, że moja usterka EKG jest „normalna dla kogoś mojego wzrostu” podczas konsultacji chirurgii bariatrycznej, wiedziałem, że podjąłem właściwą decyzję, aby schudnąć. W wieku 41 lat miałem 175 cm wzrostu i ważyłem 62 kg—otyłość III kategorii., Miałem duszność i palpitacje serca cały czas, nawet gdy siedziałem na kanapie. Dwóch moich dziadków zmarło w wieku 60 lat i zdałem sobie sprawę, że żyję na pożyczonym czasie. Musiałem się przebrać i tym razem musiało być inaczej. (Odzyskaj kontrolę nad jedzeniem—i schudnij w trakcie-dzięki naszemu 21-dniowemu wyzwaniu!)
ja mówię, że musiało być inaczej, bo przez większość życia walczyłam z nadwagą, ucząc się ciężko, że diety zastępcze i dieta fad działają tylko chwilowo.
w czerwcu 2014 roku osiągnęłam Rozmiar 22., Aby być w zdrowej wagi dla mojego wzrostu, musiałem stracić więcej niż 125 funtów. Biorąc pod uwagę moją historię odchudzania, nie sądziłem, że mogę to zrobić sama, więc ruszyłem na ścieżkę operacji.
aby zwrócić się do słonia w pokoju i zapobiec zadawaniu mnóstwa pytań dotyczących mojego odchudzania, lub szeptania „myślę, że miała operację bariatryczną…” za moimi plecami, stworzyłem grupę Facebook ogłaszając moje plany w moich obecnych znajomych.
w międzyczasie uczestniczyłem w wymaganym 4-godzinnym seminarium., Jak usłyszałem instruktora listy postsurgery „forbiddens”, czułem się zdenerwowany. „Nie będziesz mógł wiecznie pić ze słomy. Nie będziesz mógł jeść cukru w nieskończoność. Nie będziesz mógł jeść chleba, który nie był mocno tostowany od zawsze.”Ciągle myślałem, że wieczność to długi czas… mimo że wiedziałem, że będą ograniczenia zanim uczęszczałem na seminarium, słysząc je, stało się inaczej i zacząłem zastanawiać się nad moją decyzją, aby przejść do przodu z operacją.
Więcej: 8 posiłków wspomagających metabolizm
mimo to wiedziałam, że muszę schudnąć, więc postanowiłam., Zasada była taka, że jeśli przybrałeś na wadze po seminarium, nie będziesz już kandydatem do operacji bariatrycznej. Traktowałem tę zasadę bardzo poważnie, więc zacząłem obserwować, co jadłem. Do czasu, kiedy rzeczywiście widziałem chirurga na moją pierwszą konsultację 6 tygodni później, byłem już w dół do 259 funtów. Byłem w szoku. Kiedy zacząłem spotykać się z moim zarejestrowanym dietetykiem (Christine Zirpoli w Navy Medical Center Portsmouth) 2 miesiące później, byłem w dół do 249. W tym momencie, pamiętam, że myślałem, może, tylko może, mógłbym to zrobić sam.,
w dniu mojego ostatniego ważenia Christine dopuściła mnie do operacji. Wszystko, co musiałem zrobić, to podejść do skrzydła operacyjnego i zaplanować zabieg. Ale mały głos we mnie zapytał, czy naprawdę potrzebuję operacji. W tym momencie już schudłem około 20 funtów. „Jeśli można to zrobić raz, może można to zrobić cztery lub pięć razy więcej,” pomyślałem. Czując ulgę, że może nie trzeba wyciąć nic na zawsze, zapytałem Christine, czy mogę zostać z nią w dziale żywienia trochę dłużej i porozmawiać o tym, co możemy być w stanie osiągnąć razem.,
kilka rzeczy sprawiło, że ta próba odchudzania zadziałała. Po pierwsze, jak powiedziała mi Christine, nie jestem już „tą dziewczyną”. Nie jestem tą dziewczyną, która mówi ” tak „ciastu tylko dlatego, że ktoś namawia:” Daj spokój, tylko jeden kawałek nie zaszkodzi.”Nie jestem tą dziewczyną, która wybiera tylko rzeczy z menu, które przypominają mi jedzenie, na którym dorastałam – cokolwiek tandetnego lub smażonego., Zamiast tego jestem dziewczyną, która pewnie mówi ” nie ” niezdrowemu jedzeniu, a która planuje i je dużo owoców, warzyw i chudego białka. Jestem dziewczyną, która rejestruje między 15,000 a 20,000 kroków dziennie z moim krokomierzem, i jestem dziewczyną, która trenuje do swojego pierwszego półmaratonu jesienią. Otaczam się wspierającymi ludźmi, w tym moim mężem, 19-letnim synem i sąsiadką Allison, którzy razem ze mną przebiegną Półmaraton.
więcej: Jak wyłączyć hormony przyrostu masy ciała
chyba najważniejsze, jestem dziewczyną, która jest dla siebie miła., W przeszłości powiedziałbym: „musisz schudnąć 100 funtów, bo jesteś obrzydliwie gruby.”Ta dziewczyna mówi:” zrobię to krok po kroku. Nie będę się na siebie złościł, jeśli pewnego dnia będę chodził zamiast biegać. I jest OK, jeśli schudnę tylko 1 funt w tym tygodniu.”Z tym świeżym, bardziej pozytywnym nastawieniem, zabawne jest to, że w ogóle nie oszukiwałem.
Po zachętach od znajomych, rozszerzyłem również moją osobistą mantrę, aby zachęcić setki nowych znajomych na Facebook ' u na mojej stronie „Cheryl' s Slim Down—Moja podróż odchudzania”., Na początku wahałem się, czy pokazać się tak wielu ludziom. Pomyślałam, kto będzie się przejmował moją historią o odchudzaniu? Jestem nikim. Ale pewnego ranka, gdy biegałem, spojrzałem na biegaczy chuchających i dmuchających obok mnie na szlaku i zdałem sobie sprawę, że jestem wszystkim! Tego dnia zmieniłem swoją prywatną grupę na Facebook ' u w stronę publiczną.
Ta strona na Facebook ' u pomaga mi tak samo jak moim obserwatorom, bo muszę być odpowiedzialny. Moi zwolennicy wiedzą dokładnie, ile jem i ćwiczę, i zależą ode mnie, aby podjąć właściwe decyzje i kontynuować., Widzą też, że nie pozbawiam się siebie; jeśli naprawdę czegoś chcę, patrzę na mój pamiętnik z jedzeniem i robię miejsce na to w jakiś sposób. Ta dziewczyna nigdy nie mówi sobie, że nie może mieć czegoś na zawsze.
Więcej: 5 sposobów picia zielonej herbaty na odchudzanie
Moja podróż wciąż trwa. Ostatecznie, chciałbym dostać się mocno do” zdrowej ” kategorii wagowej dla mojego wzrostu. Ale czuję się lepiej niż rok temu. Czuję się niesamowicie-jakbym miała 30 lat, a nie 42., Nigdy nie przestaje mnie dziwić, gdy patrzę w dół, a mój żołądek jest tak cieńszy—widzę teraz mięśnie! Najwyższy punkt nadszedł ostatnio, kiedy mój syn, Jordan, opublikował wiadomość na Instagram o tym, jak dumny był ze mnie, wraz ze zdjęciami przed i po.
nie mówię, że chirurgia bariatryczna nie jest dobrym narzędziem do przejęcia kontroli nad swoim zdrowiem. Czuję, że każda kobieta powinna zbadać wszystkie swoje opcje, a następnie dokonać wyboru. Nie ma jednej „właściwej” drogi dla wszystkich. Ale powiedziałbym, że nie powinieneś bać się zmienić ścieżki, gdy już zaczniesz na jednym., Na początku mojej podróży nigdy nie przypuszczałem, że zrobię tak ostry zakręt i skończę tutaj.