Zagrożeniaedytuj
tamaryna lwica ma tak specyficzne preferencje siedliskowe i niską populację (łącznie 400 osobników, z czego około połowa jest dojrzała), że utrata siedlisk jest największym zagrożeniem dla gatunku. Rolnictwo, rozwój, fragmentacja i wydobycie palmy są głównymi przyczynami utraty ich siedlisk. Jest również zagrożony nielegalnym handlem zwierzętami, łowiectwem, zwiększoną turystyką i depresją chowu wsobnego.,
projekty ochrony i konserwacjedytuj
Tamarina Superagüi jest wymieniona jako krytycznie zagrożona przez IUCN, włączona do Endangered Species Act I jest wymieniona w załączniku I CITES.w Brazylii znajduje się na oficjalnej krajowej liście gatunków zagrożonych wyginięciem, a także znajduje się na listach regionalnych zarówno w Stanach Paraná, jak i São Paulo.
Park Narodowy Superagüi obejmuje większość rodzimych pasm lwiątek, w tym wyspę Superagui i przyległe lądowe części stanu Paraná., Park Narodowy ma powierzchnię 33 988 hektarów, a tamaryna czarnogłowa jest jednym z gatunków endemicznych, które są wykorzystywane jako jednostka ochrony w zarządzaniu parkiem. Populacja w São Paulo jest chroniona w parku stanowym Jacupiranga.
Instituto de Pesquisas Ecológicas (IPÊ) rozpoczął program ochrony tamaryny lwa Czarnego w 1996 roku i do 2004 roku skupiał się na nauce ekologii i Historii Naturalnej gatunku. W 2005 r. zebrano wystarczającą ilość danych, aby stworzyć pierwszy plan działania na rzecz ochrony tamaryny Lwiej i jej siedlisk., Oprócz zbierania dodatkowych danych, w latach 2005-2007 IPÊ przeprowadził diagnostykę zagrożeń dla przetrwania gatunku. Następnie w 2009 r. zorganizowali pierwsze warsztaty Eko-Negocjacji w Ariri (São Paulo), koncentrując się na edukacji i świadomości zrównoważonej produkcji. Obecnie niektóre z ich celów obejmują ocenę rozproszenia młodych, udoskonalenie przewidywanej populacji, obserwację skutków wzrostu morza spowodowanego zmianami klimatu i promowanie zrównoważonych zbiorów palmy.