pod zaproszeniem przywódców Brytyjskiej Wspólnoty Narodów, Karola II, wygnanego króla Anglii, ląduje w Dover w Anglii, aby objąć tron i zakończyć 11 lat rządów wojskowych.
Książę Walii w czasie angielskiej wojny domowej Karol uciekł do Francji po tym, jak parlamentarzyści Olivera Cromwella pokonali rojalistów króla Karola I w 1646 roku. W 1649 r. Karol bezskutecznie próbował uratować życie swojego ojca, przedstawiając Parlamentowi podpisaną pustą kartkę papieru, w ten sposób udzielając wszelkich wymaganych warunków., Oliver Cromwell był jednak zdeterminowany do egzekucji Karola I i 30 stycznia 1649 roku król został ścięty w Londynie.
Po śmierci ojca Karol został ogłoszony królem Anglii przez Szkotów i zwolenników w części Irlandii i Anglii, a on udał się do Szkocji, aby zebrać armię. W 1651 roku Karol najechał Anglię, ale został pokonany przez Cromwella w bitwie pod Worcester. Karol uciekł do Francji, a następnie zamieszkał na emigracji w Niemczech, a następnie w hiszpańskich Niderlandach. Po śmierci Cromwella w 1658 roku angielski republikański eksperyment załamał się., Syn Cromwella, Richard, okazał się nieskutecznym przywódcą, a opinia publiczna sprzeciwiała się surowemu Purytanizmowi angielskich wojskowych władców.
w 1660 roku, w czasie tzw. odbudowy Angielskiej, generał George Monck spotkał się z Karolem i zaaranżował przywrócenie go w zamian za obietnicę amnestii i tolerancji religijnej dla jego byłych wrogów. 25 maja 1660 roku Charles wylądował w Dover, a cztery dni później triumfalnie wkroczył do Londynu. To były jego 30 urodziny, a Londyn ucieszył się z jego przyjazdu., W pierwszym roku renowacji Oliver Cromwell został pośmiertnie skazany za zdradę stanu, a jego ciało zostało usunięte z grobowca w Opactwie Westminsterskim i powieszone na szubienicy w Tyburn.