kiedy zrozumiesz wewnętrzne funkcjonowanie wilczej watahy, idea, że tylko człowiek jest zdolny do życia w doskonałej strukturze społecznej, wydaje się nieco pretensjonalna. Pomijając gangopodobne konotacje, które przywodzi na myśl słowo „wataha”, w rzeczywistości Wilcza wataha to tłum, który jednoczy się, aby chronić każdego członka., Każdy wilk akceptuje swoją wyjątkową pozycję w watahie, tak jak członek rodziny.
struktura i przywództwo watahy
wataha wilków zwykle składa się z dominującej (Alfa) pary; osobnik lub para podążająca za znaczeniem i najprawdopodobniej zastąpią obecne Alfy (określane jako para beta); następne w kolejce są jednostki w środkowym rzędzie, po których następuje jeden lub więcej wilków o najniższym (omega) randze., Para Alfa dowodzi całą grupą, podczas gdy para beta kieruje wilkami na średnim poziomie, a dorośli przejmują kontrolę nad pozostałymi członkami grupy na średnim i niższym poziomie. Podczas gdy dwie skrajności hierarchii watahy Zwykle się nie różnią, z wyjątkiem przypadków obrażeń lub śmierci, średnia ranga jest bardziej dynamiczna społecznie. Wilcze szczenięta pozostają poza tym złożonym systemem rankingowym aż do wieku dojrzałości płciowej, podczas gdy samice zawsze grają drugie skrzypce w stosunku do samców o równej randze.,
jak przystało na przywódcę, dominujący Wilk wykazuje postawę i postawę odpowiadającą jego statusowi – stoi wysoko, z wysoko osadzoną głową i ogonem, a uszy wyprostowane. Alfa żąda również ważnych przywilejów – takich jak prawo do żerowania na zdobyczy przed innymi członkami stada. Mniej dominujące Wilki będą działać ulegle w kierunku Alfy; liżąc pysk przywódcy, często opuszczając ciała i ustawiając głowy, ogony i uszy niżej niż członek stada wyższego rzędu. O wiele trudniejsze jest jednak życie wilka omega., Ich rolą jest działanie jako „spoiwo społeczne”, zapewniając lekką ulgę w ulotnym pakiecie poprzez promowanie okresów zabawy i uspokojenie innych w czasie konfliktu. Omega często odgrywa rolę kozła ofiarnego, regularnie TOLERUJĄC brak uwagi ze strony reszty stada. Są również zazwyczaj ostatnimi, które mogą karmić.
mit o samotnym Wilku
często dochodzi do konfliktów w szeregach, a czasami wilk jest wypędzany ze stada lub z własnej woli – staje się tak zwanym „samotnym wilkiem”., Jednak podobnie jak stare powiedzenie, „jest siła w liczbach” idzie, chociaż wilki mogą i robią, polowanie samotnie, są one o wiele bardziej skuteczne, gdy poluje zbiorowo jako zespół, ponieważ pracują razem jako jedna, inteligentna jednostka, aby pokonać swoją ofiarę. Opakowanie jest również niezbędne, aby nadać sens istnieniu zwierząt. Podobnie jak rodzina, wilcze stado jest jednostką społeczną; i to ten brak przynależności społecznej i struktury, którą samotny wilk znosi, oznacza, że jego samotne życie nie posiada uroku często przypisywanego mu., Jest to trudna, samotna egzystencja i ciągła walka o przetrwanie.
myśl o wilkach polujących w stadach może w zrozumiały sposób wywoływać uczucia strachu i niepokoju. Jednak właśnie ten akt współpracy – dążenie do wspólnego celu, jakim jest samozachowawczość – jak również ich złożona struktura społeczna, użycie języka ciała i wycia, aby ukryć Zasady watahy, powoduje, że zatrzymujemy się i zastanawiamy nad wielkością ich inteligencji i głębią emocji.