podczas gdy wielu podróżujących po raz pierwszy do Hiszpanii uważa namiętne flamenco za tak zwaną „narodową” muzykę Hiszpanii, tradycyjna Hiszpańska muzyka jest znacznie bardziej złożona. W rzeczywistości muzyka flamenco nawet formalnie nie trafiła na hiszpańską scenę muzyczną aż do początku 19 wieku, wieki po ewolucji innej tradycyjnej muzyki hiszpańskiej. Jednak podczas gdy większość hiszpańskiego Regionalnego tańca i muzyki latają znacznie poniżej międzynarodowego radaru muzycznego, flamenco stało się rozpoznawalną sensacją na całym świecie.,
Tradycyjna muzyka hiszpańska – Historia
Tradycyjna muzyka Hiszpanii jest zasadniczo wieloaspektową mozaiką wielu kultur długiej i barwnej historii Hiszpanii. Z tego powodu Tradycyjna muzyka i taniec różnią się w zależności od regionu. Na przykład tradycyjna muzyka Wysp Kanaryjskich szczyci się wpływami tajemniczej, rdzennej cywilizacji Guanczów archipielago, podczas gdy muzyka dud z Galicji i Asturii mówi wiele o bogatym dziedzictwie celtyckim tych północnych regionów.,
Tradycyjna muzyka Hiszpańska w bardzo zróżnicowanych regionach Hiszpanii po raz pierwszy rozkwitła, gdy kraj był jeszcze pod panowaniem Maurów. Przez większą część tego okresu (do ośmiu stuleci, na niektórych obszarach) wspólnoty chrześcijańskie, Żydowskie i muzułmańskie w Hiszpanii współistniały raczej pokojowo, a różne aspekty ich kultury mogły swobodnie się rozwijać., Wraz z Rekonkwistą rozwój tradycyjnej muzyki hiszpańskiej zatrzymał się na pewien czas, ponieważ ultrachrześcijańska monarchia hiszpańska (Fernando I Isabel nazywani byli „Królami katolickimi”) ostatecznie zakazała muzyki sefardyjskiej i Islamskiej.
okres renesansu i baroku był początkiem ewolucji tradycyjnej muzyki hiszpańskiej. Jednak klasyczna Muzyka typowa dla renesansu wpadła w cień lekkostrawnej muzyki ludowej baroku. Zarzuela, niezwykle popularna lekka opera hiszpańska, opiera się na muzyce i kulturze popularnej.,
podczas 35-letniej dyktatury hiszpańskiego dyktatora Francisco Franco zakazano regionalnej muzyki i Tańca. Zamierzając stworzyć jednolity i nacjonalistyczny kraj, chciał pozbyć się wszystkich rzeczy regionalnych – języków, literatury, festiwali, muzyki itp. Jego śmierć w 1975 roku wywołała ogromny wzrost dumy regionalnej, co z kolei przyniosło duże ożywienie Hiszpańskiej tradycyjnej muzyki ludowej.,
Tradycyjna muzyka hiszpańska & tańce
kultura hiszpańska jest przepełniona tradycyjną muzyką i tańcem-w rzeczywistości w jednym momencie udokumentowano ponad 200 tradycyjnych tańców w samej Katalonii! Poniżej znajdziesz krótkie podsumowanie niektórych z najpopularniejszych hiszpańskich utworów muzycznych i tańców towarzyszących.
- Jota. Szybkie tempo jota pochodzi z Aragonii, ale jest popularne – z niewielkimi modyfikacjami-w pozostałej części Hiszpanii., Z prawdopodobnymi wpływami mauretańskimi, jota jest zwykle tańczona w dwójkach, gdy pary podnoszą ręce nad głowy grając kastaniety.
- Fandango. Do czasu pojawienia się flamenco, fandango było najbardziej znanym tańcem w Hiszpanii. Żywy, energiczny i szczęśliwy, to tradycyjny hiszpański taniec wykonywany w parach.
- Flamenco. Flamenco, przypisywane prześladowanej kulturze cygańskiej Andaluzji, jest pasjonującą formą muzyki i Tańca łączącą wpływy Żydowskie, Mauretańskie i andaluzyjskie.
- Paso doble to szybki i żywy, jednoetapowy tradycyjny hiszpański taniec.,
- Sardana. Tańczony w zamkniętym kręgu przez kilka par połączonych rękami, Sardana jest popularną formą tradycyjnej hiszpańskiej muzyki i tańca z Katalonii.
- Muñeira. Muñeira-lub „taniec Millera” – jest typowym tańcem w Galicji i Asturii, któremu towarzyszy soulowa muzyka dud.
- Bolero. Szybki i porywający taniec, bolero-z nieoczekiwanymi przerwami i ostrymi zakrętami – jest jednym z najstarszych i najbardziej tradycyjnych tańców hiszpańskich.
- Sevillanas. Sevillanas pod wieloma względami przypominają flamenco., Radosna i niezaprzeczalnie szczęśliwa sevillana to czteroczęściowa muzyka z towarzyszącym jej czteroczęściowym tańcem.
- Zambra. Zambra zaczęła się jako taniec Mauretański. Podczas gdy Muzyka i taniec Mauretański i żydowski zostały zakazane po rekonkwiście, Maurowie zdołali zachować ten konkretny taniec, dostosowując go do tradycyjnych hiszpańskich trendów muzycznych i tanecznych.