Silly Putty został wymyślony przez przypadek. Podczas ii Wojny Światowej inżynier James Wright pracował dla Amerykańskiej Rady ds. produkcji wojennej, próbując stworzyć niedrogi zamiennik kauczuku syntetycznego w General Electric lab w Connecticut., Kiedy upuścił kwas borowy do oleju silikonowego, otrzymał substancję, która była bardziej rozciągliwa i sprężysta niż guma, z dziwną dodatkową cechą: kiedy spłaszczono ją na stronie gazety lub komiksu, odebrano doskonałą kopię odcisku, którego dotknął.
Cool chociaż to było, odkrycie Wrighta okazało się nie lepsze niż kauczuk syntetyczny, który już istniał. Rząd nie chciał jego „świrniętej szpachli”, ale kilka lat później biznesmen Peter Hodgson zauważył, jaki był hit na imprezie., Zmienił nazwę na „Silly Putty” i sprzedawał ją jako zabawkę, pakując w kolorowe plastikowe jajka, ponieważ zgasił ją w czasie Wielkanocy.
Kit Silly stał się jedną z najpopularniejszych zabawek XX wieku … a potem ludzie zaczęli wymyślać praktyczne zastosowania, takie jak zbieranie brudu i kłaczków, i przyklejanie go do chwiejnej nogi, aby stół był bardziej stabilny. Astronauci podczas misji Apollo 8 użyli nawet mazi, aby zabezpieczyć swoje narzędzia w zerowej grawitacji!
chociaż Silly Putty jest bardzo rozciągliwy, również pęka czysto i, co dziwne, nawet rozbija się, jeśli trafi się z wystarczającą siłą., W 1989 roku student Alfred University w stanie Nowy Jork upuścił 100-funtową kulę głupiej szpachli z dachu budynku kampusu, aby zobaczyć, co się stanie: czy odbije się, złamie, czy po prostu zamieni się w gigantycznego naleśnika? Ogromna piłka spadła, odbiła się o osiem stóp w powietrze, a następnie rozbiła się, gdy uderzyła w ziemię po raz drugi!