od zarania dziejów ludzie poszukiwali prawdy. Tysiące lat temu nasi przodkowie siedzieli pod gwiazdami i wokół ogniska dyskutując i zadając sobie te same pytania, które zadajemy sobie dzisiaj.
kim jestem? Dlaczego tu jestem? Czy istnieje Bóg? Czy istnieje życie po śmierci? Czy jesteśmy sami we wszechświecie?
Zen jest bardzo pragmatyczny i przyziemny. Jest to zasadniczo praktyka, doświadczenie, a nie teoria czy dogmat., Zen nie wyznaje żadnej konkretnej filozofii ani wiary i nie posiada dogmatów, które jego wyznawcy muszą zaakceptować lub w które wierzą, ale tradycyjnie akceptuje koncepcje karmy i samsary. Dla nas, ludzi Zachodu, to bardzo różni się od naszej religii chrześcijańskiej i jest pełne dogmatów.
Co więcej, Zen mocno wierzy, że nikt nie zna odpowiedzi na te pytania i że są one niemożliwe do odpowiedzi z powodu naszej ograniczonej kondycji. Życie jest snem, wielką iluzją, którą postrzegamy przez filtr naszej osobowości, naszych doświadczeń, naszego ego., To wielki teatr, w którym nie widzimy wszystkich aktorów i w którym ledwo rozumiemy rolę tych, których widzimy.
Zen chętnie akceptuje ideę, że mężczyźni to tylko mężczyźni i nic więcej. Człowiek, będąc tym, kim jest, nie może odpowiedzieć na życiowe pytania bez wpadnięcia w pułapkę iluzji. Nikt nie zna odpowiedzi na głębokie pytania o życie i śmierć.
„Zen nie stara się odpowiadać na subiektywne pytania, ponieważ nie są to kwestie ważne dla Zen., To, co naprawdę się liczy, to tu i teraz: nie Bóg, nie życie pozagrobowe, ale teraźniejszość tu i teraz.”
te pytania są niemożliwe do odpowiedzi, biorąc pod uwagę ograniczoną sferę wiedzy, która wiąże się z warunkiem bycia człowiekiem. Jak powiedział mistrz Taisen Deshimaru: „nie da się jednoznacznie odpowiedzieć na te pytania, chyba że cierpi się na poważne zaburzenia psychiczne.”
czy to oznacza, że Zen zamyka drzwi do zjawisk metafizycznych? Absolutnie nie! Zen nie może ich potwierdzić ani zaprzeczyć., Dlatego lepiej jest milczeć i żyć po prostu w chwili.
Zen nie stara się odpowiadać na subiektywne pytania związane z Bogiem, życiem pozagrobowym, reinkarnacją i spirytyzmem.
co myśli Zen o wierzeniach religijnych? Jak powiedział kiedyś wielki mistrz Zen: „wiara jest jak malowanie ścian pokoju błotem, a następnie próba przekonania siebie, że jest piękny i ładnie pachnie”. Wiara jest iluzją, snem, który mocno uważamy za rzeczywisty, ale który w rzeczywistości tylko zubaża prawdziwą duchowość człowieka., Siła naszej wiary i przekonania nie ma nic wspólnego z faktem, że wiara jest prawdziwa lub nie. Prawdziwość naszej wiary jest tylko w nas, nigdzie indziej.
Religie czują się zmuszone do udzielania odpowiedzi na wszystko jako znak ich „wielkiej mądrości”, ale dla Zen, nie dawanie żadnej odpowiedzi w ogóle jest w rzeczywistości wielką mądrością.
prawdziwa religia pokazuje człowiekowi jak myśleć, a nie co myśleć. Dlatego musimy nauczyć się zadawać wielkie pytania, a nie szukać wspaniałych odpowiedzi.