operacje Specjalneedytuj
Po ukończeniu University of Texas at Austin, McRaven został przydzielony jako oficer w US Navy i zgłosił się na ochotnika do podstawowego szkolenia podwodnego Demolki/foki (BUD/S). Po sześciu miesiącach szkolenia, McRaven ukończył BUD / S class 95 w styczniu 1978 roku. Po ukończeniu sześciomiesięcznego okresu próbnego otrzymał oznaczenie 1130 jako oficer Marynarki Wojennej, uprawniony do noszenia specjalnych insygniów wojennych. Jako oficer Marynarki Wojennej, McRaven został wysłany na Filipiny., W 1982 roku, jako młodszy oficer, McRaven został przydzielony do SEAL Team Six pod dowództwem CDR Richarda Marcinko, ale został usunięty rok później z powodu obaw Mcravena o dyscyplinę wojskową i trudności w utrzymaniu marynarzy w ryzach. Ryszard Marcinko zwolnił 27-letniego Mcravena w 1983 roku. – Był bystrym facetem, ale nie podobał mu się mój niegrzeczny i surowy sposób-powiedział Marcinko. „Gdybym był luźnym działkiem, był zbyt sztywny. Brał udział w walkach specjalnych.,”McRaven powrócił później na stanowisko dowódcy eskadry w Naval Special Warfare Development Group po tym, jak Marcinko został zmuszony do rezygnacji z dowodzenia jednostką jeszcze tego samego roku.,
McRaven pełnił liczne funkcje sztabowe i dowódcze w ramach społeczności Operacji Specjalnych, w tym dowódca plutonu w podwodnym Zespole rozbiórki 21 / SEAL Team Four, dowódca dywizjonu w Naval Special Warfare Development Group, Oficer wykonawczy zespołu SEAL One, dowódca jednostki zadaniowej podczas wojny w Zatoce Perskiej, dowódca grupy zadaniowej w obszarze odpowiedzialności CENTCOM, dowódca zespołu SEAL THREE, zastępca dowódcy ds. operacji w JSOC, dowódca Naval Special Warfare Group ONE w latach 1999-2001., McRaven zdobył tytuł Master of Arts w Naval Postgraduate School w Monterey w Kalifornii w 1993 roku. Praca mcravena została zatytułowana” The Theory of Special Operations ” (opublikowana w 1995 roku jako Spec Ops: Case Studies in Special Operations Warfare: Theory and Practice).
McRaven pracował później jako oficer sztabowy zajmujący się koordynacją międzyagencyjną, m.in. jako dyrektor ds. planowania strategicznego w biurze walki z terroryzmem pracowników Rady Bezpieczeństwa Narodowego, dyrektor ds. oceny w U. S., Dowództwo Operacji Specjalnych, w Sztabie szefa operacji morskich i szefa sztabu marynarki wojennej specjalnej grupy bojowej 1.
McRaven był zastępcą generała Stanleya A. Mcchrystala, a później przywódcą grupy bojowej wymierzonej w Al-Kaidę w Iraku o nazwie „Task Force 714”, która okazała się innowacyjna i bardzo udana.
Georgeann Brady McRaven, żona Mcravena i sekretarz obrony Leon E. Panetta nadała Marynarce admirała Williama H. Mcravena nową rangę czterogwiazdkowego admirała w USA., Special Operations Command ceremony at MacDill Air Force Base, in Tampa, Florida, August 8, 2011
(L-R) U.S., Sekretarz Stanu John Kerry, rozmawia z Williamem Mcravenem, na przyjęciu w Bibliotece prezydenckiej LBJ, w tle, w centrum, jest Carmel Fenves, żona prezydenta University of Texas at Austin Greg Fenves
6 kwietnia 2011 roku McRaven został nominowany przez prezydenta Baracka Obamę do awansu z rangi wiceadmirała na admirała i mianowany dziewiątym dowódcą USSOCOM, którego składnikiem jest JSOC.
w swoich przesłuchaniach potwierdzających, McRaven „zatwierdził stałą stopę wzrostu siły roboczej od 3% do 5% rocznie” i faworyzował więcej zasobów dla USSOCOM., Po przesłuchaniach Komisji Sił Zbrojnych, pod koniec czerwca, McRaven został jednogłośnie potwierdzony przez Senat za awans na pełnego admirała i przydział na dowódcę USSOCOM i objął dowództwo 8 sierpnia. Ceremonię transferu poprowadził Sekretarz obrony Leon Panetta w Tampie, w obecności ADM Erica T. Olsona, dwa dni po katastrofie śmigłowca z prowincji Wardak, która kosztowała życie 30 Amerykanów, w tym 22 foki. W obecności kilkuset osób Panetta mówiła o wysłaniu ” silnego przesłania amerykańskiego determinacji … kontynuuj walkę”.,
operacja Neptune Speardit
McRaven jest przypisany do organizowania i nadzorowania realizacji operacji Neptune Spear, operacji specjalnej, która doprowadziła do zabicia Osamy bin Ladena 2 maja 2011. Dyrektor CIA Leon Panetta przekazał decyzję operacyjną & Mcravenowi, który od 2001 roku pracował niemal wyłącznie nad operacjami i strategią antyterrorystyczną.
, McRaven, dowódca wspólnego Dowództwa Operacji Specjalnych Pentagonu, do Kwatery Głównej CIA w Langley w Wirginii, aby przekazać mu szczegóły dotyczące kompleksu i rozpocząć planowanie ataku wojskowego. Admirał McRaven, weteran tajnego świata, który napisał książkę o amerykańskich operacjach specjalnych, spędził tygodnie pracując z CIA nad tą operacją i wymyślił trzy opcje: atak śmigłowcem przy użyciu US Navy SEALs, uderzenie bombowcami B-2, które zniszczyłyby związek, lub wspólny nalot z pakistańskimi agentami wywiadu, którym powiedziano o misji kilka godzin przed startem., Dzień przed zamachem prezydent Obama zrobił sobie przerwę od prób na kolację korespondentów Białego Domu, aby zadzwonić do admirała Mcravena i życzyć mu szczęścia.
Prośba o wolność informacji z czerwca 2013 roku ujawniła, że 13 maja 2011 roku McRaven wysłał wiadomość e-mail zatytułowaną „OPSEC Guidance / Neptune Spear”, w której polecił zredagowanym odbiorcom, że „wszystkie zdjęcia powinny zostać przekazane CIA; jeśli nadal je masz, zniszcz je natychmiast” lub „dostarcz je do” odbiorcy, którego tożsamość została zredagowana.,
w grudniu 2011 roku McRaven otrzymał tytuł Time Person of the Year za swoją rolę w operacji.
emerytura z wojska
w czerwcu 2014 roku ogłoszono, że admirał McRaven otrzymał zgodę na przejście na emeryturę po 37-letniej karierze. Admirał McRaven odszedł z US Navy 1 września 2014. W ciągu ostatnich kilku lat kariery był również Bull Frog, najdłużej pełniącym służbę Navy SEAL, który zastąpił swojego poprzednika Socom, Erica T. Olsona.,
kanclerz Uniwersytetu Teksańskiego
Został powołany 5 stycznia 2015.
zespół Trump campaign transition uznał Mcravena za potencjalnego kandydata na doradcę ds. bezpieczeństwa narodowego.
w maju 31, 2018, McRaven ustąpił ze stanowiska kanclerza Uniwersytetu, ze względu na przewlekłe problemy zdrowotne i chęć spędzenia więcej czasu z rodziną.