jednym z długo utrzymywanych nostrum w ekonomii jest to, że inflacja jest zawsze i wszędzie zjawiskiem monetarnym. Przez lata niektórzy ekonomiści koncentrowali się na wzroście podaży pieniądza i szybkości pieniądza, czyli stosunku, przy którym pieniądz zmienia ręce, aby ustalić kierunek wzrostu i zagrożenia dla perspektyw wynikających z inflacji.,
w ciągu ostatnich trzech dekad prędkość pieniądza generalnie spadła, ponieważ Fed wprowadził politykę dezinflacyjną.
w ciągu ostatnich trzech dekad prędkość pieniądza generalnie spadła, ponieważ Rezerwa Federalna nałożyła politykę dezinflacyjną, więc środek wypadł z łask jako przydatny sposób przewidywania kierunku gospodarki.,
dzisiaj, szeroki i głęboki szok wywołany pandemią spowodował, że prędkość pieniądza, którą definiuję jako poziom cen razy liczbę transakcji podzieloną przez zasoby pieniądza, spadła do nowoczesnego niskiego poziomu 1,1.
tak więc zmiana prędkości pieniądza jest zasadniczo funkcją dwóch rzeczy: tempa wzrostu gospodarki i wzrostu podaży pieniądza. Pomimo silnego wzrostu M2, tempo wzrostu pieniądza gwałtownie spadło.,
może to sugerować, że wzrost pozostanie dość powolny, gdy nastąpi pierwsze odbicie gospodarki. Ponadto, pomimo silnego wzrostu polityki fiskalnej i monetarnej w celu zapobieżenia poważniejszej katastrofie gospodarczej, to ryzyko dla perspektyw pozostaje spychane w kierunku dezinflacji lub jawnej deflacji w bliskiej i średnioterminowej perspektywie.
odczyty prędkości na tych poziomach oznaczają również hojną przestrzeń fiskalną i pole do dalszej niekonwencjonalnej polityki pieniężnej przez Fed, aby poradzić sobie z obecnym szokiem i gospodarką po pandemii., Czas mija, rzeczy się zmieniają.