dzieci mogą cierpieć na uszkodzenie nerek w wyniku nawracającego zakażenia układu moczowego (zum), które nie zostało szybko zdiagnozowane lub poddane późniejszej ocenie. Powikłania zum obejmują uszkodzenie nerek (nerek) i nadciśnienie (wysokie ciśnienie krwi). Niemowlęta i małe dzieci są najbardziej narażone na uszkodzenie nerek. Największa częstość występowania zaburzeń układu moczowego, takich jak refluks pęcherzowo-moczowodowy, występuje również w tej młodej grupie wiekowej., Poprzez natychmiastowe rozpoznanie i odpowiednie leczenie zum, lekarz minimalizuje ryzyko uszkodzenia nerek.
Amerykańska Akademia Pediatrii opracowała niedawno praktyczne wytyczne dotyczące diagnostyki, leczenia i oceny ZUM u niemowląt i małych dzieci w wieku od 2 miesięcy do 2 lat. Wytyczne zalecają, aby każde małe dziecko z niewyjaśnioną gorączką było badane pod kątem zum. Niemowlęta z UTI często występują z niespecyficznymi objawami, takimi jak drażliwość, wymioty, biegunka i brak rozwoju., Dlatego lekarz musi utrzymywać wysoki wskaźnik podejrzeń w celu zdiagnozowania zum. Mocz do hodowli należy pobrać przed rozpoczęciem leczenia antybiotykami.
rozsądnym sposobem zbierania moczu u dziecka z podejrzeniem ZUM jest nałożenie worka na krocze. Worek-zebrany mocz, jednak, często zawiera zanieczyszczenia, i dlatego worek-zebrany mocz próbki nie jest pomocne w diagnozowaniu zum. Oczywiście, jeśli badanie moczu jest normalne, jest mało prawdopodobne, że dziecko ma zum.,
badanie moczu w worku wskazujące na ZUM wymaga wykonania bardziej inwazyjnej metody uzyskiwania moczu, z możliwym wyjątkiem obrzezanych chłopców powyżej jednego roku życia. Mocz otrzymywany przez aspirat pęcherza nadpęcherzowego jest najmniej narażony na zakażenie. To uzyskane przez cewnikowanie pęcherza przezcewkowego jest następny najlepszy. W diagnostyce zum wymagana jest hodowla moczu. U dziecka, które wydaje się wystarczająco chore, aby uzasadnić natychmiastowe antybiotyki, jedną z inwazyjnych metod pozyskiwania moczu do hodowli należy wykonać przed rozpoczęciem antybiotyków.,
cele leczenia ZUM obejmują eliminację infekcji, zapobieganie urosepsis i zmniejszenie uszkodzenia nerek. Początkowe leczenie antybiotykami pozajelitowymi zaleca się u dzieci, które wydają się toksyczne, odwodnione lub nie mogą utrzymać doustnego spożycia. U dzieci, które nie wyglądają na chore, początkowe antybiotyki doustne zwykle obejmują amoksycylinę, antybiotyk Przeciwbakteryjny zawierający sulfonamid lub cefalosporynę. Jeśli oczekiwana odpowiedź kliniczna nie zostanie uzyskana po dwóch dniach leczenia przeciwdrobnoustrojowego, dziecko powinno być ponownie zbadane za pomocą innej hodowli moczu., Odpowiednie leczenie trwa od 7 do 14 dni. Jednak kontynuacja antybiotyków w dawkach profilaktycznych powinna trwać do czasu, aż dziecko przejdzie badania obrazowe.
obrazowanie dróg moczowych zaleca się u każdego niemowlęcia lub małego dziecka po pierwszym zum. Obrazowanie obejmuje USG nerek i pęcherza moczowego oraz cystourethrogramn opróżniania, który jest badanie rentgenowskie pęcherza i cewki moczowej, które jest wykonywane podczas opróżniania pęcherza moczowego., USG nerek może wykryć wodonercze, nieprawidłowości duplikacji, kamienie, lub nieprawidłowości ściany pęcherza moczowego i powinny być uzyskane w najwcześniejszym dogodnym czasie. Cystogram można uzyskać przez zaszczepienie kontrastu z fluoroskopią lub przez zaszczepienie radionuklidu. Cystografia radionuklidów ma tę zaletę, że zmniejsza promieniowanie, podczas gdy cystourethrogram oddawania kontrastu ma tę zaletę, że zapewnia lepszą szczegółowość anatomiczną, co może pomóc w wykryciu nieprawidłowości pęcherza moczowego/cewki moczowej., Każda z metod powinna obejmować fazę cofania, ponieważ refluks jest najbardziej prawdopodobną nieprawidłowością do wykrycia i może wystąpić tylko w przypadku cofania. Cystogram należy wykonać, gdy dziecko jest wolne od zakażenia.
Niniejsze wytyczne wymagają szybkiej diagnozy, leczenia i utrzymania profilaktycznej dawki antybiotyków do czasu uzyskania obrazowania u wszystkich małych dzieci po pierwszym zum. Przestrzeganie wytycznych powinno zmniejszyć częstość występowania uszkodzenia nerek spowodowanego zum.,
objawy zakażenia układu moczowego to:
- gorączka
- bóle brzucha
- wymioty (wymioty)
- słaby apetyt (brak głodu)
- ból z oddawaniem moczu (sikaniem)
- ból z boku lub pleców
- ból z CIC
- dziecko częściej mokre między CIC
- pochmurne, śmierdzące mocz; krew lub śluz w moczu
- ból skóry
- problemy z założeniem cewnika do CIC
- mała ilość moczu (tylko małe Sikanie)
jeśli u dziecka występują którekolwiek z tych objawów, należy sprawdzić czy u dziecka nie występuje zakażenie., Twój urolog pediatryczny musi wiedzieć o wszelkich infekcjach.
badanie moczu pod mikroskopem pokaże, czy w moczu znajdują się bakterie, białe lub czerwone krwinki. Białe i czerwone krwinki w moczu mogą oznaczać zakażenie. Posiew moczu odbywa się zwykle, jeśli mocz wygląda zainfekowane pod mikroskopem. Kultury odbywa się poprzez umieszczenie niektórych moczu w specjalnym naczyniu i sprawdzane, aby zobaczyć, czy jakiekolwiek bakterie rosną.
jeśli dziecko jest cewnikowane, bakterie w moczu nie zawsze oznacza, że istnieje zakażenie., Jeśli bakterie nie wywołują objawów, nie muszą być leczone. Wyjątkiem są bakterie w moczu u dziecka z refluksem pęcherzowo-moczowodowym (mocz idzie do tyłu do nerek). Jeśli u dziecka występuje refluks, bakterie w moczu mogą prowadzić do poważnego zakażenia i muszą być leczone.
aby zapobiec infekcjom dróg moczowych:
- pij dużo wody. Woda jest najlepsza, ale pomocne mogą być również płyny z dużą ilością wody, takie jak soki owocowe.
- Cewnikować często przy użyciu dobrej czystej techniki. Utrzymanie pęcherza pustego moczu pomoże zapobiec infekcjom.,
- zapobiegają zaparciom. Duża ilość kupki w odbytnicy zapobiega opróżnianiu pęcherza i pozwala na rozwój wielu bakterii.
- dobry program jelitowy jest niezbędny. Trzymanie kupy z dala od szeregowców w jak największym stopniu pomoże powstrzymać bakterie przed wywołaniem infekcji. Zawsze wytrzyj od przodu do tyłu.
- ostrożnie i jak najszybciej oczyścić jelita.
Twój urolog pediatryczny musi wiedzieć o wszystkich infekcjach. Dodatkowe badania mogą być konieczne. Mogą być potrzebne zmiany w lekach dziecka lub programie CIC.,
Ostatnia recenzja: kwiecień 2011