zespół policystycznych jajników (PCOS)

zespół policystycznych jajników (PCOS) jest najczęstszą przyczyną niepłodności u kobiet.

jajniki kobiety mają pęcherzyki, które są małymi, wypełnionymi płynem woreczkami zawierającymi jaja. Gdy jajo dojrzewa, pęcherzyk uwalnia go, aby mógł przenieść się do macicy w celu zapłodnienia. U kobiet z zespołem niedojrzałe pęcherzyki zlepiają się i tworzą torbiele lub duże grudki., Jaja dojrzewają z grupami pęcherzyków, ale pęcherzyki nie otwierają się, aby je uwolnić.

w rezultacie kobiety z zespołem często nie mają miesiączki lub mają je tylko od czasu do czasu. Ponieważ jaja nie są uwalniane, większość kobiet z zespołem ma trudności z zajściem w ciążę. Naukowcy szacują, że 5-10 procent kobiet w Ameryce ma zespół.,Nastolatki lub dorosłe kobiety:

• nieprawidłowe cykle miesiączkowe
• brak cykli menstruacyjnych
• nieregularne miesiączki
• nadmierne lub długotrwałe krwawienie
• ból podczas menstruacji
• niezdolność do zajścia w ciążę
• trądzik
• zarost na twarzy (większy niż zwykle dla twojej grupy etnicznej)
• talia większa niż 35 cali w obwodzie lub szersza niż biodra (kształt jabłko)
• acanthosis nigricans: ciemniejsze plamy na skórze w krzywiznach szyi, pach, talii lub pachwiny

co powoduje zespół?,

dokładna przyczyna PCOS nie jest znana, ale badania próbują ustalić, czy powodują to czynniki genetyczne.

Ponadto, ponieważ wiele kobiet z PCOS cierpi również na cukrzycę, badania próbują ustalić, czy istnieje związek między zespołem a zdolnością organizmu do wytwarzania insuliny. Istnieje wiele dowodów na to, że wysoki poziom insuliny przyczynia się do zwiększonej produkcji androgenów, co pogarsza objawy PCOS.

ponadto lek walproinian (stosowany w leczeniu napadów padaczkowych) może powodować lub nasilać objawy PCOS.,

Jak diagnozuje się zespół?

rozpoznanie zespołu policystycznych jajników wymaga kilku kroków.

lekarz pobierze szczegółową historię medyczną dotyczącą cyklu miesiączkowego i historii reprodukcyjnej, w tym informacje na temat stosowanych środków antykoncepcyjnych i ciąż, które miałeś.

wykona również badanie miednicy i fizykalne. Podczas badania miednicy lekarz sprawdzi, czy w jajnikach występuje obrzęk torbieli., Jeśli znajdziesz torbiele, możesz mieć USG pochwy lub skan w celu zbadania torbieli i endometrium (pokrycie macicy).

Jeśli twój lekarz podejrzewa, że masz zespół policystycznych jajników, może zalecić badania krwi w celu zmierzenia poziomu hormonów. W niektórych przypadkach kobiety z zespołem mają wysoki poziom hormonów, takich jak testosteron.

lekarz zmierzy poziom insuliny i glukozy w przypadku cukrzycy lub insulinooporności (nieskuteczne stosowanie insuliny przez organizm)., Wiele kobiet z zespołem policystycznych jajników ma te zaburzenia. Lekarz może również zmierzyć poziom cholesterolu i trójglicerydów, ponieważ często są one nieprawidłowe u kobiet z zespołem. Gdy lekarz zdiagnozuje, wspólnie zdecydują, jak najlepiej leczyć i kontrolować problem.

Jak zespół wpływa na płodność i ciążę?

zespół policystycznych jajników może negatywnie wpływać na płodność, ponieważ może hamować owulację., Niektóre kobiety z zespołem mają miesiączki,ale nie owulują.

kobiety z PCOS mogą przyjmować leki na płodność, takie jak Clomid, lub wstrzykiwać je w celu wywołania owulacji. Kobiety mogą również przyjmować leki zwiększające wrażliwość na insulinę lub sterydy (w celu obniżenia poziomu androgenów) w celu wywołania owulacji. Niektóre badania sugerują również, że przyjmowanie niskiej dawki aspiryny, która pomaga zapobiegać krzepnięciu krwi w wyściółce macicy i poprawia krążenie krwi, może zwiększyć prawdopodobieństwo zajścia w ciążę.,

wydaje się, że istnieje wyższy wskaźnik naturalnych aborcji u kobiet z PCOS. Przyczyna jest obecnie badana. Może to być ułatwione przez wyższy poziom hormonu luteinizującego, który promuje wydzielanie progesteronu.

podwyższony poziom insuliny i glukozy może powodować problemy w rozwoju zarodka. Insulinooporność i opóźnienia owulacji (ponad 16 dni po rozpoczęciu cyklu miesiączkowego) mogą również obniżyć jakość jaj, co może prowadzić do poronienia.,

najlepszym sposobem uniknięcia naturalnej aborcji u kobiet z PCOS jest normalizacja poziomu hormonów w celu poprawy owulacji, a także poziomu androgenów i glukozy we krwi. Ostatnio coraz więcej lekarzy przepisuje metforminę w celu zwiększenia tych poziomów.

ponieważ PCOS powoduje wysoki poziom glukozy we krwi, kobiety w ciąży z zespołem mogą skorzystać z badania cukrzycy ciążowej wcześniej niż zwykle przepisywane. Cukrzyca ciążowa występuje, gdy upośledzona jest zdolność kobiety do przetwarzania glukozy., Wysoki poziom glukozy we krwi matki może sprawić, że dziecko będzie duże i będzie miało niedojrzałe płuca, a matka i dziecko będą miały problemy podczas porodu. Starannie zbilansowana dieta, zastrzyki z insuliny lub oba są powszechnie stosowane do kontrolowania cukrzycy ciążowej.

niektórzy lekarze zezwalają kobietom w ciąży z PCOS na kontynuowanie przyjmowania metforminy w czasie ciąży, a inni nie przepisują jej kobietom, które próbują zajść w ciążę., Nie ma dowodów na to, że powoduje wady wrodzone, ale długoterminowe konsekwencje dla dziecka są nieznane. Kobiety powinny porozmawiać z lekarzem na temat ryzyka i korzyści związanych z lekami. Osoby przyjmujące lek są zwykle uważnie obserwowane. Po ciąży wiele kobiet z zespołem ma normalne cykle miesiączkowe i łatwiej jest im ponownie zajść w ciążę.

czy kobiety z zespołem są bardziej narażone na inne problemy zdrowotne?

kobiety z PCOS mogą mieć większe ryzyko innych zaburzeń.,

nieregularne miesiączki i brak owulacji powodują, że kobiety wytwarzają estrogen, ale nie progesteron. Bez progesteronu, który powoduje usunięcie endometrium co miesiąc z miesiączką, może stać się zbyt duży, a twoje komórki się zmienią. Ten stan przedrakowy nazywa się rozrostem endometrium.

bez leczenia endometrium, które staje się coraz grubsze, może przekształcić się w raka endometrium., PCOS jest również związany z innymi chorobami pojawiającymi się po kilku latach, takimi jak insulinooporność, cukrzyca typu 2, wysoki poziom cholesterolu, stwardnienie tętnic (miażdżyca), wysokie ciśnienie krwi i choroby serca.

depresja lub zmiany nastroju są również powszechne u kobiet z zespołem. Chociaż potrzebne są dalsze badania, aby wyjaśnić ten związek, istnieje wiele badań, które ustalają związek między depresją a cukrzycą. Tak więc w przypadku PCOS możliwe jest, że depresja jest związana z opornością na insulinę., Może to być również wynikiem zaburzeń równowagi hormonalnej i kosmetycznych objawów zaburzenia. Trądzik, wypadanie włosów i inne objawy PCOS mogą obniżyć samoocenę. Niepłodność i naturalne aborcje mogą być również stresujące. Leki przywracające równowagę hormonalną lub leki przeciwdepresyjne mogą pomóc w radzeniu sobie z tymi uczuciami.

jakie jest leczenie zespołu?

ponieważ nie ma leczenia PCOS, należy go monitorować, aby zapobiec dalszym problemom.,

istnieje wiele leków kontrolujących objawy PCOS. Lekarze często przepisują w tym celu pigułki antykoncepcyjne. Pigułki antykoncepcyjne normalizują miesiączkę, obniżają poziom androgenów i pomagają pozbyć się trądziku. Lekarz poinformuje cię, czy pigułki antykoncepcyjne są odpowiednie dla Twojego przypadku i jaki rodzaj powinieneś wziąć.

inne leki mogą być pomocne w problemach kosmetycznych. Istnieją również leki kontrolujące wysokie ciśnienie i cholesterol., Progestyny i leki można przyjmować w celu zwiększenia wrażliwości na insulinę w celu wywołania miesiączki i przywrócenia normalnych cykli. Zrównoważona dieta z niewielką ilością węglowodanów i zdrową wagą może zmniejszyć objawy PCOS. Częste ćwiczenia pomagają schudnąć, a także obniżyć poziom glukozy we krwi i skuteczniej wykorzystywać insulinę.

chociaż nie jest to zalecane jako pierwsze leczenie, istnieje operacja PCOS zwana nacięciem jajnika., Małe nacięcie wykonuje się nad lub pod pępkiem, a do brzucha wkłada się małe narzędzie zwane laparoskopem, które służy jako teleskop. Podczas laparoskopii lekarz może wykonać nakłucia w jajniku cienką igłą, która ma prąd elektryczny, aby zniszczyć niewielką część jajnika. Operacja może poprawić poziom hormonów i owulację, chociaż poprawa może trwać tylko kilka miesięcy.