Zonegran (Polski)

Ostrzeżenia

potencjalnie śmiertelne reakcje na sulfonamidy: przypadki śmiertelne występowały, choć rzadko, w wyniku ciężkich reakcji na sulfonamidy (zonisamid jest sulfonamidem), w tym zespół Stevensa – Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, piorunująca martwica wątroby, agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna i inne zaburzenia krwi. Reakcje takie mogą wystąpić po ponownym podaniu sulfonamidu niezależnie od drogi podania., Jeśli wystąpią objawy nadwrażliwości lub inne ciężkie reakcje, należy natychmiast przerwać stosowanie zonisamidu. Poniżej opisano szczególne doświadczenia związane z działaniem niepożądanym sulfonamidu na zonisamid.

ciężkie reakcje skórne

należy rozważyć przerwanie stosowania produktu ZONEGRAN u pacjentów, u których wystąpi niewyjaśniona wysypka. Jeśli lek nie zostanie przerwany, pacjenci powinni być często Obserwowani. Siedem zgonów z powodu ciężkiej wysypki odnotowano w ciągu pierwszych 11 lat obrotu w Japonii. Wszyscy pacjenci otrzymywali inne leki oprócz zonisamidu., Po wprowadzeniu produktu do obrotu w Japonii zgłoszono 49 lub 10 przypadków SJS, przy czym odsetek ekspozycji wynosił 46 na milion pacjento-lat. Chociaż wskaźnik ten jest większy niż tło, prawdopodobnie jest to niedoszacowanie prawdziwej częstości występowania z powodu niedostatecznego zgłaszania. Nie było potwierdzonych przypadków SJS lub TEN w amerykańskich, europejskich lub Japońskich programach rozwoju.

w amerykańskich i europejskich randomizowanych kontrolowanych badaniach klinicznych 6 z 269 (2,2%) pacjentów zonisamidu przerwało leczenie z powodu wysypki w porównaniu z żadnym z pacjentów otrzymujących placebo., We wszystkich badaniach prowadzonych w Stanach Zjednoczonych i w Europie wysypka, która doprowadziła do przerwania stosowania zonisamidu, była zgłaszana u 1, 4% pacjentów(12, 0 zdarzeń na 1000 pacjento-lat ekspozycji). U 2,0% pacjentów (27,8 zdarzeń na 1000 pacjento-lat) obserwowano ciężką wysypkę lub wysypkę, która doprowadziła do przerwania leczenia. Wysypka zwykle występowała na wczesnym etapie leczenia – 85% zgłaszano w ciągu 16 tygodni w badaniach amerykańskich i europejskich, a 90% w ciągu dwóch tygodni w badaniach Japońskich. Nie stwierdzono wyraźnego związku dawki z występowaniem wysypki.,

ciężkie zdarzenia hematologiczne

dwa potwierdzone przypadki niedokrwistości aplastycznej i jeden potwierdzony przypadek agranulocytozy zostały zgłoszone w ciągu pierwszych 11 lat wprowadzania do obrotu w Japonii, wskaźniki większe niż ogólnie przyjęte wskaźniki podstawowe. Nie odnotowano przypadków niedokrwistości aplastycznej i dwóch potwierdzonych przypadków agranulocytozy w amerykańskich, europejskich lub Japońskich programach rozwojowych. Brak wystarczających informacji pozwalających na ocenę zależności pomiędzy dawką i czasem trwania leczenia a występującymi zdarzeniami niepożądanymi.,

podczas stosowania produktu ZONEGRAN wystąpiła reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (Dress)/nadwrażliwość na wiele narządów

reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (dress), znana również jako nadwrażliwość na wiele narządów. Niektóre z tych zdarzeń były śmiertelne lub zagrażały życiu. Sukienka zazwyczaj, choć nie wyłącznie, przedstawia się z gorączką, wysypką, limfadenopatią i / lub obrzękiem twarzy, w połączeniu z innymi układami narządów, takimi jak zapalenie wątroby, zapalenie nerek, nieprawidłowości hematologiczne, zapalenie mięśnia sercowego lub zapalenie mięśni, czasami przypominające ostrą infekcję wirusową., Często występuje eozynofilia. Zaburzenie to jest zmienne w swojej ekspresji, a inne układy narządów nie wymienione tutaj mogą być zaangażowane. Ważne jest, aby pamiętać, że wczesne objawy nadwrażliwości (np. gorączka, powiększenie węzłów chłonnych) mogą być obecne, nawet jeśli wysypka nie jest widoczna. Jeśli wystąpią takie objawy podmiotowe lub przedmiotowe, pacjenta należy natychmiast zbadać. Należy przerwać stosowanie preparatu ZONEGRAN, jeśli nie można ustalić innej etiologii objawów przedmiotowych i podmiotowych.,

Oligohidroza i hipertermia u pacjentów pediatrycznych

Oligohidroza, czasami powodująca udar cieplny i hospitalizację, obserwuje się w związku z zonisamidem u pacjentów pediatrycznych.

podczas pre-approval development program w Japonii zgłoszono jeden przypadek oligohidrozy u 403 pacjentów pediatrycznych, częstość występowania 1 przypadku na 285 pacjento-lat ekspozycji. Chociaż nie odnotowano przypadków w amerykańskich lub europejskich programach rozwoju, w badaniach tych uczestniczyło mniej niż 100 pacjentów pediatrycznych.,

w ciągu pierwszych 11 lat wprowadzania produktu do obrotu w Japonii odnotowano 38 przypadków, szacowany wskaźnik zgłaszania około 1 przypadku na 10 000 pacjento-lat ekspozycji. W pierwszym roku wprowadzenia produktu do obrotu w USA odnotowano 2 przypadki, szacowany wskaźnik zgłaszania około 12 przypadków na 10 000 pacjento-lat ekspozycji. Wskaźniki te są niedoszacowane w odniesieniu do rzeczywistej częstości występowania z powodu niedostatecznego raportowania. Istnieje również jeden raport udaru cieplnego u 18-letniego pacjenta w USA.

zmniejszenie potliwości i podwyższenie temperatury ciała powyżej normy charakteryzowały te przypadki., Wiele przypadków odnotowano po ekspozycji na podwyższone temperatury otoczenia. Udar cieplny, wymagający hospitalizacji, zdiagnozowano w niektórych przypadkach. Nie odnotowano żadnych zgonów.

wydaje się, że u pacjentów pediatrycznych występuje zwiększone ryzyko związane ze stosowaniem zonisamidu oligohidrozy i hipertermii. Pacjenci, zwłaszcza dzieci, leczeni produktem ZONEGRAN, powinni być ściśle monitorowani w celu wykrycia objawów zmniejszonej potliwości i podwyższonej temperatury ciała, szczególnie w czasie ciepłej lub gorącej pogody., Należy zachować ostrożność, gdy zonisamide jest przepisywany z innymi lekami, które predysponują pacjentów do zaburzeń związanych z ciepłem; leki te obejmują, ale nie są ograniczone do, inhibitory anhydrazy węglanowej i leki o aktywności antycholinergicznej.

lekarz powinien mieć świadomość, że nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania zonisamidu u pacjentów pediatrycznych i że zonisamid nie jest dopuszczony do stosowania u pacjentów pediatrycznych.,

ostra krótkowzroczność i jaskra wtórnego zamykania Kąta Widzenia

u pacjentów otrzymujących produkt ZONEGRAN zgłaszano ostrą krótkowzroczność i jaskrę wtórnego zamykania kąta widzenia. Podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe może prowadzić do poważnych następstw, w tym trwałej utraty wzroku, nieleczonej.

objawy w zgłaszanych przypadkach obejmowały ostry początek pogorszenia ostrości wzroku i (lub) ból oka. Wyniki okulistyczne mogą obejmować krótkowzroczność, spłycenie komory przedniej, przekrwienie oka (zaczerwienienie) i zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe. Rozszerzenie źrenic może występować lub nie., Zespół ten może być związany z wysiękiem ciliochroidalnym, powodującym przednie przemieszczenie soczewki i tęczówki, z jaskrą wtórnego zamknięcia kąta. Objawy pojawiają się zwykle w ciągu miesiąca od rozpoczęcia leczenia preparatem ZONEGRAN.

w przeciwieństwie do jaskry pierwotnej z wąskim kątem przesączania, która występuje rzadko w wieku poniżej 40 lat, jaskrę wtórną z zamknięciem kąta przesączania związaną ze stosowaniem preparatu ZONEGRAN zgłaszano zarówno u pacjentów pediatrycznych, jak i u dorosłych. Zgodnie z opinią lekarza prowadzącego leczenie podstawowym sposobem odwrócenia objawów jest jak najszybsze odstawienie preparatu ZONEGRAN., Pomocne mogą być inne środki terapeutyczne w połączeniu z odstawieniem preparatu ZONEGRAN. Krótkowzroczność i jaskra wtórnego zamykania kąta widzenia zwykle ustępują lub ustępują po odstawieniu produktu ZONEGRAN.

zachowania i myśli samobójcze

leki przeciwpadaczkowe, w tym lek ZONEGRAN, zwiększają ryzyko wystąpienia myśli lub zachowań samobójczych u pacjentów przyjmujących te leki w dowolnych wskazaniach. Pacjenci leczeni jakimkolwiek AED w jakimkolwiek wskazaniu powinni być monitorowani pod kątem pojawienia się lub nasilenia depresji, myśli lub zachowań samobójczych i (lub) wszelkich nietypowych zmian nastroju lub zachowania.,

zbiorcze analizy 199 badań klinicznych kontrolowanych placebo (leczenie mono-i wspomagające) z udziałem 11 różnych leków przeciwpadaczkowych wykazały, że pacjenci randomizowani do jednego z leków przeciwpadaczkowych mieli około dwukrotnie większe ryzyko (skorygowane ryzyko względne 1, 8, 95% CI:1, 2, 2, 7) myślenia lub zachowania samobójczego w porównaniu z pacjentami randomizowanymi do placebo. W tych badaniach, w których mediana czasu leczenia wynosiła 12 tygodni, szacowany wskaźnik częstości występowania zachowań lub myśli samobójczych u 27 863 pacjentów leczonych AED wynosił 0, 43%, w porównaniu do 0.,24% wśród 16 029 pacjentów otrzymujących placebo, co stanowi wzrost o około jeden przypadek myśli lub zachowań samobójczych na każde 530 leczonych pacjentów. W badaniach odnotowano cztery samobójstwa u pacjentów leczonych lekami i żadnego u pacjentów otrzymujących placebo, ale liczba ta jest zbyt mała, aby pozwolić na jakiekolwiek wnioski dotyczące wpływu leku na samobójstwo.

zwiększone ryzyko wystąpienia myśli lub zachowań samobójczych w przypadku leków przeciwpadaczkowych obserwowano już po tygodniu od rozpoczęcia leczenia lekami przeciwpadaczkowymi i utrzymywało się przez czas trwania ocenianego leczenia., Ponieważ większość badań włączonych do analizy nie trwała dłużej niż 24 tygodnie, nie można było ocenić ryzyka wystąpienia myśli lub zachowań samobójczych po 24 tygodniach.

w analizowanych danych ryzyko wystąpienia myśli lub zachowań samobójczych było na ogół spójne wśród leków. Stwierdzenie zwiększonego ryzyka w przypadku leków przeciwpadaczkowych o różnych mechanizmach działania i w różnych wskazaniach sugeruje, że ryzyko dotyczy wszystkich leków przeciwpadaczkowych stosowanych w jakimkolwiek wskazaniu. W analizowanych badaniach klinicznych ryzyko nie różniło się znacząco w zależności od wieku (5-100 lat).,

Tabela 3 przedstawia bezwzględne i względne ryzyko według wskazań dla wszystkich ocenianych AED.,cation for antiepileptic drugs in the pooled analysis

względne ryzyko wystąpienia myśli lub zachowań samobójczych było większe w badaniach klinicznych dotyczących padaczki niż w badaniach klinicznych dotyczących zaburzeń psychicznych lub innych schorzeń, ale bezwzględne różnice ryzyka były podobne w przypadku padaczki i wskazań psychiatrycznych.

każdy, kto rozważa przepisanie preparatu ZONEGRAN lub innego AED, musi zrównoważyć ryzyko myśli i zachowań samobójczych z ryzykiem nieleczonej choroby., Padaczka i wiele innych chorób, na które przepisuje się leki przeciwpadaczkowe, są same w sobie związane z zachorowalnością i śmiertelnością oraz zwiększonym ryzykiem myśli i zachowań samobójczych. Jeśli podczas leczenia wystąpią myśli i zachowania samobójcze, lekarz prowadzący musi rozważyć, czy pojawienie się tych objawów u danego pacjenta może być związane z leczoną chorobą.,

pacjentów, ich opiekunów i rodziny należy poinformować, że leki przeciwpadaczkowe zwiększają ryzyko wystąpienia myśli i zachowań samobójczych i powinny być poinformowane o konieczności bycia czujnym w przypadku pojawienia się lub pogorszenia objawów depresji, wszelkich nietypowych zmian nastroju lub zachowania lub pojawienia się myśli samobójczych, zachowań lub myśli o samookaleczeniu. Zachowania budzące obawy powinny być natychmiast zgłaszane świadczeniodawcom (patrz: Ostrzeżenia, zdarzenia niepożądane związane z poznawaniem / Neuropsychiatrią poniżej).,

kwasica metaboliczna

zonisamid powoduje hiperchloremiczną, nie-anionową lukę metaboliczną kwasicę metaboliczną (tj. zmniejszenie stężenia wodorowęglanów w surowicy poniżej normy w przypadku braku przewlekłej zasadowicy oddechowej) (patrz rozdział środki ostrożności, badania laboratoryjne). Ta kwasica metaboliczna jest spowodowana utratą wodorowęglanów nerek z powodu hamującego działania zonisamidu na anhydrazę węglanową. Na ogół kwasica metaboliczna wywołana zonisamidem występuje na początku leczenia, ale może rozwinąć się w dowolnym momencie leczenia., Kwasica metaboliczna zazwyczaj wydaje się być podawana w dawkach mniejszych niż 25 mg na dobę.

warunki lub terapie predysponujące do kwasicy (takie jak choroby nerek, ciężkie zaburzenia oddechowe, stan padaczkowy, biegunka, dieta ketogenna lub specyficzne leki) mogą być dodawane do obniżającego działanie wodorowęglanów zonisamidu.

niektóre objawy ostrej lub przewlekłej kwasicy metabolicznej obejmują hiperwentylację, niespecyficzne objawy, takie jak zmęczenie i jadłowstręt, lub cięższe następstwa, w tym zaburzenia rytmu serca lub stupor., Przewlekła, nieleczona kwasica metaboliczna może zwiększać ryzyko kamicy nerkowej lub nefrokalcynozy. Kamica nerkowa była obserwowana w programie rozwoju klinicznego u 4 % dorosłych leczonych preparatem ZONEGRAN, została również wykryta za pomocą ultrasonografii nerek u 8% pacjentów pediatrycznych, u których wykonano co najmniej jedno badanie ultrasonograficzne prospektywnie, a jako zdarzenie niepożądane zgłoszono U 3 % (4/133) pacjentów pediatrycznych(patrz rozdział środki ostrożności, kamienie nerkowe)., Kwasica metaboliczna może również zwiększyć ryzyko hiperamonemii, szczególnie w obecności leków, które mogą powodować hiperamonemię.

przewlekła, nieleczona kwasica metaboliczna może powodować osteomalację (określaną jako krzywica u pacjentów pediatrycznych) i (lub) osteoporozę ze zwiększonym ryzykiem złamań. Potencjalne znaczenie, leczenie zonisamidem wiązało się ze zmniejszeniem stężenia fosforu w surowicy i zwiększeniem aktywności fosfatazy alkalicznej w surowicy, zmianami, które mogą być związane z kwasicą metaboliczną i rozmyciem kości (patrz podsekcja środki ostrożności, badania laboratoryjne).,

przewlekła, nieleczona kwasica metaboliczna u pacjentów pediatrycznych może zmniejszać tempo wzrostu. Zmniejszenie tempa wzrostu może ostatecznie zmniejszyć maksymalną wysokość osiągniętą. Wpływ zonisamidu na wzrost i następstwa związane z kośćmi nie był systematycznie badany.

zaleca się pomiar początkowych i okresowych wartości wodorowęglanów w surowicy podczas leczenia. Jeśli kwasica metaboliczna rozwija się i utrzymuje, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub przerwanie leczenia zonisamidem (poprzez zmniejszanie dawki)., W przypadku podjęcia decyzji o kontynuowaniu leczenia zonisamidem w obliczu utrzymującej się kwasicy, należy rozważyć leczenie alkaliczne.

wodorowęglan w surowicy nie był oznaczany w kontrolowanych badaniach klinicznych u dorosłych z padaczką. Jednakże, wodorowęglan w surowicy oceniano w trzech badaniach klinicznych we wskazaniach, które nie zostały zatwierdzone: kontrolowanym placebo badaniu dotyczącym profilaktyki migreny u dorosłych, kontrolowanym badaniu dotyczącym monoterapii w padaczce u dorosłych oraz otwartym badaniu dotyczącym wspomagającego leczenia padaczki u dzieci (3-16 lat)., U dorosłych średnie zmniejszenie stężenia wodorowęglanów w surowicy wynosiło od około 2 mEq/l po podaniu dawki dobowej 100 mg do prawie 4 mEq/L po podaniu dawki dobowej 300 mg. U pacjentów pediatrycznych średnie zmniejszenie stężenia wodorowęglanów w surowicy wynosiło od około 2 mEq/l w dawkach dobowych od powyżej 100 mg do 300 mg do prawie 4 mEq/l w dawkach dobowych od powyżej 400 mg do 600 mg.,

w dwóch kontrolowanych badaniach z udziałem dorosłych częstość występowania utrzymującego się, pojawiającego się w trakcie leczenia, zmniejszenia stężenia wodorowęglanów w surowicy do mniej niż 20 mEq / l (obserwowanego podczas 2 lub więcej kolejnych wizyt lub ostatniej wizyty) była zależna od dawki w przypadku stosunkowo małych dawek zonisamidu. W badaniu dotyczącym monoterapii padaczki, częstość występowania utrzymującego się, pojawiającego się po leczeniu, zmniejszenia stężenia wodorowęglanów w surowicy wynosiła 21% w przypadku dobowych dawek zonisamidu 25 mg lub 100 mg i wynosiła 43% W przypadku dobowych dawek 300 mg., W kontrolowanym placebo badaniu dotyczącym profilaktyki migreny, częstość występowania uporczywego zmniejszenia stężenia wodorowęglanów w surowicy krwi wynosiła 7% dla placebo, 29% dla dawki 150 mg na dobę i 34% dla dawki 300 mg na dobę. Częstość występowania utrzymującego się, istotnie nieprawidłowo małego stężenia wodorowęglanów w surowicy (zmniejszenie do mniej niż 17 mEq / L i więcej niż 5 mEq/L w porównaniu z wartością przed leczeniem wynoszącą co najmniej 20 mEq / L w tych kontrolowanych badaniach klinicznych wynosiła 2% lub mniej.,

w badaniu pediatrycznym częstość występowania uporczywego, pojawiającego się w trakcie leczenia zmniejszenia stężenia wodorowęglanów w surowicy do poziomu poniżej 20 mEq/l wynosiła 52% W przypadku dawek do 100 mg na dobę, 90% W przypadku szerokiego zakresu dawek do 600 mg na dobę i zwykle zwiększała się wraz z większymi dawkami. Częstość występowania utrzymującego się, istotnie nieprawidłowo małego stężenia wodorowęglanów w surowicy wynosiła 4 % w przypadku dawek do 100 mg na dobę, 18% w przypadku szerokiego zakresu dawek do 600 mg na dobę i zwykle wydawała się zwiększać wraz z większymi dawkami., U niektórych pacjentów wystąpiło umiarkowanie ciężkie zmniejszenie stężenia wodorowęglanów w surowicy do poziomu nawet 10 mEq / l.

stosunkowo wysoka częstość występowania zróżnicowanego nasilenia kwasicy metabolicznej obserwowana w tym badaniu z udziałem pacjentów pediatrycznych (w porównaniu z częstością i nasileniem obserwowanym w różnych programach rozwoju badań klinicznych u dorosłych) sugeruje, że u pacjentów pediatrycznych może występować większe prawdopodobieństwo wystąpienia kwasicy metabolicznej niż u dorosłych.,podobnie jak w przypadku innych leków przeciwpadaczkowych, nagłe odstawienie preparatu ZONEGRAN u pacjentów z padaczką może spowodować zwiększenie częstości napadów padaczkowych lub stanu padaczkowego. Zmniejszanie dawki lub odstawienie zonisamidu powinno odbywać się stopniowo.

teratogenność

kobietom w wieku rozrodczym, które otrzymują zonisamid, należy zalecić stosowanie skutecznej antykoncepcji. Podawanie zonisamidu w okresie organogenezy miało działanie teratogenne u myszy, szczurów i psów, a embrionalne u małp., Różne nieprawidłowości płodu, w tym wady układu sercowo-naczyniowego, oraz zgony zarodków i płodu występowały przy stężeniach w osoczu matki podobnych lub niższych od stężeń terapeutycznych u ludzi. Wyniki te sugerują, że stosowanie preparatu ZONEGRAN w czasie ciąży u ludzi może stanowić istotne zagrożenie dla płodu (patrz punkt „środki ostrożności”, „ciąża”). Zonisamidu należy stosować w okresie ciąży tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla płodu.,

działania niepożądane związane z poznawaniem/Neuropsychiatrią

stosowanie produktu ZONEGRAN było często związane z działaniami niepożądanymi związanymi z ośrodkowym układem nerwowym. Najważniejsze z nich można podzielić na trzy ogólne kategorie: 1) objawy psychiczne, w tym depresja i psychoza, 2) spowolnienie psychomotoryczne, trudności z koncentracją oraz problemy z mową lub językową, w szczególności trudności ze znalezieniem słów, oraz 3) senność lub zmęczenie.

w badaniach kontrolowanych placebo 2, 2% pacjentów przerwało leczenie preparatem ZONEGRAN lub hospitalizowało się z powodu depresji w porównaniu z 0.,4% pacjentów otrzymujących placebo. Wśród wszystkich pacjentów z padaczką leczonych preparatem ZONEGRAN, 1,4% przerwano leczenie, a 1,0% hospitalizowano z powodu zgłoszonej depresji lub prób samobójczych. W badaniach kontrolowanych placebo 2,2% pacjentów przerwało leczenie preparatem ZONEGRAN lub było hospitalizowanych z powodu psychozy lub objawów związanych z psychozą w porównaniu z żadnym z pacjentów otrzymujących placebo. Spośród wszystkich pacjentów z padaczką leczonych preparatem ZONEGRAN, 0,9% przerwano leczenie, a 1,4% hospitalizowano z powodu zgłaszanej psychozy lub związanych z nią objawów.,

psychomotoryczne spowolnienie i trudności ze stężeniem występowały w pierwszym miesiącu leczenia i były związane z dawkami powyżej 300 mg / dobę. Zaburzenia mowy i języka występowały zwykle po 6-10 tygodniach leczenia i w dawkach powyżej 300 mg / dobę. Chociaż w większości przypadków zdarzenia te miały nasilenie łagodne do umiarkowanego, czasami prowadziły do przerwania leczenia.

senność i zmęczenie były często zgłaszane w czasie badań klinicznych produktu ZONEGRAN., Chociaż w większości przypadków zdarzenia te miały nasilenie łagodne do umiarkowanego, prowadziły do przerwania leczenia u 0, 2% pacjentów włączonych do kontrolowanych badań klinicznych. Senność i zmęczenie występowały zwykle w ciągu pierwszego miesiąca leczenia. Senność i zmęczenie występowały najczęściej po dawkach 300-500 mg/dobę. Należy ostrzec pacjentów o takiej możliwości, a pacjenci powinni zachować szczególną ostrożność w przypadku prowadzenia pojazdów mechanicznych, obsługiwania urządzeń mechanicznych lub wykonywania jakichkolwiek niebezpiecznych czynności.,

Hiperamonemia i encefalopatia

Po wprowadzeniu zonisamidu do obrotu zgłaszano Hiperamonemię i encefalopatię. Leczenie zonisamidem hamuje aktywność anhydrazy węglanowej, która może powodować kwasicę metaboliczną, która jest związana ze zwiększonym ryzykiem rozwoju hiperamonemii. Hiperamonemia wynikająca z zonisamidu może być również bezobjawowa.,

ryzyko hiperamonemii i różnych objawów encefalopatii może być zwiększone u pacjentów leczonych zonisamidem i jednocześnie przyjmujących inne leki, które mogą powodować hiperamonemię, w tym kwas walproinowy lub topiramat (patrz środki ostrożności). U pacjentów z wrodzonymi zaburzeniami metabolizmu lub zmniejszoną aktywnością mitochondriów wątrobowych może występować zwiększone ryzyko hiperamonemii z encefalopatią lub bez encefalopatii i ryzyko to może być zwiększone przez stosowanie zonisamidu.

zmierzyć stężenie amoniaku w surowicy, jeśli objawy przedmiotowe lub podmiotowe (np.,, niewyjaśnione zmiany stanu psychicznego, wymioty lub letarg) encefalopatii występują. Hiperamonemia związana z zonisamidem ustępuje po odstawieniu zonisamidu. Hiperamonemia po podaniu zonisamidu może ustępować lub zmniejszać nasilenie wraz ze zmniejszeniem dawki dobowej.