celowe zabójstwa, Tajne operacje, zaaranżowane Eliminacje i akty sabotażu: francuskie służby specjalne wykorzystały wszelkiego rodzaju gry szpiegowskie, aby wyeliminować przywódców Frontu Wyzwolenia Narodowego (FLN), prawników zaangażowanych w obronę niepodległości i handlarzy bronią podczas wojny algierskiej (1954-1962).,
wydany we wrześniu w rozszerzonej miękkiej oprawie dziennikarza Vincenta Nouzille ' a Les tueurs de la République : assassinats et opérations spéciales des services secrets (zabójcy Republiki: zabójstwa i operacje specjalne francuskich służb specjalnych) konfrontuje się z ciemną stroną francuskiej agencji kontrwywiadowej.
podczas trwającej siedem i pół roku walki, w ramach tych operacji zamordowano podobno prawie 200 osób, chociaż liczba ta jest trudna do zweryfikowania ze względu na ich wysoce poufny charakter.,
Raymond Muelle, członek jednostki komandosów, któremu powierzono takie operacje i który sam brał udział w wielu zabójstwach, opisał strukturę dowodzenia autorowi w następujący sposób: „operacje homo były kierowane przez Matignon, siedzibę premiera, który przekazywał instrukcje do zewnętrznej służby dokumentacji i Kontrwywiadu . Ale to Jacques Foccart z Élysée decydował.,”
w Aurès, Algieria
uzbrojone skrzydło SDECE, 11 batalion Spadochroniarzy uderzeniowych, zostało rozmieszczone w Algierii krótko po rozpoczęciu wojny, w listopadzie 1954 roku. Jedną z pierwszych misji, której powierzono zadanie, było zlikwidowanie Mostefy Ben Boualaïd, założyciela FLN i przywódcy rebeliantów w Aurès. Wiosną 1956 roku wysłano na ten teren członka 11 oddziału, uznanego za nieprzeniknionego.
ale jak można dotrzeć do nieuchwytnego Bena Boulaïda? Zespół 11 batalionu Spadochroniarzy uderzeniowych postanowił zrzucać zestaw radiowy-taki, który został wcześniej pułapką przez agentów SDECE-w górzystym regionie, w którym bazował przywódca rebeliantów.
odebrane przez członków Maquis urządzenie zostało zabrane do Kwatery Głównej Bena Boulaïda., Kilka dni później, gdy przywódca rewolucji próbował uruchomić radio, paczka eksplodowała, zabijając go natychmiast wraz z dwoma zastępcami.
Czytaj więcej Francja powierza historykowi podkreślenie prawdy o wojnie algierskiej
była to pierwsza duża operacja francuskich służb specjalnych przeciwko FLN i jej zwolennikom, zarówno w Algierii, jak i za granicą. Był zwiastunem innych akrobacji, równie tajnych i spektakularnych, jak pierwszy, który przyszedł.
lista 30 nieparzystych nazwisk została sporządzona za zgodą Élysée i w koordynacji z Matignon i SDECE., W jej skład wchodzili niemieccy i szwajcarscy handlarze bronią, prawnicy FLN, prominentni zagraniczni zwolennicy FLN oraz Algierskie władze z Maroka, Tunezji i Europy.
straty uboczne
w czasie wojny algierskiej głównymi celami francuskich służb wywiadowczych byli handlarze i handlarze zaopatrujący FLN w broń i amunicję. Trzech takich mężczyzn było ściganych przez lata w celu ich neutralizacji.,
były członek Gestapo pochodzący z Jugosławii, niemiecki obywatel Wilhelm Beisner sprzedawał broń w świecie arabskim i dzielił swoje interesy między Kair, Damaszek i Monachium. FLN był częścią jego portfolio klientów i nadzorował szkolenie algierskich rekrutów w obozach w Egipcie.
kiedy agenci SDECE kazali mu zawiesić jego interesy, niewiele zrobił, aby słuchać ich ostrzeżeń, odnosząc się do gróźb jako coś z „złej powieści”.
ale francuscy tajni agenci nie wygłupiali się., W czerwcu 1957 roku agenci Action Service podłożyli ładunek wybuchowy w monachijskiej rezydencji Beisnera. W ataku stracił obie nogi, ale cudem przeżył po operacji.
Otto Schlüter miał prawie taki sam los. Na papierze, ten obywatel niemiecki był zbrojmistrzem dla Państwa Hamburga. Ale w oczach SDECE Schlüter był również dostawcą algierskich Maquis. We wrześniu 1956 roku jego kompleks biurowy został zbombardowany; w eksplozji zginął jeden z jego pracowników.,
Po ataku nadal otrzymywał ostrzeżenia, w tym małą drewnianą trumnę z następującym komunikatem: „strzeżcie się! Drugie i ostatnie ostrzeżenie. Natychmiast zaprzestań swoich brudnych interesów.”
3 czerwca 1957 roku jego Mercedes eksplodował, gdy wszedł do samochodu wraz z matką i córką. Jego matka zginęła na miejscu, a córka została ranna. Przeżył atak z niewielkimi obrażeniami. Rok później uniknął kolejnego zamachu na życie przebranego za wypadek samochodowy.,
„la Main Rouge”, Pełnomocnik SDECE
niemiecka policja została powierzona śledztwu w sprawie tych tajemniczych ataków i przez kilka miesięcy ukrywała się po omacku, zanim sądownictwo było w stanie wymienić winnych i popierających.
w kwietniu 1959 r. prokuratura we Frankfurcie otwarcie oskarżyła organizację „la Main Rouge” o to, że stała za zamachami i wyjaśniła, że grupa terrorystyczna prawdopodobnie współpracowała z francuskimi służbami specjalnymi.,
utworzona w Maroku na początku lat 50.XX wieku z członkostwa rzekomo składającego się z colons ultra , „la Main Rouge” była w rzeczywistości prokurentem SDECE. Według niemieckiej prokuratury organizacja przeprowadziła od 1956 roku w Europie 10 zamachów. Sześć z nich zostało popełnionych na terenie Republiki Federalnej Niemiec (RFN), w tym jeden incydent polegający na zamordowaniu młodego prawnika urodzonego w Kabylii.
przedstawiciel FLN w Niemczech Zachodnich, prawnik Ameziane Aït Ahcène był podejrzewany o przynależność do kręgu handlu bronią działającego na terenie Niemiec., 5 listopada 1958 roku w Bonn jego samochód został spryskany kulami. Zmarł kilka miesięcy później w wyniku odniesionych obrażeń, w wieku 28 lat. Po raz kolejny atak nosił oznaczenie „la Main Rouge”.
burdele i handel bronią
Marcel Léopold zbił fortunę prowadząc burdele i legowiska opium, między innymi w Chinach w latach 30., zanim wrócił do Szwajcarii, aby pracować w handlu bronią, sprzedając broń do FLN.,
po zlokalizowaniu przez SDECE, jeden z jego agentów użył dmuchawy wykonanej przez zespół obsługi technicznej SDECE z pompy rowerowej wyposażonej w iglicę. 19 września 1957 roku broń ta została użyta do wystrzelenia zatrutej strzałki w Pachy Léopolda, zabijając go., Szwajcar dostarczał Materiały wybuchowe do algierskich Maquis za pośrednictwem innego handlarza bronią, Georga Pucherta, Niemca pochodzącego z Łotwy.
Czytaj więcej Algieria: Macron w końcu przełamuje tabu wokół francuskiej kolonialnej przeszłości
nazywany kapitanem Morrisem, Puchert wzbogacił się na przemytie papierosów, zanim przeniósł się do handlu bronią, transportując broń za pomocą swojej małej floty łodzi. Jedną z jego baz było Maroko, w którym podczas wojny mieściła się główna siedziba Narodowej Armii Wyzwoleńczej (ALN).,
oczywiście Puchert znalazł się na celowniku francuskich służb specjalnych, które wysadziły cztery jego łodzie w Maroku, Niemczech i Belgii. Ale to nie wystarczyło, by przestraszyć kapitana Morrisa.,Puchert był tak ważną postacią w handlu bronią, że wziął udział w spotkaniu w Tunisie, które odbyło się w 1956 r. przez krima Belkacema, jednego z najważniejszych przywódców rewolucji algierskiej, jako główny negocjator porozumień z Évian z marca 1962 r., które zakończyły 132 lata francuskiej okupacji Algierii.
3 marca 1959 roku we Frankfurcie eksplodował Mercedes Pucherta 190, zabijając go na miejscu. Agenci SDECE podłożyli bombę samochodową poprzedniego dnia., Rok przed morderstwem otrzymał jako ostrzeżenie paczkę w kształcie trumny. W 2006 roku, 44 lata po uzyskaniu niepodległości przez Algierię w 1962 roku, szczątki Pucherta zostały repatriowane do Algierii, gdzie został pochowany jako męczennik. Kiedy żył, jego marzeniem było poprowadzić Algierską marynarkę handlową.
lista zabójstw prawników
handlarze bronią i handlarze bronią nie byli jedynymi celami na liście zabójstw francuskich tajnych agentów., Grupa prawników, którzy byli bardzo aktywni we Francji i popierali sprawę Algierską, w tym w jej szeregach Mourad Oussedik, Mohamed Ben Abdallah, Mokhtar Ould Aoudia i Jacques Vergès, była również na celowniku władz francuskich.
lista prawników do monitorowania i zabijania została sporządzona przez szefa SDECE i podpisana przez Jacques 'a Foccarta, tajnego szefa Polityki algierskiej generała Charles' a de Gaulle ' a, który przez dziesięciolecia służył jako „Pan Afryka” prezydentów Francji.,
Mokhtar Ould Aoudia, uczeń białych ojców, żonaty z Francuzką, był jednym z wielu wybitnych prawników reprezentujących działaczy FLN we Francji. Podobnie jak inni członkowie grupy, otrzymał kilka gróźb listem z krótką obietnicą: „umrzesz”. 21 maja 1959 roku płatny zabójca wszedł do biura Aoudii w Paryżu i strzelił mu w serce. Tej nocy mieli też zostać usunięci prawnicy Oussedik i Ben Abdallah, ale udało im się otrząsnąć z zabójców wysłanych do ich zabicia.