Anaplastyczny chłoniak z dużych komórek T / null

anaplastyczny chłoniak z dużych komórek T/null

anaplastyczny chłoniak z dużych komórek T (ALCL) jest rzadką, ale potencjalnie uleczalną chorobą, która często objawia się objawami ogólnoustrojowymi, takimi jak gorączka, nocne poty i utrata masy ciała. ALCL często dotyczy pacjentów w wieku poniżej 40 lat i może być mylony z chłoniakiem Hodgkina lub pierwotnym rozlanym chłoniakiem z dużych limfocytów B w śródpiersiu. ALCL występuje zarówno jako ogólnoustrojowy, jak i podstawowy wariant skórny. Oba warianty mają bardzo różne naturalne historie i paradygmaty leczenia., Jednym z najważniejszych czynników decydujących o lepszym wyniku leczenia ogólnoustrojowym ALCL, ale nie skórnym ALCL, jest obecność białka ALK (anaplastic lymphoma kinase).

czy jesteś pewien, że twój pacjent anaplastyczny chłoniak z dużych komórek T/null? Czego powinieneś się spodziewać?

istnieją dwa warianty anaplastycznego chłoniaka large T-cell (ALCL), wariant ogólnoustrojowy i pierwotny wariant skórny.

ogólnoustrojowe ALCL zwykle objawia się bezbolesną limfadenopatią. B objawy takie jak nocne poty i niezamierzona utrata masy ciała występują u większości pacjentów., ALCL dotyka średnio młodszych pacjentów niż inne chłoniaki nieziarnicze i stanowi około 40% chłoniaków nieziarniczych u pacjentów pediatrycznych. Ekstranodalne zaangażowanie występuje u 40 do 60% pacjentów z skóry, kości, tkanek miękkich i płuc są wspólne miejsca zaangażowania. Wielu pacjentów będzie miał duszność w wyniku nieporęcznych adenopatii śródpiersia i / lub wysięku opłucnowego.,

bardzo ważne jest odróżnienie skórnego udziału w ogólnoustrojowym ALCL od pierwotnego skórnego ALCL, ponieważ ten ostatni ma znacznie bardziej leniwy przebieg naturalny i jest traktowany zupełnie inaczej niż choroba ogólnoustrojowa. Należy jednak przypuszczać, że u każdego pacjenta z zajęciem skóry występuje choroba ogólnoustrojowa, dopóki nie udowodni się inaczej.,

uważaj na inne schorzenia, które mogą naśladować anaplastyczne chłoniaki z dużych komórek T/null:

odróżnianie ALCL od innych chłoniaków

chłoniak Hodgkina i ALCL mogą być podobne morfologicznie i immunofenotypowo i oba te schorzenia mają nieproporcjonalnie duży wpływ na młodszych pacjentów. W związku z tym należy zachować ostrożność przy stawianiu prawidłowej diagnozy. Wariant śródpiersia z rozlanym chłoniakiem z dużych komórek B wpływa również na podobną grupę pacjentów jak ALCL i może mieć takie cechy patologiczne, jak ekspresja CD30., Pierwotne skórne ALCL należy odróżnić od ogólnoustrojowego ALCL z udziałem skóry, ponieważ te dwa podmioty są traktowane bardzo różnie i mają różne historie naturalne.

ALCL może również naśladować choroby zakaźne lub reumatologiczne ze względu na obecność gorączki i wysypki. Również klonalne populacje limfocytów T (jak również klonalne populacje limfocytów B) są czasami obecne w węzłach chłonnych lub krwi obwodowej pacjentów z chorobami reumatologicznymi lub zakaźnymi., W przeciwnym razie zdrowi pacjenci powyżej 60 roku życia mogą również czasami mieć łagodne populacje limfocytów T klonowych we krwi obwodowej. Obecność rozległej adenopatii, brak empirycznych dowodów zakażenia, takich jak pozytywne posiewy krwi, i negatywna ocena serologiczna dla choroby reumatologicznej może często szybko wykluczyć warunki, które naśladują chłoniaka.

biopsja tkankowa jest obowiązkowa do ustalenia rozpoznania ALCL.

ALCL, chłoniak Hodgkina i pierwotny chłoniak śródpiersia z dużymi komórkami B (PMLBCL) mają podobieństwa kliniczne, morfologiczne i immunofenotypowe., Wszystkie trzy choroby mają tendencję do dotykania młodszych pacjentów i do występowania rozległych adenopatii śródpiersia i / lub wysięku opłucnowego. Wszystkie trzy podmioty mogą wyrazić CD30. Istnieje kilka sposobów rozróżnienia tych chorób.

chłoniak Hodgkina często wyraża CD15, który jest prawie powszechnie nieobecny w ALCL i śródpiersiowym rozproszonym chłoniaku z dużych komórek B (DLBCL). Chłoniak Hodgkina często wyraża Pax – 5 i BOB-1, które nie są wyrażane w ALCL, choć oba podmioty mogą wyrażać Oct-1., 40-60% pacjentów z ALCL będzie miało t(2;5), a do kolejnych 20% będzie miało translokacje wariantowe, takie jak t(1;2), t (2; 3) i inv(2). Żadna z tych nieprawidłowości cytogenetycznych nie występuje często w chłoniaku Hodgkina lub pierwotnym chłoniaku z dużych komórek B śródpiersia (PMLBCL). W wyniku tych translokacji ALCL często wyraża białko ALK i często, choć nie zawsze, ma markery limfocytów T, takie jak CD2, CD3, CD4, CD5 lub CD 7, które nie są wyrażone ani na chłoniaku Hodgkina, ani na DLBCL., ALCL nie powinien wyrażać markera limfocytów B CD20, który jest wyrażany w PMLBCL, a czasami w chłoniaku Hodgkina. Epithelial membrane antigen – 1 (EMA) jest powszechnie wyrażany na ALCL, ale nie wyraża się w pmlbcl lub chłoniaka Hodgkina.

istnieje wariant rozproszonego chłoniaka z dużych komórek B (DLBCL), który jest ujemny CD20 i wyraża EMA, jak również białko ALK. Jednak morfologicznie ALK + DLBCL zwykle ma różnicowanie plazmatyczne i jest CD138 + przez immunofenotypowanie. Żadna z tych cech nie byłaby widoczna w ALCL.,

odróżnienie ogólnoustrojowego ALCL od pierwotnego skórnego ALCL opiera się głównie na przesłankach klinicznych. Pierwotna skórna ALCL może być potwierdzona, gdy badanie fizykalne, badania radiograficzne i biopsja szpiku kostnego nie wykazują objawów rozsianej choroby. Ponadto, pierwotna skórna ALCL zwykle nie ekspresuje białka ALK lub EMA.

które osoby są najbardziej narażone na rozwój anaplastycznego chłoniaka z dużych komórek T/null:

ogólnoustrojowe ALCL stanowi około 2,5% chłoniaków nieziarniczych diagnozowanych w Ameryce Północnej każdego roku, z około 1500 przypadków diagnozowanych rocznie., Mediana wieku pacjentów z pierwotnym ogólnoustrojowym ALCL jest w połowie lat 30. istnieje rozkład wieku bimodalnego, ze szczytami w dzieciństwie/okresie dojrzewania i ponownie w późnej dorosłości. U osób dorosłych z ogólnoustrojowym ALK ujemnym ALCL mediana wieku (58 lat) jest wyższa niż u pacjentów z ALK dodatnim ALCL (34 lata).

wydaje się, że dominacja mężczyzn, szczególnie w przypadkach ALK dodatnich, w których stosunek Mężczyzna / Kobieta wynosi około 3:1. W jednej serii dominacja męskich przypadków ALK dodatnich była szczególnie uderzająca u pacjentów w wieku poniżej 30 lat, przy stosunku mężczyzna / kobieta 6,5: 1.,

zakażenie wirusem HIV wydaje się być czynnikiem ryzyka wystąpienia chłoniaków limfocytów T, w tym ALCL, z 15-krotną częstością u osób zakażonych wirusem HIV. Pacjenci, którzy przeszli przeszczepienie hematopoetycznych komórek macierzystych lub przeszczep organów stałych, mogą być bardziej narażeni na ALCL, chociaż zdecydowana większość po przeszczepieniu limfoproliferacyjnych zaburzeń jest pochodzenia limfatycznego B.,

niektóre doniesienia sugerują, że wirus Epsteina-Barr (EBV) jest ważny w patogenezie ALCL, choć inne doniesienia obalają to, i nie ma wyraźnego związku między kliniczną mononukleozą a późniejszym rozwojem ALCL.

pierwotny ALCL skórny występuje niezbyt często, tylko w kilkuset przypadkach diagnozowanych każdego roku i dotyczy podobnej demografii jak ALK ujemny ogólnoustrojowy ALCL, z medianą wieku w momencie rozpoznania wynoszącą 55 lat.

nie jest znany schemat dziedziczenia rodzinnego z którymkolwiek z wariantów ALCL i nie ma wyraźnie zidentyfikowanych ekspozycji środowiskowych, które wywołują chorobę.,

Ostatnio Food and Drug Administration (FDA) stwierdziło, że istnieje związek między protetycznymi implantami piersi a unikalnym wariantem ALCL. U pacjentów, u których rozwija się ALCL w tym otoczeniu, zwykle występuje późny początek, nierozdzielczy seroma. Diagnoza ALCL jest zazwyczaj gdy seroma płyn jest zasysane lub odsączone. Pomimo ALK ujemnego, choroba jest na ogół leniwa i początkowe leczenie polega na usunięciu implantów protetycznych., Leczenie ogólnoustrojowe powinno być zarezerwowane dla pacjentów, u których występują objawy choroby poza piersią lub nawracające / uporczywe choroby po usunięciu protez. Ofiary śmiertelne w tym otoczeniu są rzadkie. Specjalne badania przesiewowe w kierunku chłoniaka i empiryczne usunięcie implantów piersi w przypadku braku objawów nie jest konieczne.

jakie badania laboratoryjne należy zlecić, aby pomóc w postawieniu diagnozy i jak interpretować wyniki?

badanie wstępne

do postawienia diagnozy preferowana jest biopsja wycięciowa węzłów chłonnych., Rdzeń biopsja igła może być akceptowalna tak długo, jak jest wystarczająco dużo tkanki histologii, cytometrii przepływowej, cytogenetyki, i badania przegrupowania genów. Aspiracja cienkoigłowa jest prawie zawsze niewystarczająca do ustalenia diagnozy. Biopsja zmian skórnych i / lub biopsja szpiku kostnego może również pomóc w ustaleniu diagnozy.

przydatne badania laboratoryjne obejmują pełną morfologię krwi w celu oceny następstw zajścia szpiku kostnego, takich jak niedokrwistość i małopłytkowość.

czasami krążące komórki chłoniaka będą widoczne na rozmazie krwi obwodowej.,

podwyższone LDH wskazuje na chłoniaka i wpływa na rokowanie. Normalny LDH nie wyklucza chłoniaka, ani podwyższone LDH jednoznacznie ustalić diagnozę.

badanie na HIV jest ważne, ponieważ HIV jest czynnikiem ryzyka chłoniaka, a ostre zakażenie HIV może objawiać się wieloma takimi samymi objawami jak ALCL, w tym gorączką, utratą masy ciała i limfadenopatią.,

wszechstronny profil metaboliczny jest ważny do oceny niewydolności nerek i wątroby w wyniku mechanicznej niedrożności odpowiednio moczowodów i dróg żółciowych lub bezpośredniego zaangażowania narządów z chłoniakiem. Zaburzenia czynności narządów może również wpływać na wybór chemioterapii i dawkowania. Hiperfosfatemia, hiperurykemia, hiperkaliemia, i / lub zaburzenia czynności nerek może sugerować spontaniczny zespół lizy guza z agresywnym ALCL.,

dodatkowe badania w przypadku potwierdzenia rozpoznania ALCL

kobiety w wieku rozrodczym powinny poddać się testowi ciążowemu w surowicy lub moczu, jeśli rozważana jest chemioterapia, ponieważ większość chemioterapeutyków ma działanie teratogenne, szczególnie w pierwszym trymestrze ciąży. Mężczyźni powinni być poinformowani o bankowości plemników i ostrzegł, że wielu mężczyzn będzie przejściowo bezpłodne w wyniku samej choroby, zwłaszcza jeśli mają objawy „B”, takie jak nocne poty i niezamierzone utrata masy ciała.,

jeśli planowana jest chemioterapia oparta na antracyklinach, pacjenci powinni mieć ocenę czynności lewej komory za pomocą echokardiogramu lub Multi Gated Acquisition Scan (Muga).

nakłucie lędźwiowe do oznaczania liczby komórek, różnicowej, cytologii, cytometrii przepływowej, białka i glukozy jest konieczne tylko wtedy, gdy istnieją kliniczne lub radiograficzne dowody na zajęcie ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Punkcja lędźwiowa nie jest w inny sposób uzasadniona, ponieważ ALCL nie wpływa na ośrodkowy układ nerwowy.,

specyficzne testy patologiczne przydatne w ALCL

istnieje kilka ważnych testów używanych przez patologa do ustalenia diagnozy ALCL.

morfologicznie zarówno komórki skórne, jak i ogólnoustrojowe składają się z dużych komórek blastycznych z jądrami, które często mają kształt koński lub nerkowy z wydatnymi jądrami i obfitą cytoplazmą. ALCL może zawierać dużą liczbę komórek podobnych do Reed-Sternberga i dlatego może być mylony z chłoniakiem Hodgkina.

ALCL jest zwykle dodatni dla CD30, CD45 i EMA, ale w przeciwieństwie do chłoniaka Hodgkina, ALCL jest prawie zawsze ujemny dla CD15., Chłoniak Hodgkina często wyraża Pax5 i BOB1, które nie są wyrażane w ALCL, choć oba podmioty mogą wyrażać Oct1. Około 60% ALCL wyraża jeden lub więcej antygenów związanych z komórkami T, takich jak CD3, CD4, CD5 lub CD7, ale reszta przypadków może mieć fenotyp „null” i nie wyrażać antygenów limfocytów T. Antygeny limfocytów B, takie jak CD20, nie ulegają ekspresji, co może być przydatne w różnicowaniu ALCL od pierwotnego, rozlanego chłoniaka z dużych limfocytów B, innego morfologicznego naśladowania ALCL, które może być dodatnie CD30.,

około 40-60% ALCL ma T(2;5), a do kolejnych 20% mA translokacje wariantowe, takie jak t(1;2), t(2;3) i inv (2). Wszystko to może prowadzić do ekspresji białka ALK, które ma prognostyczne i pojawiające się implikacje terapeutyczne w ALCL. Pierwotna skórna ALCL jest zwykle ALK ujemna i nie ekspresuje EMA, ale poza tym jest morfologicznie podobna do ogólnoustrojowej ALCL. Badania nad przegrupowaniem genów receptora limfocytów T wykazują przegrupowanie klonalne w ponad 80% przypadków., Jednak przegrupowanie genu receptora klonalnego komórek T niekoniecznie jest diagnostyczne chłoniaka z komórek T, ani brak możliwej do zidentyfikowania przegrupowania klonalnego definitywnie wyklucza diagnozę chłoniaka z komórek T.

jakie badania obrazowe (jeśli istnieją) będą pomocne w podejmowaniu lub wykluczaniu diagnozy anaplastycznego chłoniaka dużych komórek T/null?,

tomografia komputerowa (CT) skany klatki piersiowej, brzucha i miednicy są przydatne, zarówno do ustalenia diagnozy i inscenizacji stopnia chłoniaka. Powszechne lub nieporęczne adenopatia jest bardziej sugestywne chłoniaka niż raka, zakaźnych, lub stanów zapalnych.

Pozytonowa tomografia emisyjna (PET) nie jest ogólnie pomocna w stawianiu diagnozy, ponieważ stany zapalne i inne nowotwory, które występują w podobny sposób jak ALCL, często są dodatnie dla fluorodeoksyglukozy (FDG)., PET może być przydatny jako punkt odniesienia do oceny obciążenia chorobą w trakcie i kilka tygodni po zakończeniu chemioterapii w celu oceny odpowiedzi, choć pozostaje to do potwierdzenia.

tomografia komputerowa szyi jest opcjonalna, ale większość chorób szyi może być odpowiednio śledzona przez badanie palpacyjne. CT lub MRI głowy / mózgu jest konieczne tylko wtedy, gdy występują objawy podmiotowe lub przedmiotowe zajęcia ośrodkowego układu nerwowego, ponieważ ALCL u dorosłych rzadko wpływa na ośrodkowy układ nerwowy.

jeśli pacjent ma anaplastyczny chłoniak z dużych komórek T/null, jakie terapie należy rozpocząć natychmiast?,

po ostatecznym ustaleniu rozpoznania ALCL pacjenci powinni rozpocząć chemioterapię, chyba że mają współistniejące choroby, które wykluczają podawanie chemioterapii.

Jeśli u pacjentów występują bardzo objawy, kortykosteroidy, takie jak prednizon lub deksametazon, można rozpocząć w odstępie między biopsją diagnostyczną a otrzymaniem wyników., Przed rozpoczęciem kortykosteroidów w tym ustawieniu lekarz musi mieć pewność, że uzyskano wystarczającą ilość tkanki dla patologa, aby wykonać wszystkie niezbędne testy w celu ustalenia diagnozy, ponieważ kortykosteroidy mogą przesłaniać wyniki przyszłej biopsji, jeśli wstępna biopsja nie daje wystarczającej ilości materiału do ustalenia diagnozy.

Jeśli u pacjenta występują objawy zespołu aktywnego rozpadu guza, należy go nawodnić i rozpocząć leczenie allopurynolem. W rzadkich przypadkach, jeśli kwas moczowy jest bardzo wysoki, może być konieczna rasburykaza., Ogólną wytyczną byłoby rozważenie rasburykazy, jeśli początkowy poziom kwasu moczowego przekracza 10 lub istnieją dowody nefropatii wywołanej kwasem moczowym, takie jak niewyjaśnione zwiększenie stężenia kreatyniny w obecności hiperurykemii.

bardziej definitywne terapie?

Leczenie początkowe

chłoniaki limfocytów T są rzadkimi chorobami i większość metod leczenia jest ekstrapolowana na bardziej powszechne agresywne chłoniaki limfocytów B. Pacjentów należy zachęcać do udziału w dobrze zaprojektowanych badaniach klinicznych, jeśli są one dostępne.,

poza badaniem klinicznym większość pacjentów jest leczona chemioterapią opartą na antracyklinach. CHOP (cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna, prednizon) podawany co 3 tygodnie przez sześć cykli jest najczęściej stosowanym schematem. CHOP można podawać co 2 tygodnie, ale nie ma ostatecznych dowodów na to, że ten schemat poprawia wynik leczenia w ALCL., Studies of more aggressive regimens such as HyperCVAD (course A: cyclophosphamide, vincristine, doxorubicin, dexamethasone; course B: methotrexate, cytarabine), MegaCHOEP (dose-escalated CHOP plus etoposide), and VIP-reinforced-ABVD (etoposide, ifosfamide, cisplatin alternating with doxorubicin, bleomycin, vinblastine, dacarbazine) have not demonstrated superior outcomes to CHOP.,

retrospektywna analiza niemieckiego badania agresywnych chłoniaków, w tym ALCL, sugerowała, że dodanie etopozydu do CHOP (CHOEP) może poprawić wyniki u pacjentów w wieku poniżej 60 lat z prawidłowym LDH. Uzasadnione jest wykorzystanie CHOEP w tej populacji pacjentów, chociaż wyniki nie zostały potwierdzone w randomizowanym, prospektywnym badaniu i są sprzeczne z drugim niemieckim badaniem wykazującym brak korzyści dla MegaCHOEP.,

należy rozważyć zastosowanie radioterapii polowej po sześciu cyklach chemioterapii opartej na antracyklinach (CHOP lub CHOEP). Skrócona chemioterapia (trzy cykle), po której następowała radioterapia, nie została potwierdzona we wczesnym stadium choroby, sposób, w jaki takie podejście oceniano w przypadku rozproszonego chłoniaka z dużych komórek B. Tak więc, sześć cykli chemioterapii przed radioterapią jest korzystne.,

pacjenci z pierwotnym skórnym ALCL często mogą być leczeni miejscową radioterapią lub w obecności wieloogniskowej choroby skóry, pojedynczymi lekami, takimi jak doustny metotreksat. Agresywna chemioterapia wieloagentowa rzadko jest konieczna i należy zachować ostrożność, aby nie traktować tych pacjentów nadmiernie.

leczenie po remisji

jeśli pacjent osiągnie początkową remisję, decyzja o dalszym leczeniu zależy od statusu ALK I Międzynarodowego wskaźnika prognostycznego (IPI). Zazwyczaj obserwuje się pacjentów z ALK dodatnim ALCL, którzy wchodzą w całkowitą remisję., Pacjenci z ALK ujemnym ALCL, którzy uzyskają całkowitą remisję (CR) po leczeniu początkowym, powinni być stratyfikowani przez IPI. Pacjenci z IPI wynoszącym 0 LUB 1 zazwyczaj nie są poddawani transplantacji w pierwszej remisji, natomiast pacjenci z IPI wynoszącym 2 lub więcej powinni być rozważani do przeszczepu autologicznego w pierwszej remisji. U pacjentów, którzy osiągną częściową remisję po leczeniu początkowym, należy rozważyć leczenie ratunkowe.,

choroba nawrotowa/oporna na leczenie

niezależnie od stanu ALK, pacjenci, którzy nie osiągnęli początkowego CR lub którzy nawrócili po początkowym CR, wymagają leczenia ratunkowego, jeśli ich stan zdrowia na to pozwala. Podobnie jak w przypadku leczenia z góry, pacjentom należy zaoferować udział w dobrze zaprojektowanych badaniach klinicznych, ponieważ optymalna terapia w tym otoczeniu pozostaje nieokreślona.,

jedynym lekiem specjalnie zatwierdzonym przez FDA do leczenia nawrotowego / opornego chłoniaka obwodowego limfocytów T (PTCL) jest antyfolan pralatreksat, który ma wskaźnik odpowiedzi 27%, z medianą czasu trwania odpowiedzi nieco ponad 9 miesięcy. Jednak u pacjentów z odpowiednim stanem sprawności i rezerwą hematologiczną, należy rozważyć leczenie skojarzone przed rozpoczęciem leczenia pojedynczym lekiem.,

gemcytabina jest szczególnie aktywnym lekiem w chłoniakach limfocytów T w ogóle i jest często łączona z lekami platynowymi (coraz częściej oksaliplatyną, choć historycznie cisplatyną) z kortykosteroidami lub bez nich. Stosuje się również inne tradycyjne schematy leczenia chłoniaka, takie jak ICE (ifosfamid, karboplatyna, etopozyd) i DHAP (deksametazon, cytarabina, cisplatyna).

pacjentom, u których nie powiodło się uprzednie przeszczepienie autologiczne, którzy następnie powinni zostać poddani transplantacji allogenicznej, jeżeli są odpowiednimi kandydatami i dostępny jest dawca., Pacjentom, którzy nie przeszli autologicznego przeszczepu w pierwszej remisji, a następnie uzyskali całkowitą remisję, należy zaproponować przeszczep autologiczny, chociaż dane są sprzeczne co do tego, czy przeszczep autologiczny jest korzystny w tej sytuacji.

przeszczep allogeniczny może być preferowany u pacjentów, którzy nie osiągnęli CR w terapii ratującej, nawet jeśli nie przeszli wcześniej autologicznego przeszczepu., Transplantacja jakiegokolwiek rodzaju jest mniej skuteczna w leczeniu choroby opornej na leczenie i generalnie nie powinna być oferowana, jeśli pacjent nie reaguje na chemioterapię.

wiele leków jest obecnie badanych lub były badane w nawrotowym/opornym na leczenie PTCL. Należą do nich inhibitory deacetylazy histonowej romidepsyna i belinostat, białko fuzyjne denileukina diftitox, przeciwciało anty-CD52 alemtuzumab i przeciwciało anty-CD4 zanolimumab. Żadne jednak nie zostały jeszcze zatwierdzone przez FDA dla tego wskazania., Obiecującą terapią dla nawrotowego / opornego ALCL jest humanizowany przeciwciało anty-CD30 inhibitor tubuliny koniugat brentuksymab vedotin. Brentuksymab vedotin charakteryzuje się bardzo wysokim wskaźnikiem odpowiedzi na leczenie nawrotowe / oporne na leczenie ALCL i jest rozważany do zatwierdzenia przez FDA. Specyficzne inhibitory białka ALK są również w rozwoju i jeden, kryzotynib, okazał się obiecujący w bardzo małej liczbie pacjentów z ALK dodatni ALCL.

jakie inne terapie są pomocne w zmniejszaniu powikłań?,

pegfilgrastym lub filgrastym są przydatne u większości pacjentów otrzymujących chemioterapię skojarzoną w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia neutropenii z gorączką.

pacjenci z dużym obciążeniem chorobowym lub podwyższonym stężeniem kwasu moczowego powinni być rozpoczynani od allopurynolu przez pierwsze 10 do 14 dni pierwszego cyklu chemioterapii i powinni być monitorowani w kierunku zespołu rozpadu guza.

rzadko, rasburykaza może być konieczna, jeśli pacjent ma ciężki samoistny lub wywołany leczeniem zespół rozpadu guza.

pacjenci otrzymujący pralatreksat wymagają suplementacji kwasem foliowym i witaminą B12.,

pacjenci otrzymujący trimetoprim/sulfametoksazol lub probenecyd jednocześnie z pralatreksatem mogą być narażeni na zwiększone ryzyko toksyczności wywołanej pralatreksatem i powinni być odpowiednio monitorowani.

co należy powiedzieć pacjentowi i rodzinie o rokowania?

ALCL jest potencjalnie uleczalną chorobą. Rokowanie zależy od stanu ALK i wyniku IPI. Całkowity czas przeżycia (OS) u wszystkich pacjentów z ALK dodatnim ALCL wynosi 70 do 90% po 5 latach, przy przeżywalności bez niepowodzeń (FFS) około 60%.,

5-letnie OS i FFS z ALK dodatnim ALCL i wynikiem IPI wynoszącym 0 LUB 1 wynoszą odpowiednio 90% i 80%, ale tylko 33% i 25% odpowiednio z wynikiem IPI wynoszącym 4 lub 5. Pięcioletnie OS i FFS są 49% i 36% dla wszystkich pacjentów z ALK ujemnym ALCL. Pacjenci z wynikiem IPI wynoszącym 0 LUB 1 mają 5-letni OS i FFS odpowiednio 74% i 62%, podczas gdy obie wartości wynoszą tylko 13% z wynikiem IPI wynoszącym 4 lub 5.,/p>