Działalność Katolicka: tło i zwyczaje na uroczystość św. Michała Archanioła
ojciec Weiser przedstawia tło i zwyczaje na uroczystość św. Michała Archanioła, 29 września. To są teraz święta Archaniołów, Gabriela, Rafała i Michała.
Michał (29 września) — imię tego Archanioła oznacza „kto jest podobny Bogu?,”W Starym Przymierzu jest nam znany jako „wielki książę”, obrońca dzieci Izraela (Dan. 12, 1). Poprzez Nowy Testament Kościół kontynuuje Patronat Michała (Apoc. 12, 7) i zawsze czcił go jako anioła stróża Królestwa Chrystusowego na ziemi, jako niebiańskiego wodza w walce ze wszystkimi wrogami Boga. Z tego powodu był szczególnym patronem żołnierzy chrześcijańskich walczących z wojskami pogańskimi., W zaciętych walkach wojsk cesarskich z pogańskimi Madziarami w Bawarii (933 i 955) pomoc św. Michała była przywoływana przez wszystkich bojowników modlitwą, pieśnią i okrzykiem bojowym, a zwycięstwo z wdzięcznością przypisywano mu.
jego święto, pierwotnie połączone ze wspomnieniem wszystkich aniołów, obchodzone było w Rzymie od pierwszych wieków 29 września. Synod w Moguncji (813) wprowadził go do wszystkich krajów Imperium Karolingów i przepisał jego obchody jako święto państwowe., Przez całe średniowiecze Dzień Świętego Michała był obchodzony jako wielkie święto religijne (we Francji nawet do ubiegłego wieku)i jedno z corocznych świąt. Kościoły obrządku greckiego obchodzą święto 8 listopada, a drugie święto 6 września. We Francji objawienie Archanioła w Mont-Saint-Michel obchodzone jest 16 października. Inne objawienie, na górze Gargano w Apulii we Włoszech, jest uświęcone świętem pamiątkowym w całym zachodnim Kościele 8 maja.,
niektórzy uczeni, nieświadomi historii świąt religijnych, twierdzili, że Kościół wprowadził zwyczaj budowania kościołów św. Michała na wzgórzach, aby zastąpić pogańskie świątynie Boga Wodena Chrześcijańskimi sanktuariami, w ten sposób „chrystianizując” starożytny Kult Wodena. W rzeczywistości zwyczaj ten pochodził z Kościoła Wschodniego (gdzie nikt nie znał kultu Wodenów) na długo przed nawróceniem plemion germańskich. Od wczesnych wieków ulubioną praktyką w orientalnym Kościele było budowanie kapliczek Świętego Michała na szczytach gór i wzgórz.,
Wielki Archanioł jest nie tylko obrońcą chrześcijan na ziemi, ale także tych w czyśćcu. Pomaga umierającym, towarzyszy duszom w ich prywatnym Sądzie, przyprowadza je do czyśćca, a następnie przedstawia je Bogu przy wejściu do nieba. W ten sposób jest on faktycznym patronem świętych dusz. Tak jak szatan jest „władcą” w piekle, tak Michał jest „gubernatorem” nieba (Praepositus Paradisi) według starożytnych ksiąg. Kościół wyraża ten Patronat w swojej liturgii., W modlitwie ofertowej Mszy Requiem modli się:
Sed signifer sanctus Michael repraesentet eas in lucem sanctam, quam olim Abrahae promisisti et semini eius.
Święty Michał, niosący sztandar, może wprowadzić ich w światłość świętą, którą obiecałeś Abrahamowi i jego nasieniu.
Ochrona Świętego Michała nad świętymi duszami jest również powodem dedykowania mu kaplic cmentarnych. W całej Europie tysiące takich kaplic nosi jego imię., W minionych wiekach było zwyczajem odprawiać co tydzień Mszę św. ku czci Archanioła i za zmarłych w tych kaplicach grobowych.
wśród Basków w północnej Hiszpanii, których patronem narodowym jest św. Michał, święto obchodzone jest z wielkimi uroczystościami religijnymi i obywatelskimi . Obraz Archanioła przenoszony jest z Sanktuarium Narodowego do wszystkich kościołów Nawarry na krótką „wizytę” każdego roku, aby być czczonym i czczonym przez wiernych w ich rodzinnych miastach.,
święto św. Michała zbiega się ze starożytnym świętem „kwartału” Narodów germańskich, odbywającym się pod koniec trzymiesięcznego sezonu. Był to czas jesiennego spotkania (rzeczy) wszystkich wolnomularzy w celu uchwalenia ustaw i zasiadania w sądzie. We wszystkich miastach odbywały się wielkie jarmarki i uroczystości. Niektóre z tych pradawnych opowieści pochodzą z naszych czasów: parady Świętego Michała, jarmarki Michaela, sztuki Michaela i podobne zwyczaje.,
w niektórych rejonach Europy, zwłaszcza na północy i w Anglii wino spożywane w tym dniu nazywano „miłością Świętego Michała” (Michelsminne). W Danii picie wina św. Michała 29 września zachowało się jako popularny zwyczaj do dnia dzisiejszego.
modlitwa liturgiczna: O Boże, który ustanowił służbę aniołów i ludzi w cudownym porządku, łaskawie spraw, aby Twoi Święci aniołowie, którzy kiedykolwiek służą Ci w niebie, mogli również chronić nasze życie na ziemi.