celem tego artykułu było zbadanie rodzajów zaburzeń spożywania alkoholu, które Kontrola najdokładniej sprawdza, ponieważ literatura jest niespójna w stosowaniu audytu., Czasami jest postrzegany jako miara niebezpiecznego lub szkodliwego picia, a czasami jako miara zależności. Wyniki jego podzbiorów (pozycje konsumpcji, audyt-C; i pozycje problemów, audyt-P) oraz pełnego audytu (audyt-10) zostały przebadane pod kątem czterech kryteriów: spożywania alkoholu w dużych ilościach, problemów społecznych związanych z alkoholem, problemów zdrowotnych związanych z alkoholem i uzależnienia od alkoholu. W zimie 2000-2001 przeprowadzono wywiad z 600 szwedzkimi badaczami., Wyniki wskazują, że przy zalecanym poziomie odcięcia 8+, audyt-10 wypadł dobrze we wszystkich czterech kryteriach, nawet jeśli gorzej wypadł w przypadku problemów zdrowotnych związanych z alkoholem. AUDIT-C również wypadł dobrze w stosunku do wszystkich kryteriów problemowych, wykazując wysokie obszary pod krzywą ROC, choć znacznie niższe niż w pełnej skali. Przy pomiarze picia o dużej objętości, AUDIT-C przewyższył pełny instrument., Ocena co najmniej 1 na kontroli-P poprawiła wrażliwość instrumentu podczas kontroli pod kątem problemów społecznych i zależności oraz uczyniła go zadowalającym miernikiem problemów zdrowotnych. Sugeruje się, że w przypadku korzystania z pełnego audytu w celu wykrycia problemów poważniejszych niż picie w dużych ilościach, kryterium oceny co najmniej 1 na AUDIT-P powinno być stosowane w połączeniu z wynikiem odcięcia na AUDIT-C.