istnieje kilka, jeśli w ogóle, twardych i szybkich zasad pisania poezji. Jest to subiektywna forma sztuki, która daje jej autorom swobodę wyrażania siebie zarówno w sposób tradycyjny, jak i innowacyjny. Wiersze nie muszą się rymować, nie muszą podążać za żadną konkretną strukturą ani zawierać żadnego konkretnego stylu. Jednak większość wierszy ma kilka kluczowych cech. Są to wybory stylistyczne, które mogą się różnić w zależności od utworu, ale muszą być dokonywane przez każdego poetę.,
Figures of Speech
Figures of speech, czyli język obrazowy, są sposobami opisywania lub wyjaśniania rzeczy w sposób nietradycyjny lub nietradycyjny. Na przykład metafora opisuje coś, porównując to do czegoś innego: „jego dotyk był uderzeniem pioruna.”Autor nie oznacza, że dotyk był dosłownie uderzeniem pioruna, ale raczej, że wywoływał uczucia zwiększonego podniecenia i naładowanych emocji. Inne postacie mowy mogą obejmować hiperbolę, która jest często humorystyczną przesadą, która wskazuje na większą prawdę., Cytat „biegłem szybciej niż gepard” jest przykładem hiperboli. Wzmianka o obiekcie symbolizującym lub reprezentującym coś innego jest również hiperbolą.
Obraz opisowy
obraz jest czymś konkretnym, jak widok, zapach lub smak. Obrazowanie opisuje to, co poeta widzi, słyszy lub w inny sposób odczuwa, czy to obraz dosłowny, czy taki, który istnieje w jego umyśle. Obraz wizualny, który opisuje to, co widzi poeta, jest najczęstszym rodzajem obrazu w poezji. Tworzy obraz, który czytelnik lub słuchacz może zobaczyć w swoim umyśle.,
Interpunkcja i Format
interpunkcja i format wiersza dotyczą sposobu jego ułożenia na stronie i sposobu, w jaki autor zamierza go przeczytać. Na przykład, jeśli wiersz ma częste przerwy w wierszu i krótkie strofy, zmusza do czytania go w innym rytmie niż gdyby był ułożony w dłuższe strofy z mniejszą liczbą przerw. Aby lepiej zrozumieć tę koncepcję, czytaj poezję na głos zamiast w głowie; kiedy czytasz poezję lub słuchasz, jak poeta czyta własne dzieło, widzisz wpływ formatu.,
dźwięk i ton
poeci używają różnych dźwięków i tonów w poezji, aby zmienić sposób, w jaki brzmi. Na przykład poeta może używać aliteracji, która ma miejsce, gdy wiele kolejnych słów zaczyna się od tej samej litery. Na przykład, może napisać, ” ładne mopsy żartobliwie prance na promenadzie.”Poeta może wybrać swoje listy, aby nadać wierszowi miękki lub ostry dźwięk. Na przykład, wybór słów, które używają” miękkich „spółgłosek, takich jak f, m i w, wytwarza inny dźwięk niż słowa z „twardymi” spółgłoskami, takimi jak d, k, t i z.,
wybór miernika
miernik wiersza jest rytmem lub wzorem mowy, z którym go czytasz i nie dzieje się to przypadkiem. Poeci używają różnych mierników, aby nadać swojej poezji różne rytmy, które mają techniczne nazwy, takie jak pentametr jambiczny lub heptametr spondaiczny. Nazwy te funkcjonują jak pomiary dla poezji – rytm i miernik wiersza można rozbić i przeanalizować według takich pomiarów.