Joan Crawford (Polski)

lata MGMModifier

Joan Crawford z pojawieniem się mówiącego

zaczyna od 17 $ tygodniowo za MGM, podwójną normę Shearera, która będzie jej rywalem i pomnożyć figurę. Występuje w 1925 roku w Pretty Ladies i dostaje swoją pierwszą ważną rolę w starych ubraniach, starych przyjaciołach. Ale jej imię nie pasuje : rozpoczął się konkurs Krajowy, aby znaleźć jej pseudonim, i tutaj została przemianowana na Joan Crawford. Transformacja może się rozpocząć.,

zagrała w ponad dwudziestu niemych filmach w ciągu czterech lat, w tym pełnych butów z Harrym Langdonem, nieznanego toda Browninga z lonem Cheneyem, jednego wieczoru w Singapurze z Ramonem Novarro. Ambitna i dążąca do sukcesu, chce robić postępy. Bierze udział w innych sesjach, odwiedza ich reżyserów i ówczesne gwiazdy, ale nie idzie to wystarczająco szybko, by zaspokoić jej gust. „Jak zdobyć dobrą rolę, gdy Norma Shearer śpi z szefem ? „- powie Joan Crawford. Norma Shearer rzeczywiście wyszła za mąż za Irvinga Thalberga, głównego producenta MGM., Ona w końcu znajdzie sukces i dedykację do klubu nocnego tancerki w nowych dziewic Harry ' ego Beaumonta, rolę pierwotnie zaplanowaną dla Clara Bowe. Symboliczny film o epoce jazzu, która była wtedy w pełnym rozkwicie, przedstawia w nim” współczesną ” dziewczynę krótko strzyżoną, pijącą sucho i od niechcenia zmieniającą męskich partnerów. Zarabia na tym swoje Gwiezdne galony.

od tego momentu Louis B. Mayer, dyrektor MGM, kupuje jej luksusowy dom i samochód. Transformacja trwa, łączymy ją w formę i tworzymy z niej obraz., Kosmetyczki ze studiów rozpoczynają pracę. „…Kopiuje wygląd Glorii Swanson i otwiera usta Mae Murray. Podkreśla ulgę jego kości policzkowych, kołysze się i wygina brwi. Przechodzi operację szczęki, aby wyprostować zęby. Taka Biała szkliwo jej zębów jest wynikiem tych długich i bolesnych operacji. Poddaje się surowym reżimom i rygorystycznym treningom fizycznym”, powierza się dobrym troskom genialnego kostiumografa Adriana, który w 1929 r.zlecił stworzenie stylu „Crawforda” : efektownego i seksownego., Do 1943 r.malował na ekranie wszystkie jej toalety i prawie wszystko, co nosiła w mieście. Powie o niej: „Joan jest osobą bardzo odważną i bardzo zdeterminowaną. Dlatego jest kopiowany. Nie ma w niej nic negatywnego. Wtedy tysiące kobiet jest zmuszonych go naśladować, nie tylko dlatego, że są przekonani, że mogą być tacy jak on, ale także dlatego, że mają nadzieję na uzyskanie pozytywnego charakteru, który przyczynia się do jego promieniowania”., Pewnego dnia w końcu „odnajduje” swój charakter : mięsiste usta podkreślone agresywną szminką, oczy i rzęsy pomalowane tak, aby pogłębić wygląd, grube brwi. Dzięki maszynie do produkcji gwiazd MGM przekształci się w jedną z największych legend czarno-białego ekranu.

w 1929 roku pomyślnie zdała „egzamin” mówiącego z niezłomnym Jackiem Conwayem. W tym czasie Joan Crawford jest żoną Douglasa Fairbanks Jr., (ślub odbył się w kościele św. Malachiasza w dzielnicy teatralnej), związek, który sprawia, że tłusta kapusta z prasy serca. Dzięki niemu infiltruje najbardziej zamknięte kręgi wyższego hollywoodzkiego społeczeństwa. Chociaż słynny ojciec i macocha jej męża, Douglas Fairbanks i Mary Pickford, nie pochwalają ich małżeństwa, często widuje się ją w Pickfire, posiadłości Fairbanks, wysokim miejscu kinowego „pięknego świata”.

role Grety Garbo i normy Shearer przyciągają ją : także, gdy w ciąży musi przestać, zastępuje ją w 1930., Wtedy Joan Crawford zarabia tyle samo pieniędzy, co jej dwie rywalizujące Gwiazdy MGM. Co więcej, Garbo jest zaniepokojony tą młodą gwiazdą, która grozi jej zaćmieniem, w filmie Edmunda Gouldinga z 1932 roku, Grand Hotel, który łączy jedne z największych gwiazd MGM i gdzie Joan Crawford udowadnia, że jej gra może konkurować z Garbo.,

podczas „Wielkiego Kryzysu” z 1930 roku Joan Crawford ucieleśnia w serii filmów „Codzienne” postacie, które widzowie mogą zidentyfikować, w przeciwieństwie do niedostępnych gwiazd niemego., Są to role młodych sprzedawczyń lub pracowników, którzy wkraczają w życie pomimo trudności i osiągają wysoki poziom społeczny, żyjąc w żalu i wyrzutach sumienia za wyrzeczenie się swojego skromnego pochodzenia, w filmach takich jak : zauroczenie Clarence 'a Browna Clarence' a Gable 'a, wir tańca (1933) Roberta Z. Leonarda z nowym Clarkiem Gable' em, życie i miłość (1934) Clarence 'a Browna, a zwłaszcza model (1937) Franka Borzage' a ze Spencerem Tracy (z którym będzie miała krótki i gorący romans)., W tej roli Joan Crawford daje jedno ze swoich najlepszych występów. Świeżo po wyjściu z tajnego i intensywnego związku z pokojową Loy, w której był szalenie zakochany, Spencer Tracy rzuca okiem na Joan Crawford. Ten ostatni podczas komunikacji z nim podczas kręcenia modelki czuje się niekomfortowo z powodu alkoholizmu aktora, który zakłóca ich związek. Przyznała, że był świetnym aktorem, ale jego ” alkoholizm był prawdziwym problemem „, uniemożliwiając mu drugi film.

w tym czasie wraz z Clarkiem Gable stała się idealną i wybuchową parą MGM., „Pan Mayer węszył w strumieniu, który przepływał między mną a Clarkiem, możliwość osiągnięcia wielkiego boomu finansowego filmy, które kręciliśmy, robiły wszystko…”. Zagrali razem w ośmiu filmach z różnych gatunków: melodramatów, takich jak Stok, ich pierwszy film razem, grzeszny, urok (Possessed) ; sentymentalny dramat pasażer ; muzyczny film wir tańca ; lekkie komedie często różnią się kobieta, zwariowany i Cie, a nawet więzienny film przygodowy Przeklęty Cargo. Aktorka będzie także rozmawiać o romansie z aktorem.,

rozwiodła się z Douglasem Fairbanksem Jr.w 1933 r., poślubiła aktora Francho ton w 1935 r., którego narzuciła w kilku swoich filmach. Ale wspaniała mechanika odchodzi, a pod koniec lat trzydziestych sukces już się nie liczy. Zbyt ograniczona w rolach biednej i ambitnej dziewczyny, w melodramatach typowych dla „wielkiego kryzysu”, aktorka stara się odnowić., Pomimo kilku prób jest niewygodna w komedii screwball i zbyt Nowoczesna na Filmy kostiumowe. Nazywa się to „katastrofą dla kasy”. MGM, który przedłużył umowę o 300 000 USD rocznie (o pięć lat), jest zaniepokojony.

Marcel Pagnol przez jakiś czas zastanawiał się nad zatrudnieniem jej do roli Aurelii w żonie piekarza i skontaktował się ze swoim agentem ; ponieważ nie mówiła po francusku, zmniejszył jej wskazówki do minimum, zanim w końcu powierzył rolę Ginette Leclerc., W 1939 Jerzy kukor przez pewien czas udzielił mu zaufania. Dzięki swojej wyłącznie kobiecej obsadzie film po raz ostatni zmierzy się ze swoją wielką rywalką normą Shearer. Można wspomnieć o tym końcu panowania w MGM: przeklęty frachtowiec Franka Borzage 'a, w którym Joan Crawford po raz ostatni spotyka się ze swoim ulubionym partnerem Clarkiem Gable' em, oraz dwa filmy George ' a Kukora raz i Suzanne i jej pomysły. Kolejne filmy to porażki, a jego kariera w MGM się rozpada., W 1943 roku opuściła kompanię przez „mała bramę” po 18 latach dobrej i wiernej służby.

lata Warner BrosModifier

Po tym, jak stał się siedzibą Warner Bros, firma otwiera swoje podwoje z zaskakującym pomysłem uczynienia z niej rywala wielkiej gwiazdy Bette Davis, co jest niewątpliwie nakazane, aby uspokoić roszczenia tej wymagającej aktorki, która miała wiele konfliktów z Jackiem Warnerem, szefem firmy, a może nawet jego następcą.,

Joan Crawford nie spieszy się i rozważa proponowane jej projekty, aby odnieść sukces. To w scenariuszu odrzuconym przez Bette Davis i Barbarę Stanwyck dokona wyboru. I chociaż jest na dnie fali, Crawford ma zamiar osiągnąć głośny powrót z Romanem Mildred Pierce., Rola, którą odziedziczyła po odrzuceniu wielu aktorek, takich jak Anne Sheridan, Olivia de Havilland, Joan Fontaine czy Rosalind Russell, które były zajęte innymi projektami. Jej najlepsza przyjaciółka i powierniczka, Myrna Loy, związała się również z rolą, po potajemnie wznawiając romans ze Spencerem Tracy, z którym chce zagrać w filmie „Mistrz prerii”,,. aktorki, o które prosiła, są niedostępne, a Myrna Loy przytula się do swojego kochanka, Joan Crawford ma teraz dostęp do tego projektu., Ten film, mieszanka melodramatu i czarnego filmu , to historia sfrustrowanej matki, jest po mistrzowsku wyreżyserowany przez Michaela Curtisa i rzadko Crawford jest tak wzruszający pomimo jego trudnych relacji z reżyserem. To krytyczny i publiczny sukces, z receptą na pięć milionów dolarów. James Caine, autor powieści, do której zaadaptowano dzieło, poruszony jej przyznaniem, oferuje jej oprawioną w skórę kopię swojej pracy z dedykacją: „Joan Crawford, moja wieczna wdzięczność dla tej, która dała Mildred życie, jak zawsze miałem nadzieję”., Sam Michael Curtis przyznaje, że popełnił błąd. Mówi: „postać, którą grałem w filmie, była połączeniem ról, które grałem wcześniej, oraz elementów, które wyewoluowały z mojej osobowości i postaci. Nie ma zbyt wiele cierpienia, ponieważ zbyt mocno wierzę w naukę chrześcijańską, by cierpieć godzinami. Ale moje światy zawodowe i osobiste tak się rozwinęły… przyjaciele zmarli lub odeszli… sama publiczność wydawała się już nie wiedzieć, czego chce…, Firmy filmowe miały coraz więcej problemów. Moje złote i często chwalebne dni się skończyły, a Mildred Pierce pojawiła się jako gorzka uczta końca”, otrzymuje dedykację od Oscara dla Najlepszej aktorki, a jej kariera zostaje wznowiona. Warner podpisuje mu kontrakt na 7 lat po dwieście tysięcy dolarów za film. Wieczorem podczas rozdania Oscarów Joan Crawford przewiduje zapalenie płuc i to przykuta do łóżka, pięknie napompowana, otrzymuje cenną statuetkę.,

jego następny film, Humoresque, potwierdza zmartwychwstanie gwiazdy i od tego czasu wszystkim jego występom towarzyszy sukces komercyjny: żona lub kochanka opętanego Otto Premingera, Bulwar namiętności Michaela Curtisa, niewolnika gangu, zerwana Maska. W 1952 roku Joan Crawford opuszcza Warner i staje się niezależny.

pieśń łabędzia

triumfalnie wróciła do MGM w 1953 roku, po dziesięcioletniej nieobecności, aby nakręcić muzyczny film o cygańskiej Madonnie., W 1954 roku zagrała w filmie „Johnny Guitar”, „Baroque and flaming Western”, w którym Nicholas Ray zaproponował jej jedną z najpiękniejszych ról – „Furious Venus”. Nadal występuje w melodramatach, tych „filmach kobiecych”, które są teraz przykute do małego ekranu i wolą go od dużego. Ponadto z wiekiem role stają się coraz rzadsze.

Joan Crawford nakręciła śpiew łabędzia w 1962 roku z Robertem Aldrichem w co się stało z Baby Jane ? twarz Bette Davis., Spotkanie dwóch świętych potworów jest przerażające i zamienia się w prawdziwe spotkanie. Podczas ceremonii w 1963 r. Oscar Crawford wyszedł na scenę, aby zdobyć Oscara dla Najlepszej Aktorki, przyznanego Ann Bancroft (nieobecna podczas ceremonii), i tym samym zrobił jeden z nosów swojej rywalce Bette Davis (która spodziewała się statuetki). Ale film jest hitem i przywraca obu gwiazdom międzynarodową sławę. To taki triumf, że kontynuację podjęto w 1965 r…, – Spokojnie, Droga Charlotte, ale Joan Crawford zachorowała i ogłosiła się winna. Olivia de Havilland zastąpiła ją Bette Davis.

później występowała w horrorach i ciężko pracowała w telewizji. W 1969 roku poprowadził ją Steven Spielberg w odcinku the Eyes, jednym z trzech odcinków pilotażowych Night Gallery. Po ostatnim filmie w Wielkiej Brytanii w 1970 roku Trog zakończył karierę.Joan Crawford zmarła w Nowym Jorku 10 maja 1977 r.na zawał mięśnia sercowego, kiedy miała raka trzustki.,

życie prywatnezmień

według niektórych źródeł, w tym w książce swojej przybranej córki Christiny, Joan Crawford była biseksualna. Podobnie jak inni aktorzy w tym przypadku, musiałaby ukryć swoją orientację seksualną, aby utrzymać swoją popularność. Książka, która ukazała się w 2012 roku, twierdzi, że była w związku z Marilyn Monroe., Informacje te są odrzucane przez innych jego biografów (dla Donalda Spoto żaden dokument nie potwierdziłby tych plotek).

po trzecim małżeństwie z aktorem Phillipem Terry 'm w latach 1942-1946 poślubiła Dyrektora Generalnego Pepsi-Coli Alfreda Steele' a (w 1955). Po jej śmierci w 1959 roku przeniosła się do zarządu międzynarodowej korporacji na piętnaście lat.

nie mając dzieci aktorka adoptowała trzy córki: Christine, bliźniaczki Katie i Cindy oraz chłopca Christophera., Christine, pozbawiona, podobnie jak jej brat Christopher, całego spadku, publikuje w 1979 r., po śmierci matki, bardzo kosztowną biografię mamy (Mommie Dearest), bardzo krytyczną o tym, jak wychowuje swoje dzieci. Książka zostanie zekranizowana z Faye Dunaway jako Joan Crawford, przedstawiona jako okrutna i okrutna matka wobec jej dwóch starszych, Christine i Christophera.