Jonathan Clark zgadza się, że jego żona czasami musi zmierzyć się z miażdżącą presją. „To prawie niezrozumiałe, ile jest stresu” – mówi. „Po pierwsze, jest fakt, że wykonujesz ważną pracę, która wymaga dużo podróży. Jest osiemdziesiąt godzin tygodni. A dla kobiety jest inaczej. Opiekuje się dziećmi inaczej niż mężczyzna. Większość mężczyzn po prostu nie ma w pobliżu, ale ona nie ma takiej opcji. Moja perspektywa jest taka, że to kładzie ogromny nacisk na małżeństwo. Dla nas na pewno tak., Poradzisz sobie z tym tylko dzięki niesamowitej tolerancji i elastyczności.”
Załóżmy, że Lisa była pod taką presją; teraz dodaj emocjonalne napięcie pełnego romansu z kolegą astronautą. Być może to spowodowało jej załamanie i jej urojenia, aby przestraszyć rywala, ale nie można tego wiedzieć. Nie jest również możliwe, aby wiedzieć, jak długo cierpiała z powodu czegoś, co wydaje się outsiderom skrajnej niestabilności lub choroby psychicznej., Pewne jest to, że nie otworzyła się przed nikim w NASA—co nie jest zaskakujące, ponieważ tajemnica jest głęboko zakorzeniona w kulturze astronautów/pilotów agencji. Po jej aresztowaniu różne media głośno zastanawiały się, jak jej pracodawca mógł przegapić tak głęboki problem emocjonalny. Faktem jest, że astronauci-którzy intensywnie rywalizują o ograniczone miejsca w kilku pozostałych misjach wahadłowców – posuną się do niezwykłych starań, aby pokrzyżować wszelkie procesy, które mogą powstrzymać ich od lotu., „Cała mentalność pilota polega na ukrywaniu tych rzeczy, ponieważ, ogólnie rzecz biorąc, nie możesz skorzystać z choroby”, mówi Patricia Santy, psychiatra i były chirurg NASA, który teraz uczy na Uniwersytecie Michigan. „Wizyta u lekarza na coroczny fizyczny jest obarczona wszelkiego rodzaju potencjalnych problemów. Teraz pomnóż ten lęk razy dziesięć w rozmowie z psychologiem lub psychiatrą, ponieważ tutaj jest coś, czego nie ma obiektywnego pomiaru. To nawet nie jest test laboratoryjny, który mogą Ci pokazać—tylko słowo jakiegoś faceta, że zachowujesz się dziwnie.,”W NASA istnieje stare powiedzenie: każdy astronauta marzy o uduszeniu ostatniego chirurga lotu wnętrznościami ostatniego psychologa kosmicznego.
najbardziej wymownym badaniem choroby psychicznej astronauty była książka Aldrina „powrót na ziemię”, która opisuje jego depresję, nadmierne picie i destrukcyjne pozamałżeńskie romanse po powrocie z Księżyca. Jak mówi Aldrin, nagle pogrążył się w czymś, co nazywa „bagnem rozpaczy.”Stał się prawie dysfunkcyjny, często płacząc, a czasem nie mogąc nawet ukończyć” spójnego zdania.,”Podobnie jak inni astronauci, ukrywał swój problem, ukrywając go przez pewien czas pod rubryką” poradnictwa rodzinnego.”Aldrin uważa, że jego zmagania po części wynikały z jego przygody w kosmosie. „Moje życie było bardzo uporządkowane” – napisał. „Zawsze istniał główny cel tego czy innego rodzaju … jaki możliwy cel mógłbym teraz dodać? Po prostu nie było, a bez celu byłem jak obojętna piłka ping-pongowa uderzana przez kaprysy i motywacje innych.,”
nigdy nie dowiemy się, czy Lisa doświadczyła ciemnej strony powrotu z kosmosu, którą opisuje Aldrin, chyba że nam powie.na razie milczy. Ma praktyczne, natychmiastowe problemy, których nie da się rozwiązać, poddając się psychologii przestrzeni ulicznej. Wkrótce stanie przed sądem pod zarzutem próby porwania z zamiarem wyrządzenia krzywdy ciała, włamania z bronią i pobicia (nie przyznała się do winy). Później niemal na pewno spotka się z jakąś formą postępowania dyscyplinarnego ze strony wojska. Jej życie osobiste i zawodowe jest w ruinie., Jest bez pracy, oddzielona od męża, oddalona od kochanka i utknęła w zaułku w Clear Lake, zastanawiając się, bez wątpienia, co stało się ze szczęśliwszym i bardziej pełnym nadziei światem, który widziała, wirując z okien odkrycia.