Czy Cukier Jest Prawdziwy?

• Carla Cometto
• 3 października 2019 r., 6:40 rano EDT

powszechnie uważa się, że cukier jest siłą napędową za nadpobudliwością u dzieci i uosobieniem popołudniowego podrywu. Jednak nie ma naukowych dowodów na poparcie tego pomysłu— „sugar rush” nie jest rzeczą.

zapytaj każdego rodzica, a on nie zaprzeczy: kiedy dajesz dziecku cukierki, to jak zapisanie go do turnieju parkour., Biegają, skaczą, krzyczą, robią niekończące się koła. To ostateczny test cierpliwości każdego dorosłego. Nic więc dziwnego, że wielu rodziców daje dzieciom słodycze tylko okazjonalnie.

teoria, że cukier może zwiększyć energię i nastrój nie jest nowa. Od dziesięcioleci szukaliśmy słodkich przekąsek, aby przetrwać długi dzień lub rozweselić się po złamanym sercu. Ale czy tak naprawdę działa cukier, czy to wszystko jest w naszych głowach? Eksperci mówią, że to tylko domysły.

związek między cukrem a nadpobudliwością

w latach 70.po raz pierwszy cukier był związany z zachowaniem., Alergolog Benjamin Feingold stworzył swoją tytułową dietę eliminacyjną, aby zapobiec nadpobudliwości u dzieci. Nawet jeśli nie znasz jego nazwiska, prawdopodobnie znasz niektóre pojęcia zawarte w diecie eliminacyjnej Feingolda. Wierzył, że można złagodzić—i ostatecznie wyeliminować-objawy ADHD, jeśli unikniesz dodatków do żywności, takich jak barwniki i sztuczne aromaty. Feingold nigdy formalnie nie zabronił cukru, ale wzmianka o słodzikach wystarczyła, aby wzbudzić strach przed związkiem między cukrem a zachowaniem.,

rodzice stali się czujni, a producenci słodyczy poczuli się zagrożeni. Naukowcy natomiast byli sceptyczni.

nie minęło wiele czasu, zanim sprawy potoczyły się inaczej. Pierwszym, który obalił istnienie Sugar rush był National Institutes of Health w 1982 roku. Następnie raport w czasopiśmie medycznym Nutrition and Health stwierdził, że zarzuty, że cukier miał jakikolwiek niekorzystny wpływ na dzieci, były naukowo bezzasadne.

liczne badania w latach 90.potwierdziły te stwierdzenia., Dwa eksperymenty badały wpływ aspartamu i sztucznych słodzików na dzieci z ADHD, i żaden nie znalazł znaczących wyników.

jedno ze szczególnie interesujących badań nawiązywało do teorii, że pośpiech cukrowy był po prostu materializacją lęków rodziców, co skutkuje słabym rodzicielstwem, a ostatecznie nadpobudliwymi dziećmi.

w 1994 roku naukowcy nagrali 35 matek, które miały kontakt ze swoimi dziećmi. Wszystkie kobiety twierdziły, że ich dzieci są wrażliwe na cukier. Podzielono je na dwie grupy., Jednej grupie powiedziano, że ich dzieciom podano cukier, a drugiej powiedziano, że ich dzieci nie otrzymały żadnego. Właściwie, wszystkie dzieci otrzymały placebo bez cukru.

Ponadto działali zgodnie ze swoimi lękowymi oczekiwaniami. Ta grupa matek pozostawała bliżej swoich dzieci i krytykowała je i rozmawiała z nimi bardziej niż zwykle.,

w następnym roku metaanaliza 16 wysokiej jakości badań dotyczących związku między spożyciem cukru a ADHD u dzieci nie wykazała znaczącego wpływu na zachowanie lub sprawność poznawczą. Idea cukrowej gorączki została oficjalnie uznana za mit.

jednak wiara w nią pozostaje silna.

co mówi współczesna nauka

nowe badania potwierdzają to, co już powiedziano. Niedawno naukowcy z Wielkiej Brytanii i Niemiec przeprowadzili badanie na podstawie danych zebranych z 31 wcześniejszych prac., Oprócz potwierdzenia tego, co eksperci stwierdzili w latach 90., odkryli również, że nie tylko cukier nie ma wpływu na nastrój, ale w rzeczywistości obniża czujność i zwiększa zmęczenie. Są one przeciwieństwem efektów, które zwykle kojarzymy z cukrem. Wyniki badania z 2017 roku były być może jeszcze bardziej zaskakujące, ponieważ wiązały spożycie cukru z powszechnymi zaburzeniami psychicznymi i depresją.,

Dlaczego więc niektórzy ludzie nadal nie boją się słodyczy-zwłaszcza jeśli chodzi o ich dzieci? I dlaczego niektórzy ludzie wciąż liczą na słodką przekąskę, aby przetrwać dzień? Jedną z potencjalnych przyczyn może udany marketing. Kiedy pomysł jest zaszczepiony w społeczeństwie, trudno go zmienić. Może tak być również w przypadku diety Feingolda.

wydaje się, że istnieje pewien psychologiczny aspekt tego przekonania, co sugeruje teoria „lęku rodziców” w badaniu z 1994 roku., Jeśli wielokrotnie powiedziano ci, że cukier daje wysoki, będziesz opierać swoje działania na tych oczekiwaniach i wspólnym powiązaniu. Będziesz jeść słodycze, gdy potrzebujesz energii i czujesz niepokój wokół dzieci zjadających cukier.

niektórzy eksperci uważają, że mamy tendencję do dawania cukru dzieciom, gdy są już gotowe do nadpobudliwości, jak na przyjęciu urodzinowym lub w parku. Są wokół innych dzieci i jedzą jedzenie, którego normalnie nie jedzą—dwa zupełnie normalne powody, dla których już są podekscytowane.,

tak więc cukier nie powoduje nadpobudliwości u dzieci i nie sprawia, że jesteś bardziej czujny. Ale to nadal dobry pomysł, aby go uniknąć, jeśli to możliwe. Cukier przyczynia się do przyrostu masy ciała i może powodować wiele poważnych problemów zdrowotnych, w tym cukrzycę i choroby serca.

chociaż nie ma skutków, o których mówiono, ograniczenie spożycia cukru jest nadal dobrym—i zdrowym—pomysłem.