drugi sezon: Nowa jadalnia Four Seasons z bankietami zaprojektowanymi przez Isay Weinfeld as… a także dramatyczną rzeźbę świetlną Michaela Anastassiadesa.
Four Seasons Restaurant
Kiedy została otwarta w 1959 roku przy Park Avenue w budynku Seagram, restauracja Four Seasons była finansową klapą. Dziś, sześćdziesiąt lat później, jego reinkarnacja za 30 milionów dolarów w pobliskim budynku Park Avenue zamknie swoje podwoje po niespełna roku w biznesie., W ten sposób jej partner zarządzający, Alex von Bidder, napisał w e-mailu: „mieliśmy zaszczyt współpracować z jednym z najlepszych zespołów kulinarnych i wybitnym personelem, który pozostał z nami przez kilka trudnych czasów w ciągu naszej historii.”
zamknięcie było, brutalnie, kwestią liczb: nowa restauracja nie przyciągała wystarczającej liczby klientów, aby osiągnąć zysk, a inwestorzy nie widzieli nadziei, że kiedykolwiek tak się stanie.
Sezon otwarcia: Sala bilardowa oryginalnego Four Seasons została zaprojektowana przez Philipa Johnsona i otwarta…, w 1959 roku, za czasów administracji Eisenhowera.,ann
jak na ironię, oryginalna Four Seasons, dzięki dobrodziejstwu rodziny Bronfman, która była właścicielem zaprojektowanego przez Ludwiga Miesa van der Rohe budynku Seagram, nie zaczęła zarabiać pieniędzy aż do połowy lat 70.i była w dużej mierze uważana nie za totemiczną nowojorską restaurację, ale za odwiedzaną przez mieszkańców miasta, którzy przyszli podziwiać wspaniałość jej trzypoziomowego projektu, gobelinu Picassa, dużego basenu w środku jednej restauracji. pokój i zmiana liści i kolorów-aż do kelnerów i rodzaju nadruku na menu-w każdym sezonie.,
.. zapasy zostały sprzedane na aukcji.
(Photo by Christina Horsten/picture alliance via Getty Images)
nawet po tym, jak Four Seasons przekształcił się w kwintesencję nowojorskiej restauracji po artykule z 1979 roku w Esquire, który ogłosił, że jej sala grillowa jest miejscem „najpotężniejszego obiadu Ameryki”, jej losy zawsze były związane z boomami i załamaniami gospodarki, znosząc Głębokie recesje z lat 1987 i 2008 i rozkoszując się euforycznym wzlotem kropki.,era com i era Internetu. W każdym razie 60 lat to niezwykły czas dla każdej restauracji, aby przetrwać zarówno zmiany w gospodarce, gustach, jak i stylu.
rzeczywiście, to wyjątkowy styl Four Seasons, stworzony przez Philipa Johnsona i architektów firmy zarządzającej Restaurant Associates, wykazywał dramatyczny urok w Wysokich Sufitach, błyszczących rzeźbach Richarda Lippolda wiszących nad barem, falujących metalowych zasłon z koralikami, mebli o jakości muzealnej i stołów zaprojektowanych przez Garth i Louise Huxtable., (W 1989 roku restauracja została uznana przez miasto za lokalny punkt orientacyjny.)
niektórzy uważali ją za rodzaj korporacyjnej katedry, inni za fantazję wyniosłego nowojorskiego nastawienia, w czasach, gdy Restaurant Associates zapoczątkował nowoczesną „restaurację tematyczną”, w tym własną hawajską salę i Forum dwunastu Cezarów.
zasoby i wsparcie fortuny rodziny Bronfmanów wydawały się nieograniczone, zwłaszcza gdy córka sama Bronfmana, Phyllis Lambert, zaaranżowała powieszenie gobelinu Picassa w korytarzu łączącym salę grillową i salę bilardową., Exuberant Restaurant Associates menedżerowie cieszyli się z carte blanche, aby stworzyć najdroższą restaurację, jaką kiedykolwiek zbudowano w Nowym Jorku—4,5 miliona dolarów (około 40 milionów dolarów w 2019 roku) – a menu, z udziałem Jamesa Bearda, na początku zapoczątkowało to, co później nazwano ” New American Cuisine.”Restauracja była jedną z pierwszych, które promowały nowe wina kalifornijskie i zarejestrowały znak towarowy dla” kuchni Spa.”Co dziwne, przed otwarciem, kiedy sam Bronfman został zapytany, co chciałby zobaczyć w menu, odpowiedział:” wszystko, czego chcę, to być w stanie uzyskać dobry kawałek flanken, ok?,”
.. Manhattan w lipcu 2016 roku., (Photo by Clint Spaulding/Patrick McMullan via Getty Images)
Getty
w latach 80.The Four Seasons przyjęły podwójną aurę bycia epicentrum, w którym najpotężniejsi ludzie w finansach, mediach, sztuce i polityce codziennie obserwowali swoje terytorium w sali grillowej, podczas gdy w sali bilardowej o wiele bardziej ekstrawagancka atmosfera zachęcała bardziej zróżnicowaną klientelę do oddania się wydarzeniom wartym szóstej strony, w tym kilku okazjom, gdy kobiety do basenu i kiedy projektanci mody organizowali tam pokazy.,
w 1996 roku menedżerowie, weterani restauracji, Alex von Bidder, stały Szwajcar przeszkolony w szkole hotelarskiej Uniwersytetu Cornell, i Julian Niccolini, chwiejny Toskańczyk przeszkolony w Rzymie, przejęli funkcję partnerów zarządzających, utrzymując Eminencję Four Seasons W 21st century. Następnie, w 2000 roku, deweloper Aby Rosen kupił budynek Seagram i powiedział, że zastąpi Four Seasons nową restauracją, zmuszając von Biddera i Niccoliniego.,
the ringmasters: Managing partners Alex von Bidder i Julian Niccolini zostały współwłaścicielami… Four Seasons (wraz z The Bronfman family) od 1995 roku.
fotografie Jamela Toppina dla Forbesa
ze względu na status zabytkowego wnętrza, Rosen niewiele mógł zrobić, aby zmienić cokolwiek w oryginalnym projekcie. Zmienił nazwy dwóch jadalni na Grill i basen, a restauracja otrzymała pełne szacunku recenzje po otwarciu, przyciągając kilku starych stałych bywalców i wielu ciekawskich.,
ale ponieważ von Bidder i Niccolini zachowali prawa do nazwy Four Seasons (co zawsze było problemem, gdy goście pojawiali się myśląc, że sprawdzają się w hotelu Four Seasons), byli w stanie przyciągnąć inwestorów do odtworzenia, jeśli nie powielenia, tego, co było wyjątkową instytucją. Założeniem było, że stali bywalcy dawnych czasów powrócą, przynosząc nową generację brokerów mocy w branży finansowej, nawet jeśli wielu z nich przerosło pułapki tego, co kiedyś reprezentowały Cztery Pory roku lub po prostu odeszło.,
powitanie sezonu: zatopiony bar ze złotem (który przywołał oryginalną salę bilardową) powitał gości… nowa restauracja.
Fotografia Jamela Toppina dla Forbesa
wygląd nowej restauracji odzwierciedlał niektóre elementy wystroju oryginału, ale, biorąc pod uwagę jego znacznie mniejszy rozmiar, nigdy nie mógł dorównać jego wspaniałomyślności lub przepychu; ani nie miał w sobie nic charakterystycznego dla Nowego Jorku, wyglądającego tak, jakby mógł być otwarty w dowolnej stolicy świata.,
pojawiła się również szeroko zgłaszana kwestia zachowania Niccoliniego, które kiedyś nazywano „swingowaniem”, ale które doprowadziło do dwóch przypadków oskarżeń o molestowanie (oba rozstrzygnięte). Niccolini zawsze miał reputację Puckish, grając commedia dell ' Arte błazen, szczycąc się swoją zdolnością do żebra i okalania niektórych najbogatszych mężczyzn i kobiet świata łagodnymi obelgami. Ale w grudniu ubiegłego roku, za zgodą von Biddera, Niccolini został usunięty ze stanowiska Partnera Zarządzającego za odmowę leczenia swoich problemów.,
pojawiła się druzgocąca recenzja new Four Seasons autorstwa krytyka restauracyjnego New York Timesa Pete ' a Wellsa, poświęcając niemal tyle samo miejsca na reputację Niccoliniego, co na jedzenie, obsługę i Nowy design. Później stało się jasne, że w epoce Me Too, nowa restauracja nie przyciągnie wielu zawodowych kobiet do miejsca, które już cieszyło się reputacją emblematyczną dla rażącej przeszłości szalonych mężczyzn w mieście.
Glory Days: Andy Warhol, Rita Moreno i Bella Abzug podczas imprezy w Four Seasons w 1976 roku.,
(Photo by Ron Galella/Ron Galella Collection via Getty Images)
tak więc, po dzisiejszym obiedzie, nowe Cztery Pory roku zamkną swoje drzwi i, po sześciu dekadach, sfinalizują swoją długą historię, która rozpoczęła się jako tygiel modernizmu niepodobny do niczego wcześniej.
, W tym czasie powiedziałem, że będę bardzo zainteresowany, ale zauważyłem, że myślałem, że jedzenie i menu restauracji nie reprezentują już najlepsze z tego, co było robione w Nowym Jorku od tej dekady. Von Bidder powiedział, że jest w porządku, o ile historia tego, co podtytuł książki—”America' s Premier Restaurant”—oznacza, była kronikowana. (Druga edycja pojawiła się po tym, jak von Bidder i Niccolini zostali partnerami zarządzającymi.)
Siła czterech pór roku nie była tak naprawdę o jedzeniu ani o niezmiennej, niezmiennej stazie., Wręcz przeciwnie, jego siłą zawsze była zdolność do adaptacji i prowadzenia, zmiany i modyfikowania z kolei ze sposobami, w jakie Nowy Jork wibruje, z klientelą, która obejmowała tak wielu wizjonerów, jak skalawagi i tak wiele ego, jak identyfikatory. The Four Seasons to mikrokosmos nowojorskiego wyjątkowości i wspaniałości, a teraz nie można sobie wyobrazić, że przetrwałoby to, gdyby oryginalna restauracja nigdy nie opuściła budynku Seagram.