wprowadzenie
do 50% mięśniaków macicy powoduje objawy na tyle poważne, że uzasadniają terapię. Leczenie chirurgiczne, w zależności od rodzaju mięśniaka, może obejmować miomektomię i histerektomię (drogą brzuszną, laparoskopową lub pochwy), miolizę lub histeroskopową resekcję. W ostatnich latach ginekolodzy coraz bardziej interesują się chirurgią małoinwazyjną, co doprowadziło do przejścia w kierunku laparoskopowego podejścia do terapii chirurgicznej., Niezależnie od jego zalet (np. minimalne blizny, minimalny uraz chirurgiczny, Minimalne zrosty i minimalny ból pooperacyjny i pobyt pooperacyjny), podejście laparoskopowe jest mniej opłacalne niż trasa laparotomiczna ze względu na dłuższy czas działania i kosztowne Instrumenty. Ponadto, w przypadku powiększonych, licznych i śródszpikowych mięśniaków, laparoskopia nie pozwala na łatwe usunięcie mięśniaka, ani nie pozwala na optymalne zszywanie ściany macicy, chyba że jest wykonywane przez wykwalifikowanego chirurga laparoskopowego.,
ostatnio zaproponowano minilaporotomię jako alternatywę dla laparoskopowego podejścia do małoinwazyjnego chirurgicznego leczenia łagodnej choroby ginekologicznej. Ciężka otyłość (wskaźnik masy ciała > 35) i chęć zajścia w ciążę mogą być jednak uznane za ewentualne przeciwwskazania do minilaporotomii. W pierwszym przypadku nacięcie laparotomiczne może wymagać wydłużenia, a w drugim przypadku uraz tkanek narządów rozrodczych może być większy niż uraz spowodowany metodą laparoskopową.,
trzecią możliwą alternatywną drogą leczenia chirurgicznego łagodnych patologii macicy jest podejście dopochwowe (ryc. 1). Davies i współpracownicy po raz pierwszy opisali technikę chirurgiczną miomektomii tylnej pochwy u szeregu pacjentów i nie zgłaszali żadnych poważnych wad. W 1998 roku Bessenay i współpracownicy poinformowali o 26 kobietach, które przeszły miomektomię pochwy po culdotomii, która w niektórych przypadkach była wspomagana laparoskopowo., W 1995 r. opisaliśmy już cystektomię torbieli dermoidalnych jajników wykonaną za pomocą laparoskopowej culdotomii tylnej U 18 pacjentów, bez doniesień o zwiększonej zachorowalności. Niedawno wykonaliśmy retrospektywne porównanie całkowitego laparoskopowego (56 przypadków) i bezpośredniego (30 przypadków) usunięcia dermoidów jajnika z pochwy i pokazaliśmy niewiele, ale istotnych zalet usunięcia pochwy, szczególnie w odniesieniu do czasu operacyjnego i wyniku pooperacyjnego.,
ilustracja przedstawia przedni i tylny dostęp do ściany macicy.
Po osiągnięciu zachęcających wyników w tych badaniach, zaprojektowaliśmy badanie pilotażowe, aby ocenić bezpieczeństwo chirurgiczne i wykonalność miomektomii pochwy. W tym badaniu opisujemy technikę chirurgiczną miomektomii pochwy dla mięśniaków macicy tylnej i przedniej (ryc. 1a i 1B), a także raportujemy dane chirurgiczne i zachorowalność u pacjentów, którzy przeszli to leczenie.