Otwarty zasięg

w przypadku, gdy istnieją „prawa otwartego zakresu”, ludzie, którzy chcą trzymać zwierzęta z dala od ich własności, muszą postawić legalne ogrodzenie, aby utrzymać zwierzęta na zewnątrz, w przeciwieństwie do „dzielnicy stadnej”, gdzie właściciel zwierzęcia musi ogrodzić je lub w inny sposób trzymać je na swojej własności. Większość wschodnich stanów i jurysdykcji w Kanadzie wymaga od właścicieli ogrodzenia lub stada zwierząt. Wiele państw na zachodzie, np., Teksas, to przynajmniej nominalnie wciąż otwarte Stany.

w dzisiejszych czasach wolne bydło może być uciążliwe i niebezpieczne na terenach rozwiniętych. Większość państw zachodnich, nawet tych, które są nominalnie otwarte na poziomie stanowym, obecnie ogranicza otwarty zasięg do pewnych obszarów. Zgodnie z dzisiejszym prawem otwartym, jeśli zwierzęta przebijają się przez ” legalne ogrodzenie „(zdefiniowane przez prawo pod względem wysokości, materiałów, rozstawu słupków itp.), wówczas właściciel inwentarza ponosi odpowiedzialność za szkody ogrodzonej posesji. Odwrotnie, właściciel zwierząt gospodarskich nie ponosi odpowiedzialności w przypadku braku ” legalnego ogrodzenia.,”Wyjątek istnieje dla” niesfornych ” zwierząt, zwykle oznaczających byki hodowlane i ogiery, które mają być ograniczone przez właściciela.

na drogach w terenie otwartym, w kolizji z samochodem krowy na jezdni, rancher był w pewnym czasie ogólnie nie odpowiedzialny, ale ostatnie zmiany prawa począwszy od 1980 roku stopniowo zwiększał odpowiedzialność rancher, najpierw wymagając bydła trzymać z dala od autostrad federalnych, a następnie innych rozwiniętych dróg, aw niektórych przypadkach, ograniczone na otwartym pasie tylko do określonych porach roku., W niektórych stanach, takich jak Montana, orzecznictwo dotyczące otwartego zakresu, ze wszystkich praktycznych celów, wyeliminowało je całkowicie, chociaż statuty mogą pozostać w księgach. Obecnie pojazd ma znacznie większą szansę na trafienie dzikiego zwierzęcia niż żywy inwentarz.

prawa wciąż się zmieniają. W Arizonie zwierzęta muszą być ogrodzone w obrębie włączonych obszarów, ale nadal są wymienione tylko jako potencjalna uciążliwość dla nieinkorporowanych przedmieść. Dlatego w tym stanie naciskano na ustawy, aby pozbyć się tego” przestarzałego ” prawa., Ci, którzy sprzeciwiali się ustawodawstwu, powiedzieli, że ” wyeliminowanie prawa spowodowałoby nadmierną trudność dla ranczerów. Jednak prawo było czasami rozstrzygane w drodze czynności prawnych. W Montanie Sąd Najwyższy Montany w decyzji Larson-Murphy przeciwko Steinerowi na krótki czas skutecznie wyeliminował niektóre aspekty doktryny otwartego zasięgu, choć stwierdzając, że nadal ma zastosowanie w innych przypadkach, i wymagał działań legislacyjnych w celu aktualizacji statutów państwa w celu złagodzenia niektórych niespójnych przepisów decyzji., W tej decyzji sąd uchylił 33-letni precedens, który zwalniał właścicieli zwierząt gospodarskich z największej odpowiedzialności za wędrówki zwierząt na drogach (innych niż niektóre autostrady stanowe i federalne zbudowane z funduszy federalnych), utrzymując, że nie było „obowiązku” dla kierowców w doktrynie otwartego zasięgu, w sprawie Larson-Murphy V.Steiner”, Sąd orzekł, że istnieje związek między właścicielami zwierząt gospodarskich i kierowców na drogach publicznych, pozwalając kierowców przyczyną powództwa za wypadki z udziałem wędrownych zwierząt z powodu zaniedbania., Ustawodawca Montany następnie zmienił statut regulujący zakres otwarty, aby umożliwić kierowcom pozew tylko z powodu zaniedbania.

na drogach w Idaho, stanie otwartym, zwierzęta gospodarskie mają prawo drogi: jeśli zwierzę zostanie potrącone i zabite przez pojazd, kierowca jest odpowiedzialny za cenę zwierzęcia i za naprawę uszkodzeń pojazdu. Hrabstwa Idaho mogą i stworzyły okręgi stadne, które wymagają od właścicieli zwierząt gospodarskich „budowania i utrzymywania odpowiednich ogrodzeń, aby utrzymać zwierzęta z dala od dróg i sąsiednich nieruchomości”; w dystryktach stadnych właściciel zwierząt jest odpowiedzialny.