#go to the Beyond hate crime: Perspectives on racism in Ireland main page
Dr Alana Lentin
Pobierz Race as a social construct? (pdf)
głównym problemem stojącym przed nami jako studentami rasy i rasizmu jest to, jak zrozumieć, co rozumiemy przez rasę., Poczyniono wiele starań, aby zdyskredytować rasę na podstawie tego, że jest przestarzała i niebezpieczna pseudonauka, co Barbara i Karen Fields nazywają systemem opartym na „myśli ludowej” (Fields and Fields 2012, s. 6). Jednak, jak zostało podkreślone przez uczonych rasy, począwszy od preccient pracy W. E. B. Du Bois na początku 20 wieku (Du Bois 1903), po prostu lekceważenie rasy, ponieważ nie jest oparta na faktach naukowych, robi niewiele, aby wyeliminować siłę, że nadal ma w społeczeństwach, które zostały oznaczone kolonializm, niewolnictwo i reżimy granicy., W Dusk of Dawn Du Bois nazwał race a ' badge. Ta odznaka jest tą, którą wszyscy ci, którzy ponieśli długą katastrofę i mają jedną długą pamięć, są zmuszeni nosić. Jest wynikiem wspólnej pamięci tych, którzy mają wspólne doświadczenia lub którzy niosą wspomnienia ” dyskryminacji i zniewagi.”Te doświadczenia i wspomnienia, dla Du Bois, były niewolnictwem, ale rasizm we wszystkich kontekstach rodzi podobne „pokrewieństwa”, które du Bois twierdzi, że nie są biologiczne, ale społeczne: „więź fizyczna jest najmniejsza, a odznaka koloru stosunkowo nieistotna, poza odznaką.,'
na wstępie należy podkreślić, że nie możemy pozbyć się rasy jako narzędzia analitycznego. Powiedzieć to nie znaczy zgodzić się z ideą, że istoty ludzkie są zorganizowane według grup rasowych, które są oparte na genetycznych różnicach między ludźmi, które odwzorowują nasz wygląd. Jednak, jako uczony rasy, jestem uderzony faktem, że pomimo wielu wysiłków przez naukowców społecznych, aby obalić wyścig, nadal ma sens dla tak wielu ludzi.,
Na przykład Barack Obama był regularnie pręgierzem za identyfikowanie się jako czarny, ponieważ posiadanie Białej matki rzekomo uczyniło go równie czarnym i białym. Pola i pola zwracają uwagę, że zupełnie nie można mówić o kwantach krwi, ponieważ oczywiście, będąc płynem, krwi nie można rozdzielić na części., Nie zmienia to jednak faktu, że nie tylko mówimy o krwi jako o separacji, ale także o ilościowym określaniu różnych „części” krwi było podstawą praw rządzących rdzenną populacją w krajach skolonizowanych, takich jak Australia i USA, a także niesławnej Zasady one-drop w USA i oceny stopnia żydostwa przez reżim nazistowski.
tak więc, rasa zasadniczo ma sens dla ludzi (mimo, że nie ma sensu), zwłaszcza w krajach, w których było tak Centralne dla tego, jak społeczeństwo i gospodarka są zorganizowane., Nawet jeśli język różnic genetycznych nie jest używany, to fakt, że widzimy pewne osoby zajmujące określone stanowiska (np. nisko opłacani pracownicy w sprzątaniu, opiece, ochronie, przygotowywaniu i dostarczaniu żywności, zbieraniu owoców, itp.) i że ci ludzie mapują na grupy, które tradycyjnie były rasistowskie jako gorsze, tworzą związek między położeniem społecznym a hierarchią rasową., Skojarzenia te są dokonywane nawet przez tych, którzy nie uważają, że istnieje coś nieodłącznego do genetycznego makijażu Czarnych Kobiet, na przykład, co oznacza, że są one bardziej prawdopodobne, że pchają wózek w imieniu białego CEO niż być CEO.
dla wielu bardziej poprawne byłoby myślenie o tych faktach społecznych jako bardziej opisujących różnice w klasie społecznej niż rasie. Jednakże, jak twierdzą badacze rasy i antyracyści, nie możemy oddzielić klasy od rasy., Jak napisał Stuart Hall w odpowiedzi na marksistowski argument, że analizy klasowe powinny przewyższać te oparte na rasie, ” struktury, przez które reprodukowana jest czarna praca, nie są po prostu „barwione” przez rasę; działają przez rasę „(Hall 1980: 340). Innymi słowy, rasa jest zorganizowana w naszym zrozumieniu, dlaczego poszczególni ludzie zajmują pewne pozycje w społeczeństwie i doświadczają otaczającego ich świata, jak to robią. Analiza relacji społecznych oparta na rasie otwiera nas na zrozumienie, dlaczego nie możemy patrzeć na świat z jednej perspektywy.,
dominacja białych perspektyw w społeczeństwach Euro-amerykańsko-Australaskich nie tylko utrwala pogląd, że sposób, w jaki biali ludzie doświadczają świata, może być uogólniony dla wszystkich, ale także dyskwalifikuje rasową narrację ludzi na temat ich własnych doświadczeń., Na przykład aborygenowie, muzułmanie lub Czarni pracownicy mogą z pewnością doświadczyć wyzysku w miejscu pracy jako pracownicy, ale ich doświadczenie pracy jest również kształtowane przez to, jak są postrzegani jako Aborygenowie, muzułmanie lub Czarni, co w społeczeństwie takim jak Australia, które zostało założone na kolonialnym wywłaszczaniu i fundamentalnej bieli, nie może być oddzielone od ich miejsca na rynku pracy.
Rasa jako konstrukcja społeczna
pogląd na rasę jako społeczną, a nie biologiczną, był w centrum badań socjologicznych i antropologicznych rasy od czasów W. E. B., Du Bois. Społeczne podejście konstrukcjonistyczne zostało wzmocnione w bezpośrednim okresie powojennym, kiedy rasa została oficjalnie zdyskredytowana jako błędna nauka przez wielu naukowców.Ale dyskredytacja rasy nie pozbyła się problemu potrzeby posiadania języka opisującego różnice między istotami ludzkimi., Zastąpienie języka rasy językiem kultury niewiele pomogło przezwyciężyć fakt, że nadal działamy z totalizującymi ideami o różnicach ludzkich, które pociągają za sobą powiązania między różnicami między grupami w populacji ludzkiej (położenie geograficzne, kolor skóry, narodowość, religia, pochodzenie etniczne itp.) i rzekomo wrodzone zdolności lub przeznaczenia (inteligencja, Siła, sprawność w sporcie itp.).
ortodoksja w naukach społecznych polega na tym, że rasa jest społecznie skonstruowana, nie ma podstawy w faktach biologicznych, ale mimo to ma znaczenie społeczne., Niemniej jednak, jak zauważyło wielu komentatorów – najbardziej widocznie Stuart Hall-mówiąc, że rasa jest konstrukcją społeczną, może nie być tak pomocna, jak chcielibyśmy myśleć. Barnor Hesse dobrze podsumowuje problem, gdy pyta: na czym polega Budowa społeczna rasy?
typowa odpowiedź na pytanie brzmi: 'rasa jest konstrukcją idei, że istnieje biologiczna hierarchia rasowa. Nie odpowiada to jednak na pytanie: „Czym jest rasa?,””W efekcie-zauważa Hesse-konstrukcjoniści społeczni nie mają nic do powiedzenia na temat rasy, czego nie mówią jeszcze dyskursy biologiczne.”Stąd, jego zdaniem, społeczne konstruktywistyczne stanowisko robi niewiele więcej niż do wzmocnienia pseudonauki biologicznego dyskursu Rasowego; nauki biologiczne—w szczególności projekt ludzkiego genomu-zrobili więcej niż naukowcy społeczni, aby obalić ideę rasy.
, w którym pokazuje, że konstruktywistyczna krytyka społeczna zawiera zwykle trzy elementy: że to, co budowane społecznie nie jest ani naturalne, ani nieuniknione, że jest niepożądane i że można je zmienić. Hesse twierdzi, że aby rozwiązać tautologię, jaką stanowi sformułowanie „rasa jest społeczną konstrukcją idei rasy biologicznej”, potrzebujemy alternatywnego opisu rasy, który wykracza poza tę cyrkulację, ponieważ ” nasz opis rasy jako faktu społecznego nie może być taki sam jak to, co dyskredytujemy., Więc rasa rozumiana materialnie, dla Hesji, nie jest budowana społecznie, ale kolonizacyjnie gromadzona przez pewien czas.”Hesse wyjaśnia, że Zgromadzenie rasy w ciągu ostatnich 500 lat wiąże się z konstytucją europejskości i nieeuropejskości, które w niektórych, ale nie wszystkich przypadkach, odwzorowują Biel i nie-Biel. Co jest jasne, mówi, Jest to, że nie ma sposobu, aby zmniejszyć te podziały tylko ” cielesne lub biologiczne.'
tak więc rasa działa jako sposób podsumowania różnic między populacjami z różnych części świata., Ale nie ma sensu myśleć o nim tylko jako o idei; wchodzi w życie jako praktyka, jako mechanizm przesiewania i klasyfikowania świata, ogłaszania jego części Terra Nullius (ziemia bez ludzi) i stawiania ludności żyjącej poza domenami ludzkości w celu dominacji kolonialnej. Niemniej jednak większość debaty na temat tego, czy rasa jest społecznie skonstruowana, czy też fakt biologiczny w naukach społecznych, nie uwzględnia funkcji rasy w kontekście kolonialnym., Wiele dyskusji koncentruje się na tym, czy rasa istnieje, czy nie, a nie na tym, co rasa robi, ale sama dyskusja o tym, czy rasa jest naprawdę opisująca różnice między grupami ludzkimi, istnieje ze względu na siłę rasy do uporządkowania i uporządkowania naszego zrozumienia relacji między różnymi częściami świata i jego ludźmi od inwazji na Amerykę: błędne koło.
potrzebujemy więc lepszych dyskusji na temat rasy, takich, które są bardziej ugruntowane historycznie i które wykraczają poza rasę jako argument budowy społecznej.,
problem polega na tym, że ponieważ myślenie o rasie zostało doprowadzone do takich ludobójczych celów, doszło do zamieszania między przeciwstawianiem się rasizmowi a obserwowaniem różnicy. Zauważalny jest fakt, że istnieją różnice między grupami ludzi z różnych lokalizacji geograficznych na całym świecie. Problem, że myślenie rasowe produkuje jest), że są one konceptualizowane przez białych Europejczyków w odniesieniu do siebie; innymi słowy, Schematy rasowe są zawsze rozważane w kategoriach różnicy od bieli., Tak więc, w kontekście rozszerzania Europejskiej potęgi na arenie globalnej w 16 wieku, nie może to być neutralne; b) z powodu tego odniesienia do bieli, rasa ewoluowała jako hierarchiczny schemat, z białymi umieszczając się na szczycie. Więc obserwowanie różnic między ludźmi nie jest tym samym, co bycie rasistowskim. Rzeczywiście, może to być dość problematyczne, gdy odmawia się zauważenia różnic między ludźmi, ponieważ prowadzi to do podejścia daltonistego, w którym wszyscy są traktowani tak, jakby mieli te same doświadczenia i możliwości, podczas gdy w rzeczywistości wiemy, że tak nie jest.,
dlaczego rasa jest jeszcze dyskutowana? Jak pisze Jonathan Marks w swoim poście na blogu „a Rant on Race and Genetics”, odkrycie, że ludzie w różnych miejscach są różni jest trywialne. Przedmiotem dyskusji jest wzór tych różnic i jego związek z klasyfikacją gatunku ludzkiego. Zrównanie istnienia zmienności międzygrupowej z istnieniem ras ludzkich jest całkowitym pominięciem punktu rasy. Rasa to nie różnica; rasa to znacząca różnica.
więc co rozumiemy przez znaczącą różnicę?, Jak powtarza Marks: „kwestią sporną jest (kulturowa) decyzja o tym, jak duża różnica i jakie rodzaje różnicy „liczą się” w podejmowaniu decyzji, że ten rodzaj osoby jest kategorycznie odmienny od tego rodzaju osoby.”Innymi słowy, sprawiamy, że różnice w kolorze skóry lub praktykach religijnych coś znaczą. Znaczenie, które rasa daje jest związek między wyglądem lub praktyki Religijnej, w tych dwóch przypadkach, i naturalne, powtarzające się i zbywalne przeznaczenie, które mówi się, że jest zapisany w samych genetyki tych, które zostały sklasyfikowane jako rasa X lub Y.,
Jason Antrosio w swojej dyskusji na temat granic idei rasy jako konstrukcji społecznej, zwraca uwagę, że największym problemem stojącym przed tymi z nas, którzy są przeciwni konsekwencjom rasy jest to, że, 'najbardziej podstawowe kwestie są te władzy i nierówności, które nie ustąpiły ani trochę (lub pogorszyły się), ponieważ rasa została pierwotnie obalona jako kategoria biologiczno-genetyczna.”Więc, pyta, musimy ocenić” rasę jako konstrukcję społeczną „na podstawie zalet tego, czy udało się jej „ustąpić” władzy i nierówności; odpowiedź dla niego jest jednoznaczna, nie była., Głównym powodem tego jest to, że rasa jako konstrukcja społeczna jest podatna na mówienie o Prawicy. Pisze, że skupienie naszych argumentów na tym, czy rasa jest czy nie jest o biologii, jest bez znaczenia poza Akademią, ponieważ ” podłoże socjoekonomicznego rasizmu strukturalnego jest niezmienione.”
ponieważ jestem socjologiem i antyracjonistą, o wiele mniej interesują mnie drobiazgi argumentów na temat rasy i genetyki, a o wiele bardziej interesują mnie implikacje polityczne.,
artykuł Clarence 'a Gravlee' How race becomes biology: Embodiment of social inequality ' pomaga nam zrozumieć, dlaczego dyskusje na temat tego, czy rasa jest społeczna czy biologiczna, w dużej mierze używają niewłaściwej terminologii. Gravlee pisze, że większość problemu radzenia sobie z uporczywością rasy w społeczeństwach, takich jak Stany Zjednoczone, których On dotyczy, polega na tym, że nieustannie zwracają się na pytanie: „czy rasa istnieje?”Prowadzi to do niekończących się debat na temat tego, czy rasa ma podstawy w biologii., W rzeczywistości powinniśmy zapytać: „w jaki sposób rasa istnieje jako zjawisko społeczno-kulturowe, które ma siłę w życiu ludzi—takie z biologicznymi konsekwencjami.’Więc rasa nie jest biologią, ale może stać się biologią. Co to znaczy?
Gravelee zaczyna się od zdefiniowania rasy jako „kulturowo ustrukturyzowanego, systematycznego sposobu patrzenia na, postrzegania i interpretowania” rzeczywistości (Smedly 2007)., Race, również „wyłonił się z unikalnych okoliczności materialnych w Angielskiej Ameryce Północnej (Harris, 1964), a rasizm pozostaje osadzony w strukturach społecznych, politycznych i gospodarczych w Stanach Zjednoczonych (Feagin, 2006)” (Gravelee 2009: 48).
Gravlee wyjaśnia, że dyskusje na temat rasy i biologii a kultura opierają się na zamieszaniu między genetyką a biologią., Ilustruje to, zwracając się do literatury badań biomedycznych, które, napędzane jak to jest przez naukowców z USA, często działa na podstawie istnieje równoważność między rozpowszechnieniem niektórych chorób wśród poszczególnych grup rasowych i „podstawowy skład genetyczny”.
Gravlee proponuje, że mamy do czynienia z trzema wyzwaniami, jeśli chcemy obalić redukcję genetyki do rasy biologicznej i wyjść poza powtarzanie, że rasa jest jedynie konstrukcją społeczną i nadać temu stwierdzeniu jakieś znaczenie.,
po pierwsze, konieczne jest, aby pokazać, dlaczego ostatnie badania genetyczne populacji nie rzeczywiście obalić twierdzenie, że rasa nie odpowiada „globalnej różnorodności genetycznej człowieka” (Gravlee, P. 49-50). Po drugie, musimy przyjrzeć się poważniej „złożonym wpływom środowiskowym na biologię człowieka” (tamże). s. 50). Po trzecie, musimy powrócić do „konwencjonalnego poglądu na rasę jako konstrukcję kulturową, aby stymulować nowe badania nad społeczno-kulturowymi wymiarami rasy i rasizmu” (tamże).).,
po pierwsze, aktualne dowody z genetyki populacyjnej, wykazując, że istnieje więcej podobieństw niż różnic między grupami tradycyjnie zdefiniowanymi jako rasy, i że istniejąca zmienność genetyczna nie mapuje starannie na tych grupach rasowych, nadal pozwalają na pewien stopień zróżnicowania między nimi. Otwiera to drzwi dla tych, którzy chcą zachować rasę jako przydatny sposób myślenia o ludzkiej zmienności genetycznej., Ważnym punktem gravlee jest to, że powiedzenie, że możliwe jest zidentyfikowanie klastrów w populacji ludzkiej, które można odwzorować na „rasy”, nie oznacza, że te klastry występują naturalnie, jak sugeruje teoria rasowa. Wskazuje również, że mniej więcej klastry zostały zidentyfikowane przez różnych ludzi w czasie, co dodatkowo dowodzi, że nie ma nic naturalnego w identyfikacji tych klastrów.,
w tym momencie warto zatrzymać się i zastanowić, dlaczego byłoby przydatne dla niektórych badaczy, aby nadal używać rasy jako sposobu rozróżniania grup w populacji. Jest kilka powodów. Ale główną, zidentyfikowaną również przez Gravlee, jest użyteczność tego podejścia do zawodu biomedycznego. Fields i Fields omawiają to w swojej książce, pisząc o sposobach, w jaki choroby, takie jak anemia sierpowata, są przedstawiane jako „choroby czarne”., Twierdzą, że jest to poparte „ludowymi” założeniami dotyczącymi specyfiki „czarnej krwi”, ponieważ choroba sierpowatokrwinkowa, jak zdefiniowano w 1972 Sickle Cell Control Act wprowadzonym w życie w USA pod rządami Richarda Nixona, jest „dziedzicznym zaburzeniem krwi” (Fields and Fields 2012). Ze względu na wyżej wymienione popularne zamieszanie między rasą, genetyką i krwią, weszło to do świadomości publicznej poprzez milczące poparcie naukowców, pomimo faktu, że anemia sierpowata wpływa również na grupy, które nie są czarne, często prowadząc do ich błędnej diagnozy.,
chodzi o to, że może być wysoce opłacalne sugerowanie, że grupy wyznaczone jako rasy cierpią na określone choroby lub cierpią z tego powodu w określony sposób, w oparciu o problematyczny związek między rasą a genetyką, a jeszcze bardziej problematyczne założenie, że różne 'rasy' mają różne rodzaje krwi!
punkt według Gravlee jest taki, że obalanie istnienia rasy nie jest tym samym co mówienie, że nie ma czegoś takiego jak ludzka bioróżnorodność., Ponadto różne grupy w populacji-tradycyjnie uważane za rasy-cierpią na choroby w różny sposób i mogą mieć większą częstość występowania niektórych chorób niż inne. Stanowisko Gravlee jest podsumowane stwierdzeniem, rasa nie jest biologią, ale rasa staje się biologią. Innymi słowy, bardzo realny fakt, że idee rasowe wytwarzają nierówności między rasowymi grupami oznacza, że ludzie, tacy jak Aborygenowie w Australii lub Czarni w USA, chorują. Rasizm dosłownie może sprawić, że zachorujesz., Istnieje więc biologiczny wpływ rasizmu na ciało, a co więcej, może to być przekazywane przez pokolenia. Tak więc, żeby było jasne, Czarni lub Aborygenowie nie zaczynają z genetyczną predyspozycją do uzyskania określonej choroby, która może być widoczna w pokoleniu za pokoleniem od niepamiętnych czasów, jak ci, którzy trzymają się swojej wiary w 'rasa=genetyka', raczej skutki kolonizacji, niewolnictwa i wynikającej z tego nierówności i dyskryminacji mogą zacząć robić pokolenie za pokoleniem chore.,
jak wskazuje Gravlee, dyskredytowanie rasy, szczególnie w antropologii, doprowadziło do milczenia na temat rasy. To uczyniło nam krzywdę w naszych wysiłkach, aby zrozumieć ciągłe korzystanie z rasy i jak ją zdemontować. Gravlee proponuje dwie propozycje dla swojej dyscypliny antropologii. Po pierwsze, musimy przestać zaprzeczać ludzkiej różnorodności biologicznej.
chodzi o to, co robimy ze znajomością tej różnorodności., Różnorodność nie jest problemem jako takim; problemem jest trwanie białej supremacji opartej na przekonaniu, że ta różnorodność jest nierówna. Nie możemy dyskutować o różnorodności neutralnie, ponieważ ona sama stała się nasycona znaczeniem rasowym.
Gravlee powraca do punktu, w którym stwierdzenie, że rasa jest konstrukcją kulturową, nie czyni jej mniej realną. Powinniśmy zwrócić naszą uwagę na to, jak jest ona urzeczywistniona; innymi słowy na niewygodną prawdę, że rasa jest prawdziwa, ponieważ została obdarzona znaczeniem, które ma realne skutki w życiu ludzi.,
argumentowałbym, że Socjologia rasy zawsze koncentrowała się na pokazaniu, w jaki sposób rasa staje się realna, badając jej skutki z różnych perspektyw, z centralnym naciskiem na reprodukcję rasy w instytucjach. Jednakże, w ramach teorii rasy, pytanie, czy rasa jest biologiczna czy kulturowa, a związana z nią dyskusja na temat społecznej konstrukcji rasy czasami utrudniała pełniejsze zbadanie kwestii, dlaczego rasa nadal podlega tak wielu społecznym, ekonomicznym, kulturowym i politycznym strukturom kolonialnych i byłych społeczeństw kolonizacyjnych.,
przejdź do The Beyond hate crime: Perspectives on racism in Ireland main page
Dr Alana Lentin jest antyrasistowską krytyką rasową. Jest profesorem nadzwyczajnym analizy kulturowej i społecznej na Western Sydney University i zajmuje się krytyczną teoretyzacją rasy, rasizmu i antyrasistowskości. Mieszkała i pracowała w Wielkiej Brytanii, Francji, Włoszech, Irlandii, a obecnie mieszka na nieobsadzonej Ziemi Gadigal (Sydney, Australia)., Obecnie jest prezesem Australian Critical Race and Whiteness Studies Association (2017-2019).
Przeczytaj cały wpis na blogu tutaj.