TARTAROS (Polski)

mitologia grecka >> mityczne Królestwa >> Tartar (Tartaros)

Tartaros (Tartar) był wielką jamą pod ziemią w najstarszej z greckich kosmogonii., Wszechświat był wyobrażany jako wielka kula-lub jajowaty, jajowaty-z solidną kopułą nieba tworzącą górną połowę i odwrotną kopułą dołu Tartaros dolnej. Płaski, poziomy dysk ziemi podzielił wnętrze kosmicznej sfery na dwie połówki-domy ludzi i bogów na górze i ponure, zniszczone przez burzę Więzienie Tytanów na dole.

Haides, pierwotnie był dość odmienny od dołu Tartaros., Ziemia umarłych znajdowała się albo na krańcach ziemi, za rzeką Okeanos (Oceanus) i zachodzącymi miejscami słońca, albo w pustych głębinach brzucha ziemi. Z drugiej strony Tartaros zszedł tak daleko pod Haides-tzn. najgłębsze zakamarki płaskiej ziemi-jak niebo wzeszło nad ziemią.

Tartaros został zabezpieczony otaczającym murem z brązu z parą bram strzeżonych przez hekatonkheirów.,

pierwotne bóstwo tatarskiej jamy spłodziło jedno dziecko Gai (ziemi) o imieniu Tyfeusz-potworny, serpentynowy olbrzym, który próbował przejąć tron nieba. Zeus unicestwił stworzenie i wrzucił je z powrotem do dołu Tartaros, gdzie pozostawało jako kosmiczne źródło huraganów i wiatrów burzowych. Protogenos (pierwotne bóstwo) Tartaros rzadko pojawia się w mitach i był bóstwem czysto elementarnym, tj. samym jamą zamiast antropomorficznym Bogiem.,

później klasyczni pisarze ponownie wyobrażali Tartaros jako piekielne więzienie dla przeklętych, łącząc je z Haideańską komnatą męki Homera. Królestwo to jest opisane na osobnej stronie-Tartaros, Dungeon of the Damned.

cytaty z literatury klasycznej

Tartar kosmiczny dół : Więzienie tytanów

najstarszy z greckich poetów-Homer i Hezjod-przedstawia Tartarosa jako wielki kosmiczny dół pod ziemią. Znajduje się ” tak daleko pod domem Haidesa jak z ziemi leży niebo.”

Homer, Iliada 8. 13 ff (trans. Lattimore) (Grecki Epik C8 p. n. e.,):
„’i każdy, kogo widzę przeciwko bogom' będzie próbował pójść między trojanami i im pomóc, lub wśród Duńczyków, pójdzie wychłostany przeciwko swojej godności z powrotem do Olympos; LUB wezmę go i uderzę go w mur Tartaros( Tartar), daleko poniżej, gdzie najdalsza głębokość dołu leży pod ziemią, gdzie są bramy z żelaza i miedziany kamień drzwiowy, tak daleko pod domem pomocników jak z ziemi leży niebo.””

Homer, Iliada 8., 481 ff :
„” dla Ciebie i twojego gniewu nie dbam; nie, jeśli oddalasz się od granic ziemi i morza, gdzie siedzący Iapetos (Japetus) i Kronos (Cronus) nie mają blasku boga słońca Hyperion, aby ich zachwycić, ani zachwyt wiatrów, ale Tartaros stoi głęboko wokół nich.””

Hezjod, Theogony 681 ff (trans. Evelyn-White) (grecka epopeja C8 lub C7 p. n. e.):
” Ci stali wówczas przeciwko tytanom w ponurych sporach , trzymając w swych silnych rękach ogromne skały. . . i obie strony w jednym czasie pokazały pracę swoich rąk i ich moc., Bezgraniczne morze (pontos) rozległo się strasznie, a ziemia (ge) rozbiła się głośno :szerokie niebo (ouranos) było wstrząśnięte i jęknięte, a wysoki Olympos zwijał się z jego fundamentu pod zarzutem nieumarłych bogów, a ciężkie trzęsienia dotarły do ciemnego Tartaros i głębokiego dźwięku ich stóp w przerażającym początku i ich twardej niedoli.,”

Hezjod, Theogony 715 ff:
” przyćmił Tytanów swoimi pociskami i pogrzebał ich pod szeroką ścieżką ziemi i związał je gorzkimi łańcuchami, gdy podbijali ich siłą dla całego ich wielkiego ducha, aż pod ziemię aż do Tartaros (Tartar). Albowiem bezczelne kowadło spadające z nieba dziewięć nocy i dni osiągnie ziemię dziesiątego dnia; i znowu bezczelne kowadło spadające z ziemi dziewięć nocy i dni osiągnie Tartaros dziesiątego dnia., Wokół niego biegnie płotek z brązu, a noc rozprzestrzenia się w potrójnej linii, wszystko wokół niego jak krąg szyi, podczas gdy powyżej rosną korzenie ziemi i bezowocnego morza. Tam za radą Zeusa, który napędza chmury, bogowie Tytani są ukryci pod mglistym mrokiem, w wilgotnym miejscu, gdzie znajdują się końce ogromnej ziemi. I nie mogą wyjść, bo Posejdon ustawił bramy z brązu na nim, i mur biegnie wokół niego z każdej strony, i mur biegnie wokół niego z każdej strony. Mieszkają tam Gyes i Kottos (Cottus) i wielkołuski Obriareus, zaufani strażnicy Zeusa, który trzyma aigis.,
i tam, wszystko w ich kolejności, są źródła i końce ponurej (pantôn pêgai kai peirat') ziemi (gê) i mglistego Tartaros i bezowocnego morza (pontos) i gwiaździstego nieba (ouranos), wstrętne i wilgotne, które nawet bogowie brzydzą. Jest to wielka przepaść i gdyby człowiek był kiedyś w bramie, nie sięgałby podłogi, dopóki cały rok nie dobiegnie końca, ale okrutny podmuch za podmuchem prowadziłby go w tę i tamtą stronę. A ten cud jest okropny nawet dla bezbożnych bogów.
stoi okropny Dom mrocznej nocy owinięty ciemnymi chmurami., Przed nim syn Iapetosa stoi nieruchomo, podtrzymując szerokie niebo na głowie i niecierpliwych dłoniach, gdzie Nyx (noc) i Hemera (dzień) zbliżają się i witają się nawzajem, gdy przechodzą przez wielki próg z brązu : i kiedy jeden ma zejść do domu, drugi wychodzi do drzwi., I dom nigdy nie trzyma ich obu w środku; ale zawsze jeden jest bez domu przechodzącego przez ziemię, podczas gdy drugi pozostaje w domu i czeka, aż nadejdzie czas jej wędrówki; i jeden trzyma wszechwidzące światło dla nich na ziemi, ale drugi trzyma w ramionach Hypnosa (Sen) brata Thanatosa (śmierć), nawet złego Nyx (noc), owiniętego w parową chmurę.
i tam swoje mieszkania mają dzieci Mrocznego Nyx (noc), Hypnos (sen) i Thanatos (śmierć), okropni bogowie., Świecące słońce nigdy nie spogląda na nich swoimi promieniami, ani gdy idzie do nieba, ani gdy zstępuje z nieba. . . .
tam , z przodu, stoją ECHA Boga dolnego świata, silnych Haidów i okropnej Persefony. . . .
a tam mieszka bogini znienawidzona przez bezbożnych bogów, straszna Styks, najstarsza córka Okeanosa (Oceanusa). Żyje z dala od bogów w swoim chwalebnym domu sklepionym wielkimi skałami i wspartym na srebrnych filarach do nieba. . ., Daleko pod szeroką ścieżką ziemi gałąź Okeanosa wypływa w ciemną noc ze świętego strumienia, a dziesiąta część jego wody jest jej przydzielona. Z dziewięcioma srebrnymi strumieniami wije się wokół Ziemi i morza szeroki grzbiet, a następnie wpada do głównego ; ale dziesiąty wypływa ze skały, boleśnie ucisk do bogów . . .
i tam, wszystko w ich kolejności, są źródła i krańce ciemnej ziemi (ge) i mglistego Tartaros i bezowocne morze (pontos) i gwiaździste niebo (ouranos), wstrętne i wilgotne, które nawet bogowie brzydzą.,Znajdują się tu Świetliste wrota i nieprzejezdny próg z brązu, mający niekończące się korzenie i wyrasta sam z siebie. I dalej, z dala od wszystkich bogów, żyć Tytanów, poza ponury Khaos (Chaos, powietrze). „

Hezjod, Teogonia 820 ff:
„ale kiedy Zeus wypędził Tytanów (tytanów) z nieba, Ogromna Gaja (Ziemia) urodziła swoje najmłodsze dziecko Tyfeusz z miłości do Tartarosa, przy pomocy złotej Afrodyty.,”

Hesiod, Theogony 820 ff:
” grzmiał mocno i potężnie: i ziemia (gê) wokół rozbrzmiewała strasznie i szerokie niebo (ouranos) powyżej, i morze (pontos) i Okeanos (Oceanus) strumienie i Tartara ziemi (Tartara gaiês) . . . Cała ziemia (chthon) ujrzała niebo (ouranos) i morze (thalassa); i długie fale szalały wzdłuż plaż w kółko, w pośpiechu bogów śmierci; i powstał niekończący się wstrząs., Haides zadrżał, gdzie panował nad zmarłymi, a Tytani (Tytani) pod Tartarą, którzy mieszkają z Kronosem( Cronusem), z powodu niekończącej się wrzawy i strasznych sporów.”

Hezjod, Theogony 855 ff :
I płomień wystrzelił z grzmotu Pana w ciemnych, surowych glensach góry, kiedy został uderzony., Wielka część ogromnej ziemi została spalona przez straszne pary i stopiła się jak cyna topi się, gdy ogrzewa się ludzką sztuką w kanałowych tyglach; lub jak żelazo, które jest najtwardsze ze wszystkich rzeczy, jest zmiękczane przez jarzący się ogień w górskich klejnotach i topi się w Boskiej ziemi dzięki sile Hefajstosa (Hefajstosa). Mimo to, ziemia stopiła się w blasku płonącego ognia . I w goryczy gniewu Zeus rzucił go do szerokiego Tartaros(Tartar).,
A Z tyfusu pochodzą wiatry burzowe, które wiją wilgotnie, z wyjątkiem Notos (wiatr południowy) i Boreas (wiatr północny) I clear Zephyros (wiatr zachodni). Są one rodzajem zesłanym przez Boga i wielkim błogosławieństwem dla ludzi; lecz inni z łatwością uderzają w morza. Niektórzy pędzą po mglistym morzu i dokonują Wielkiego spustoszenia wśród ludzi swoimi złymi, szalejącymi wybuchami; ponieważ zmieniają się w zależności od pory roku, rozpraszają statki i niszczą marynarzy. A ludzie, którzy spotykają się z nimi na morzu nie mają pomocy przeciwko zgorszeniu., Inni znów nad bezgraniczną, kwitnącą ziemią psują piękne pola ludzi, którzy mieszkają poniżej, wypełniając je pyłem i okrutnym wrzaskiem.”

Hymn 3 do Pytyjskiego Apollo 300 ff (trans. Evelyn-White) (grecka epopeja C7 – 4 p. n. e.):
„Hera modliła się, uderzając płasko w ziemię ręką i mówiąc w ten sposób:” Słuchajcie teraz, modlę się, Gaja (Gaea) i szeroki Ouranos (Uran) powyżej, i wy bogowie Tytani (Titanes theoi), którzy mieszkają pod ziemią o wielkich Tartaros, a z których pochodzą zarówno bogowie jak i ludzie! Wysłuchaj mnie.””

Aeschylus, Prometheus Bound 152 ff (trans., Weir Smyth) (tragedia grecka C5 p. n. e.):
” gdyby tylko rzucił mnie pod ziemię, tak pod Haidesa, wykonawcę zmarłych, do nieprzejezdnego Tartaros, i bezlitośnie zapinał mnie w kajdany, których żadna ręka nie może stracić.””

Aeschylus, Prometheus Bound 221 ff:
” jaskiniowy mrok (melanbathês) z Tartaros ukrywa obecnie starożytnego (palaigenês) Kronos (Cronus) i jego sojuszników w nim.”

Aeschylus, Prometheus Bound 1050 ff:
„” niech mnie podniesie wysoko i rzuci do czarnych Tatarów z wirującymi powodziami surowej konieczności.””

Pseudo-Apollodorus, Bibliotheca 1., 6 – 7:
„Po dziesięciu latach walki Ge (Gaea, Ziemia) przepowiedział zwycięstwo Zeusowi, jeśli jako jego sojusznicy zabezpieczy więźniów w Tartaros. Następnie zabił ich strażnika więzienia Kampe (Campe) i uwolnił ich z więzów. W zamian Kyklopes podarował Zeusowi grzmot, piorun i piorun, a także hełm dla Ploutona (Plutona) i trójząb dla Posejdona. Uzbrojeni w nich trzej bogowie obezwładnili Tytanów (Tytanów), zamknęli ich w Tartaros i powierzyli Hekatonkheirom za ich strzeżenie.”

Pseudo-Apollodorus, Bibliotheca 3. 118 – 122:
” Zeus . ., . uderz go piorunem. To rozgniewało Apollona, który zabił Kyklopes (Cyklopes), ponieważ zaprojektowali thunderbolt dla Zeusa. Zeus miał zamiar wrzucić Apollona do Tartaros, ale na prośbę Leto nakazał mu w zamian zostać sługą jakiegoś człowieka przez rok.”

Pausanias, opis Grecji 8. 37. 1 (trans.
” pierwszym, który wprowadził Tytanów do poezji był Homer, przedstawiający ich jako bogów w tzw. Tartarosie; wersy znajdują się we fragmencie o przysiędze Hery.”

Athenaeus, Deipnosophistae 3. 101e (trans., Gullick) (Grecki retoryk od C2 do C3 R.n. e.):
„pod ziemią, nawet pod jamą Tartaros, powinien pójść na swoje zniszczenie i położyć się Zakopane niezliczone sążnie głęboko.”

Ptolemeusz Hefajstos, Nowy zeszyt historyczny 6 (streszczenie z Focjusza, Myriobiblon 190) (przeł. Pearse) (Grecki mitograf od I do II w.n. e.):
„Arke (Arce) była córką Thaumasa, a jej siostrą była Iris (Tęcza); obie miały skrzydła, ale podczas walki bogów z Tytanami, Arke wyleciała z obozu bogów i dołączyła do Tytanów., Po zwycięstwie Zeus zdjął jej skrzydła, a następnie wrzucił ją do Tartaros.”

Colluthus, Rape of Helen 48 ff (trans. Mair) (poezja grecka od V do VI w.n. e.):
” gdyby rozpiąć rygle ciemnych dziur i obudzić tytanów z dołu i zniszczyć niebo siedziba Zeusa, który rządzi na wysokości.”

źródła

Greckie