Tło: czasami ukąszenia pająków powodują martwicze zakażenia tkanek miękkich, które wymagają agresywnego chirurgicznego oczyszczenia i leczenia antybiotykami dożylnymi. Wraz ze wzrostem oporności drobnoustrojów w społeczności, zarządzanie standardowym pokryciem antybiotykiem dożylnym gram-dodatnim może być nieskuteczne., Naszym celem było określenie zakaźnych organizmów hodowanych w wyniku szerokiego miejscowego wycięcia infekcji tkanek miękkich wywołanych ukąszeniami pająków. Postawiliśmy hipotezę, że większość izolowanych organizmów byłaby wrażliwa na antybiotyki na bazie penicyliny.
metody: od marca 2000 r.do listopada 2001 r. przeglądano dokumentację medyczną pacjentów, którzy zgłaszali się do szpitala psychiatrycznego z poważnymi infekcjami tkanek miękkich wtórnymi do ukąszeń pająków, które wymagały leczenia chirurgicznego., Dla każdego pacjenta zebrano dane demograficzne, objawy, Rozmiar, czas do oceny chirurgicznej (TTSE), temperaturę, liczbę białych krwinek (WBC), procedurę chirurgiczną i dane z hodowli. Dane są przedstawione jako średnia + / – SEM.
wyniki: U 38 pacjentów wystąpiły ciężkie zakażenia tkanek miękkich wtórne do ukąszeń pająków, które wymagały chirurgicznego oczyszczenia i leczenia antybiotykami podawanymi dożylnie. U dwudziestu dziewięciu procent (11 z 38) tych pacjentów nie powiodło się wstępne leczenie ambulatoryjne antybiotykami doustnymi na bazie penicyliny. Średnia TTSE wynosiła 5.0 +/- 0.5 dni (zakres = 2-14 dni; mediana = 4.,5 dni). Najczęściej występującymi objawami były ból i rumień otaczający miejsce ukąszenia. Średnia temperatura wynosiła 98.8 +/- 0.6 stopni F (Zakres = 97,2-102,2 stopni F; mediana = 99,2 stopni F). Średnia liczba WBC wynosiła 12.6 +/- 0.8 mm3. Wszyscy pacjenci wymagali szerokiego chirurgicznego oczyszczenia zakażonego obszaru. Średnia wielkość wyciętej tkanki wynosiła 26 +/- 4 cm2 (zakres = 4-120 cm2; mediana = 16 cm2). Każdy pacjent miał kultury, które wyrosły Staphylococcus aureus. U 86,8% pacjentów stwierdzono oporność S. aureus na metycylinę (MRSA)., Wszystkie wyizolowane organizmy były wrażliwe na trimetoprim-sulfametoksazol.
wnioski: z naszego doświadczenia wynika, że u pacjentów, u których wystąpiły zakażenia tkanek miękkich w wyniku ukąszeń pająków, przeważały zakażenia S. aureus oporne na metycylinę, co odpowiadało zwiększonej częstości występowania MRSA zgłaszanej w społeczności. Dlatego uzasadnione jest bardziej agresywne podejście do postępowania w przypadku ukąszeń pająków z ciężkim zapaleniem tkanki łącznej., Rutynowe leczenie powinno obejmować agresywne chirurgiczne oczyszczenie, śródoperacyjne posiewy ran, empiryczne stosowanie antybiotyków o działaniu przeciw MRSA oraz dostosowanie terapii przeciwdrobnoustrojowej w oparciu o dane dotyczące hodowli i wrażliwości.