precies 80 jaar na de dood van Beethoven, in 1907, begon de Britse componist Samuel Coleridge-Taylor te speculeren dat Beethoven zwart was. Colderidge-Taylor was een gemengd ras-met een blanke Engelse moeder en een Sierra Leonese vader-en zei dat hij opmerkelijke gelijkenissen kon opmerken tussen zijn eigen gelaatstrekken en afbeeldingen van Beethoven., Coleridge-Taylor, die net terug was uit de gesegregeerde VS, projecteerde zijn ervaringen daar op de Duitse componist. “Als de grootste van alle muzikanten vandaag nog in leven zou zijn, zou hij het onmogelijk vinden om hotelaccommodatie te krijgen in bepaalde Amerikaanse steden.”
Zijn woorden zouden profetisch blijken., In de jaren zestig werd de mantra “Beethoven was zwart” onderdeel van de strijd voor burgerrechten. Coleridge-Taylor was toen al 50 jaar dood en was bijna vergeten, maar toen campagnevoerder Stokely Carmichael tekeerging tegen de diepgewortelde aanname dat de witte Europese cultuur inherent superieur was aan de zwarte cultuur, werd het stokje aangenomen. “Beethoven was zo zwart als jij en ik, “zei hij tegen een voornamelijk zwart publiek in Seattle,” maar dat vertellen ze ons niet.,”Een paar jaar eerder had Malcolm X hetzelfde idee naar voren gebracht toen hij een interviewer vertelde dat Beethovens vader”een van de blackamoors was geweest die zichzelf in Europa als beroepsmilitairen verhuurde”.”Beethoven was zwart” werd een refrein gezongen op een San Francisco soul music radio station en, in 1969, hit mass consciousness toen Rolling Stone magazine publiceerde een verhaal met de kop: “Beethoven was black and proud!,”In 1988, twee blanke studenten aan de Stanford universiteit in Californië, na een verhitte discussie over muziek en ras, beschadigd een poster van Beethoven, waardoor hem ruwe stereotiepe Afro-Amerikaanse kenmerken, een daad gemeld in de pers als een daad van racisme.in 2007 publiceerde Nadine Gordimer een verzameling korte verhalen, getiteld “Beethoven Was one-Sixteen Black”., Maar de kwestie van ras lag grotendeels slapend tot dit jaar-de 250ste verjaardag van zijn geboorte – toen tegen de achtergrond van Covid-19 onlosmakelijk verbonden met de Black Lives Matter-beweging, echo ‘ s van Carmichael en X werden geuit, afkomstig uit richtingen die niemand verwachtte.William Gibbons, een musicoloog aan het College Of Fine Arts in Forth Worth, Texas, had al een bom geplaatst onder klassieke muziek Twitter met een thread die begon: “As 2019 winds down, here’ s a short thread about one of my big resolutions for 2020: spending a full year aiding Beethoven.,”Toen sloeg de pandemie toe en veegde alle Beethoven vieringen toch aan de kant. Met Europa op weg naar lockdown, de componist Charlotte Seither, debatteren in het Beethoven-Haus in Bonn, veroorzaakte een opschudding toen ze sprak Van Beethoven vermoeidheid en van zijn “giftige cultus van genie” en “denken in categorieën van dominantie”. Andrea Moore – assistant professor of music aan het Smith College in Northampton, Massachusetts-schrijven in de Chicago Tribune, riep op tot een “jaar-lange moratorium” op Beethoven optredens., Zijn muziek is alomtegenwoordig, redeneerde ze-dus hoe zit het met het gebruik van de “Beethoven-sized hole” links om nieuwe muziek opdracht te geven, dan terug te keren naar de componist met verse oren in 12 maanden tijd?
Moore ‘ s voorstel zou op zijn minst positief eindigen: we krijgen Beethoven terug, plus een stapel nieuwe composities., Maar de waarheid is dat Beethoven is als Michael Rosen ‘ s berenjacht – je kunt niet over hem heen gaan, je kunt niet onder hem gaan, je moet door hem heen gaan. Academici die een cultuuroorlog maken, waarin geen winnaars kunnen zijn, is een zeer 21e-eeuwse manier om met een figuur die als een probleem wordt gezien om te gaan: je verandert hem in een stroman en klaagt dat hij wordt geactiveerd. Carmichael en Malcolm X waren veel wijzer. Ze pleitten niet voor het annuleren van Beethoven, noch hielden ze zich bezig met gemakkelijke gebarenpolitiek – de inzet was te hoog.
Was Beethoven zwart? Het bewijs is schaars en niet overtuigend., De zaak berust op twee mogelijkheden: dat Beethovens Vlaamse voorouders met Spaanse “blackamoors” van Afrikaanse afkomst trouwden, of dat Beethovens moeder een affaire had. Maar de waarheid die Carmichael en Malcolm X zochten was niet wetenschappelijk. “Beethoven was zwart” was een grootse metafoor ontworpen om zekerheid te wankelen en te schudden.
metaforen liepen dwars door zwarte muziek. Edward Ellington en William Basie werden verheven tot de status van Hertog en graaf, en de meest ingewikkelde metafoor van alles werd gesponnen door de Alabama-geboren bandleider Herman Blount die was begonnen om op te treden als Sun Ra., Blount – net als Malcolm X, oorspronkelijk Malcolm Little-verwierp zijn gegeven achternaam als een “slavennaam”, en creëerde een uitgebreide metaforische achtergrondverhaal over Sun Ra, een alien van Saturnus, die naar de aarde afdaalde om vrede en saamhorigheid te prediken.Corey Mwamba-muzikant, onderzoeker en presentator van BBC Radio 3 ‘ S hedendaagse jazzprogramma Freeness – denkt dat de metafoor zijn kracht heeft behouden. “De uitspraak ‘Beethoven was zwart’ was een verstoring van een zeer canonieke manier van denken,” vertelt hij me. “Het doet ons denken aan een cultuur die zijn muziek zoveel zichtbaarheid geeft., Als Beethoven zwart was geweest, zou hij dan geklasseerd zijn als een canonieke componist? En hoe zit het met andere zwarte componisten verloren in de geschiedenis?”
onder vele zwarte componisten wiens werk uit de geschiedenis is verdwenen, is het verhaal van Julius Eastman misschien wel het meest sprekend., Als componist, zanger en pianist was Eastman een essentieel onderdeel van de New Yorkse muziekscene van de jaren 60 en 70.zijn open-form partituren fuseerden de loops van het minimalisme met de grooves van de populaire muziek – een vluchtige synthese die vaak tot vrije improvisatie leidde. Voor zijn dood op straat en dakloos in 1990, laadde hij zijn stukken met opzettelijk provocerende titels die de geest van “Beethoven was zwart” van slogan naar iets dat daadwerkelijk gebeurde in geluid.,in zijn recente boek, A Hidden Landscape Once a Week, rapporteerde Mark Sinker zijn gesprek met fotograaf en schrijver Val Wilmer over het interview met Steve Reich, die onlangs zijn baanbrekende stuk Drumming had voltooid, gebaseerd op drumpatronen die hij in Ghana hoorde. Praten over een Afro-Amerikaanse muzikant van wederzijdse kennis, Reich zei ” hij is een van de enige zwarten die je kunt praten met,” voordat het toevoegen van “zwarten worden steeds belachelijk in de staten nu”. Wilmer was geschokt en woedend. “Zou je niet gepolitiseerd worden?”concludeerde ze., De bredere druk op zwarte componisten in Amerika van de jaren zeventig kan nooit worden betwijfeld.”radicalen als James Baldwin en Angela Davis namen de tijd om na te denken over wat ze aan het doen waren, en produceerden toen verandering,” voegt Mwamba toe, “We actually need a deeper understanding of Beethoven, to understand why we love this music. Het is belangrijk dat we deze muziek presenteren vanuit een positie van liefde, in plaats van hiërarchie of macht, of als ‘iets wat we altijd hebben gedaan’.”
•Het Aurora Orchestra vertolkt Beethovens 7e symfonie op de Proms op Radio 3 en BBC4 op 10 September naast de wereldpremière van Richard Ayres ‘ No., 52 (drie stukken over Ludwig Van Beethoven, dromen, gehoorverlies en afscheid nemen)