4.2: przegląd ekstrakcji

„ekstrakcja” odnosi się do przeniesienia związku (- ów) z ciała stałego lub ciekłego do innego rozpuszczalnika lub fazy. Po dodaniu torebki z herbatą do gorącej wody związki odpowiedzialne za smak i kolor herbaty są ekstrahowane z podłoża do wody(rysunek 4.1 a). Kawa bezkofeinowa jest wytwarzana przy użyciu rozpuszczalników lub nadkrytycznego dwutlenku węgla w celu ekstrakcji kofeiny z ziaren kawy., Piekarze używają ekstraktu wanilii, migdałów, pomarańczy, cytryny i mięty pieprzowej w swoich potrawach, esencji, które zostały ekstrahowane z materiałów roślinnych przy użyciu alkoholu (rysunek 4.1 b).

rysunek 4.1: przykłady ekstrakcji: a) ekstrakty z herbaty, b) ekstrakty z pieczenia, c) pigmenty roślinne ekstrahowane do kropelek wody po uderzeniu zraszaczy w opadły liść na chodniku.

w laboratorium chemicznym najczęściej stosuje się ekstrakcję cieczą-cieczą, proces zachodzący w lejku separacyjnym (rysunek 4.2)., Roztwór zawierający rozpuszczone składniki umieszcza się w lejku i dodaje się nierozpuszczalny rozpuszczalnik, w wyniku czego powstają dwie warstwy, które są wstrząsane razem. Najczęściej jedna warstwa jest wodnista, a druga rozpuszczalnikiem organicznym. Komponenty są „ekstrahowane”, gdy przechodzą z jednej warstwy na drugą. Kształt lejka separacyjnego pozwala na efektywne odprowadzanie i rozdzielanie obu warstw.

związki przemieszczają się z jednej cieczy do drugiej w zależności od ich względnej rozpuszczalności w każdej cieczy. Szybkim przewodnikiem po rozpuszczalności jest zasada „like dissolves like”, co oznacza, że związki niepolarne powinny być łatwo ekstrahowane do niepolarnych rozpuszczalników (i vice versa). Związki odpowiedzialne za smak i kolor herbaty muszą być polarne, jeśli są łatwo ekstrahowane do gorącej wody. Gdy dopuszcza się równoważenie między dwoma cieczami w lejku separacyjnym, większość związku często kończy się w warstwie, która jest bardziej rozpuszczalna.,